Pytanie: Jak możemy ufać, że biblijne proroctwo rzeczywiście może zapowiadać przyszłość?
Odpowiedź:
Głównym powodem dla którego możemy ufać biblijnym proroctwom jest to, że podobnie jak reszta Pisma Świętego, została nam dana przez Stworzyciela wszechświata. To jest boskie natchnienie, nieomylne, doskonałe i prawdziwe. Bóg nie kłamie (Tytusa 1.2), i prawdziwość biblijnego proroctwa jest zakorzeniona w charakterze i wiedzy Boga: "Ja od początku zwiastowałem to, co będzie, i z dawna to, co jeszcze się nie stało. Ja wypowiadam swój zamysł, i spełnia się on, i dokonuję wszystkiego, czego chcę" (Ks. Izajasza 46.10).
Biblijne proroctwo przepowiada przyszłość oraz wyjaśnia jakie będą pozytywne lub negatywne skutki przyszłych wydarzeń. Proroctwo może ogłosić wydarzenia, które przyniosą radość lub przyjemność albo strach i przeczucie czegoś złego. Gdy Boże proroctwa są ignorowane, to zazwyczaj dlatego, że osobom słuchającym z tego lub innego powodu nie podoba się to co słyszą. Biblijne proroctwo jest zazwyczaj bardzo specyficzne ze względu na wpływ jaki wywiera na kogoś lub na coś. I zawsze jest niezawodne i godne naszego pełnego zaufania. Możemy sprawić, aby proroctwo pomogło nam kształtować nasze życie, dając nam wskazówki jak służyć Panu. Proroctwo powinno być źródłem siły i instrukcji dla nas. W przeciwieństwie do tego, co dziś nazywamy „proroctwem", zarówno w kościele, jak i poza nim, to prawdziwe biblijne proroctwo jest zawsze dokładne i precyzyjne. To, co Bóg przepowiada zawsze się spełnia (Ks. Izajasza 14.24).
Proroctwo o potopie z 1 Ks. Mojżeszowej 6 jest jednym z przykładów. Bóg wyjaśnia swoje powody zesłania potopu, udzielając dokładnych instrukcji Noemu, aby zbudował arkę by zachować życie, a potem zesłał światową katastrofę. Sny Józefa w 1 Ks. Mojżesza 37.5-10 zawierają proroctwa, które się spełniły w późniejszym czasie jego życia. 5 Ks. Mojżeszowa 18.18 mówi, "Wzbudzę im proroka [Mojżesza] spośród ich braci, takiego jak ty. Włożę moje słowa w jego usta i będzie mówił do nich wszystko, co mu rozkażę." To proroctwo wskazuje na Mesjasza żydowskiego, naszego Pana Jezusa Chrystusa i jest cytowane w Dziejach Apostolskich 3.22. Ks. Izajasza rozdział 53 zawiera przekonujące proroctwo o Jezusie Chrystusie; jego latach młodzieńczych, jego służbie, jego poniesieniu grzechu i cierpieniu i jego ofiarowaniu samego siebie. Psalm 22 króla Dawida podaje nam inne proroctwo o cierpieniu naszego Pana.
W proroctwach naszego Pana, takich jak te z Ew. Mateusza 24, Jezus mówił o wojnach, głodzie, trzęsieniach ziemi, prześladowaniach, apostazji i zdradach, a wreszcie o swoim powrocie. Te jak i inne proroctwa dotyczące czasów ostatecznych są tak niezawodne, jak ostrzeżenie Boga przed potopem. Podobne prognozy zdarzeń katastroficznych, które wciąż mają się wydarzyć zostały opisane w 2 liście Piotra 3 oraz Ks. Objawienia 6-16. I w 1 Tesaloniczan 4.13-18 chrześcijanie otrzymują obietnicę ratunku od tego dnia utrapienia. Biblijne proroctwo staje się naszą mapą przyszłości. Niezrozumienie proroctwa o pochwyceniu oznacza przegapienie jednego z największych darów Boga.
Możemy ufać, że Bóg nas kocha i dał nam swojego Syna (Ew. Jana 3.16). Z pewnością, możemy na nim polegać jako na autorze proroctw biblijnych. Nasz Pan powiedział, "W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce" (Ew. Jana 14.2). Potem udzielił nam błogosławionego zapewnienia, "A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli" (werset 3). To powinno być zachęcające dla wszystkich chrześcijan.
Zawierz Bożym proroctwom, tak jak zaufałeś Jego Synowi. "Bo obietnice Boże, ile ich było, w nim znalazły swoje "Tak"; dlatego też przez niego mówimy "Amen" ku chwale Bożej" (2 Koryntian 1.20).
