Jakie jest znaczenie przypowieści o nielitościwym / niemiłosiernym słudze?
Odpowiedź:
Przypowieść o nielitościwym słudze znajdujemy tylko w Ewangelii Mateusza 18:23-35. Apostoł Piotr zapytał, ile razy należy przebaczać: "Do siedmiu razy?", a Jezus odpowiedział: "Nie siedem razy, ale siedemdziesiąt razy siedem" (Mt 18:21-22). Kontekstem tego fragmentu jest Jezus nauczający swoich uczniów o "królestwie niebieskim". Możemy zaczerpnąć kilka bardzo ważnych zasad z tej przypowieści i zastosować je w naszym dzisiejszym życiu.
Sługa, któremu pan wybaczył wiele, dziesięć tysięcy talentów, co odpowiada kilku milionom dolarów, nie chciał wybaczyć innemu słudze, który był mu winien sto denarów. Denar był dziennym wynagrodzeniem. Dlatego w porównaniu z tym, co wybaczono pierwszemu słudze, była to bardzo mała kwota. Zasadą jest tutaj, że "ten, komu wiele wybaczono, powinien wiele wybaczać". Innymi słowy, zasadą przebaczenia jest to, że łaska lub przebaczenie drugiemu człowiekowi jest nieograniczone. Uczniowie nie powinni liczyć, ile razy przebaczyli. Raczej, jak uczy przypowieść, mają przebaczać wiele, ponieważ Bóg przebaczył wiele.
W przypowieści o nielitościwym słudze Jezus przedstawia nową zasadę, która jest podobna do podstawy nakazu przebaczenia dla wierzących, znajdującego się w Liście do Efezjan 4:32: "A bądźcie jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, przebaczając sobie nawzajem, jak i wam Bóg przebaczył ze względu na Chrystusa". Jezus naucza swoich uczniów przed krzyżem, a zatem w wieku przedkościelnym, ale podstawa przebaczenia jest taka sama. Ponieważ Bóg nam przebaczył, mamy przebaczać sobie nawzajem. Dlatego też, ponieważ otrzymaliśmy wiele łaski, "gdy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł" (Rzymian 5:8), jesteśmy zobowiązani do udzielania tej samej łaski innym. W przypowieści o nielitościwym słudze dług pierwszego sługi został odpuszczony, a on sam nie musiał spłacać długu, dopóki jego nielitościwa natura nie została odkryta. W przeciwieństwie do tego, nasz dług za grzech został w całości spłacony przez Chrystusa i jest jedyną podstawą Bożego przebaczenia. Nie możemy spłacić naszego długu wobec Boga ani zasłużyć na nasze zbawienie. Jest ono darem łaski (Efezjan 2:8-9).
Dlatego w przypowieści o nielitościwym / niesprawiedliwym słudze Jezus uczy swoich uczniów, a także nas, że przebaczenie powinno być proporcjonalne do przebaczonej kwoty. Pierwszemu słudze wybaczono wszystko, a on powinien wybaczyć wszystkim. W podobny sposób dziecko Boże przez wiarę w Chrystusa ma przebaczone wszystkie grzechy. Dlatego, gdy ktoś obraża lub grzeszy przeciwko nam, powinniśmy być gotowi przebaczyć mu z serca wdzięczności za łaskę, której sami jesteśmy dłużnikami.
