Pytanie: Jakie są argumenty na poparcie i zaprzeczenie słuszności poglądu pretrybulacyjnego na temat Pochwycenia?
Odpowiedź:
W eschatologii ważne jest, aby pamiętać, że większość chrześcijan zgadza się w poniższych kwestiach: 1) zbliża się czas Wielkiego Ucisku jakiego świat jeszcze nie doznał, 2) po Ucisku Chrystus powróci, aby ustanowić swoje królestwo na ziemi oraz 3) nastąpi Pochwycenie- przemiana śmiertelnego ciała ludzi wierzących w niebiańskie ciała przeznaczone na wieczność (Ew. Jana 14.1-3; 1 Koryntian 15.51-52; 1Tesaloniczan 4.16-7). Pytanie dotyczy tego, kiedy nastąpi Pochwycenie w stosunku do Wielkiego Ucisku oraz Powtórne Przyjście Chrystusa?
Przez lata ukształtowały się trzy główne teorie dotyczące czasu Pochwycenia: pretrybulacjonizm (pogląd, że Pochwycenie wydarzy się zanim rozpocznie się Ucisk), midtrybulacjonizm (pogląd, który zakłada, że Pochwycenie pojawi się w środkowym momencie Ucisku) oraz postrybulacjonizm (pogląd, że Pochwycenie wydarzy się pod koniec Ucisku). W tym artykule skupimy się przede wszystkim na rozważeniu poglądu pretrybulacyjnego.
Pretrybulacjonizm naucza, że Pochwycenie nastąpi przed rozpoczęciem Ucisku. W tym czasie, Kościół spotka Chrystusa w powietrzu, a później ukarze się Antychryst, który będzie zapowiedzią początku Ucisku. Innymi słowy, Pochwycenie i Powtórne Przyjście Chrystusa (aby ustanowić panowanie swojego Królestwa) są wydarzeniami występującymi co najmniej w odstępie siedmiu lat. Zgodnie z tym poglądem, Kościół nie doświadczy żadnego Ucisku.
Zgodnie z wykładnią Słowa Bożego, pogląd pretrybulacyjny należałoby poważnie rozważyć. Na przykład twierdzenie, że Kościół nie jest przeznaczony na gniew (1 Tesaloniczan 1.9-10, 5.9), a wierzący nie zostaną zabrani w Dniu Pańskim (1 Tesaloniczan 5.1-9). Kościół w Filadelfii otrzymał obietnicę, że zostanie zachowany „w godzinie próby, jaka przyjdzie na cały świat” (Księga Objawienia 3.10). Zauważmy jednak, że obietnica ta nie dotyczy uwolnienia przed próbą, ale ochrony w czasie próby.
Pogląd pretrybulacyjny potwierdza również to, czego nie znajdujemy w Piśmie Świętym. Słowo „Kościół” pojawia się dziewiętnaście razy w trzech pierwszych rozdziałach Księgi Objawienia, ale- co ma duże znaczenie- nie zostało użyte ponownie aż do 22 rozdziału tej samej księgi. Innymi słowy, w całym tym długim opisie Ucisku z Księgi Objawienia, słowo „Kościół” nie jest obecne. W rzeczywistości Biblia nigdzie nie używa słowa „Kościół” we fragmencie odnoszącym się do Ucisku.
Pretrybulacjonizm jest jedyną teorią, która w jasny sposób przedstawia różnicę między Izraelem a Kościołem oraz ich odmienną rolą w Bożym planie. Siedemdziesiąt „siódemek” z Księgi Daniela 9.24 jest wymierzonych względem ludu Daniela (Żydów) oraz jego miastu świętemu (Jerozolimy). Proroctwo to jasno wskazuje, że siedemdziesiąt tygodni (Ucisk) jest czasem oczyszczenia i odnowienia Izraela oraz Jerozolimy, a nie Kościoła.
Poza tym pretrybulacjoniści mają historyczne potwierdzenie swoich założeń. Od Ew. Jana 21.22-23 wydaje się, że wczesny kościół postrzegał powrót Chrystusa jako wydarzenie, które może nastąpić w każdym momencie. W przeciwnym razie, pogłoska o powrocie Jezusa za życia Jana nie byłaby powszechna wśród ludzi wierzących. Postulat o rychłym nadejściu Chrystusa jest opinią, która nie występuje w pozostałych teoriach odnośnie Pochwycenia, a która tutaj jest sprawą kluczową.
Pogląd pretrybulacyjny zdaje się najbardziej odzwierciedlać Boży charakter i jego pragnienie, aby ocalić sprawiedliwych przed sądem nad światem. Biblijne przykłady Bożego ratunku widzimy w życiu Noego, który został uratowany przed powodzią ogólnoświatową; w życiu Lota, który został ocalony z Sodomy; oraz u Rahab, która ocalała z Jerycha (2 Piotra 2.6-9).
Jedyną słabością poglądu pretrybulacyjnego jest fakt, że jako doktryna kościoła pojawiła się stosunkowo niedawno, bo dopiero na początku 1800 roku, gdy została w pełni sformułowana. Kolejną słabością jest podział okresu powrotu Jezusa Chrystusa na dwie „fazy”- Pochwycenie i Powtórne Przyjście- mimo, iż Biblia nigdzie jasno nie podaje rozróżnienia na takie fazy.
Inną trudnością z jaką musi zmierzyć się pogląd pretrybulacyjny jest fakt, że z pewnością święci będą uczestniczyć w Ucisku (Księga Objawienia 13.7, 20.9). Pretrybulacjoniści w odpowiedzi na ten argument podają rozróżnienie na świętych Starego Testamentu oraz świętych czasu Ucisku, którzy stanowią Kościół Nowego Testamentu. Wierzący żyjący w czasie Pochwycenia zostaną zabrani do Boga przed Uciskiem, ale będą także ci, którzy uwierzą w Chrystusa podczas Ucisku.
I ostatnią słabością poglądu pretrybulacyjnego jest kwestia, która występuje również w pozostałych dwóch teoriach: że Biblia nigdzie nie podaje dokładnego przebiegu wydarzeń dotyczących przyszłości, umieszczając je na osi czasu. Pismo Święte nie faworyzuje jednej teorii nad drugą i z tego powodu funkcjonuje różnorodność w poglądach na temat czasów ostatecznych oraz tego, jak proroctwa które odnoszą się do tych tematów powinny być interpretowane.
