Pytanie: Co mówi Biblia na temat przebaczenia sobie samemu?
Odpowiedź:
Biblia nigdy nie mówi o koncepcji "przebaczenia samemu sobie." Mamy powiedziane, aby przebaczać innym ich przewinienia wobec nas i szukać przebaczenia. Gdy prosimy o Boże przebaczenie w oparciu o Chrystusa, który już zapłacił za nasze grzechy i naszemu zawierzeniu mu jako Zbawicielowi i Panu, On nam przebacza. To jest takie proste (1 Jana 1.9). I chociaż jesteśmy uwolnieni od więzów grzechu (jak mówi o tym Rzymian, rozdziały 6-8), nadal możemy się w nim zanurzyć i zachowywać, jakbyśmy się od niego nie uwolnili. Podobnie jest z poczuciem winy, możemy zaakceptować fakt, że otrzymaliśmy przebaczenie w Chrystusie lub możemy wierzyć w kłamstwo szatana, że nadal jesteśmy winni i powinniśmy zatem czuć się winni.
Biblia mówi, że gdy Bóg nam przebacza, to mówi "ich grzechu nigdy nie wspomnę" (Ks. Jeremiasza 31.34). To nie oznacza, że wszystko wiedzący Bóg zapomina, ponieważ nam przebacza. Raczej, On wybiera to by nie wypominać nam naszych grzechów przez niego lub przed innymi. Gdy nasze dawne grzechy przyjdą nam na myśl, możemy wybrać to, aby zakorzeniły się w nas (z efektem poczucia winy), lub możemy wybrać to, aby napełnić nasze umysły myślami o cudownym Bogu, który przebacza nam, dziękując i uwielbiając go za to (Filipian 4.8). Pamiętanie naszych grzechów jest jedynie pożyteczne, gdy przypominają nam ogrom Bożego przebaczenia i ułatwiają nam przebaczanie innym (Ew. Mateusza 18.21-35).
Smutne jest to, że są ludzie, którzy nie "przebaczają sobie samym", w tym sensie, którzy nie idą dalej w swoim życiu, ponieważ nie chcę wybaczyć swoich poprzednich grzechów. Niektórzy wolą nadal odczuwać dreszczyk emocji z ponownego przeżywania grzechów przeszłości. To również jest grzechem, który musi być wyznany i zapomniany. Mężczyzna, który pożąda w swoim sercu kobiety jest winny grzechu cudzołóstwa (Ew. Mateusza 5.28). W podobny sposób, za każdym razem gdy mentalnie przeżywamy na nowo nasz grzech, ponownie popełniamy ten sam grzech. Gdy dzieje się to w życiu chrześcijanina, wzór grzechu/ winy/ grzechu/ winy może być niszczące i nieskończone.
Pamiętanie o tym, że nasze grzechy zostały przebaczone powinno sprawiać, że łatwiej będziemy przebaczać innym ich grzechy (Ew. Mateusza 7.1-5; 1 Tymoteusza 1.15). Przebaczenie powinno przypominać nam o wielkim Zbawicielu, który nam przebaczył niezasłużenie, i zbliżył nas do upragnionego posłuszeństwa wobec niego (Rzymian 5.10; Psalm 103.2-3, 10-14). Bóg dopuściłby, aby grzech dostał się do naszego umysłu (szatan może chcieć tego dla złego celu, ale Bóg dopuszcza go dla dobrego celu), ale On chce abyśmy zaakceptowali jego przebaczenie i cieszyli się jego łaską. Zatem, gdy następnym razem twoje grzechy z przeszłości przyjdą ci na myśl, "zmień kanał" poprzez wybranie polegania na jego miłosierdziu (pomocne może być stworzenie listy wersetów, które będą zachęcające do jego uwielbienia) i zastanów się na temat tego, jak powinniśmy nienawidzić grzech.