Odpowiedź:
Biblia mówi o alabastrowym pudełku w dwóch oddzielnych incydentach z udziałem kobiet, które przyniosły maść w pudełku, aby namaścić Jezusa. Greckie słowo przetłumaczone jako "alabastrowe pudełko", a także "kolba", "słoik" i "fiolka" w innych tłumaczeniach, to alabastron, co może również oznaczać "wazon na perfumy".
Fakt, że wszystkie cztery ewangelie zawierają podobną, ale nie identyczną relację (z trzema fragmentami wspominającymi o alabastrowym pudełku maści), spowodował pewne zamieszanie wokół tych incydentów. Mateusza 26:6-13 i Marka 14:3-9 opisują to samo wydarzenie, które miało miejsce dwa dni przed Paschą (Mateusza 26:2 i Marka 14:1) i dotyczyło bezimiennej kobiety, która weszła do domu Szymona Trędowatego. Oba fragmenty wspominają o alabastrowym pudełku i oba mówią, że bezimienna kobieta namaściła głowę Jezusa.
Jana 12:1-8 wydaje się mówić o innym, ale podobnym wydarzeniu, które miało miejsce sześć dni przed Paschą (Jana 12:1) w domu Marty. Tutaj nie ma wzmianki o alabastrowym pudełku, ale jest imię kobiety, która namaściła Jezusa: Maria, siostra Marty. Incydent w Ewangelii Mateusza i Marka oraz incydent w Ewangelii Jana miały miejsce w Betanii, ale w różnych dniach. Ponadto mówi się, że Maria namaściła stopy Jezusa, ale nie wspomina się o namaszczeniu Jego głowy. Jezus broni działania Marii przed krytyką Judasza, mówiąc: "chowała to na dzień mojego pogrzebu" (J 12:7).
Trzecie namaszczenie Jezusa (pierwsze chronologicznie), opisane w Ewangelii Łukasza 7:36-50, miało miejsce w domu Szymona Faryzeusza, a nie w domu Szymona Trędowatego. Wydarzenie to miało miejsce w Galilei, a nie w Betanii, około rok przed ukrzyżowaniem (Łk 7:1, 11). Łukasz wspomina o alabastrowym słoiku (werset 37). Przy tej okazji kobiecie przebaczono wiele grzechów, ale nie podano jej imienia. Podobnie jak Maria, grzeszna kobieta namaściła stopy Jezusa perfumami. Przychodzi do Jezusa płacząc i okazując pełne miłości uwielbienie Temu, który przebaczył jej grzechy.
Podobieństwa tych trzech incydentów spowodowały pewne zamieszanie, ale różnice są na tyle znaczące, że uzasadniają postrzeganie ich jako oddzielnych wydarzeń. W dwóch incydentach autorzy ewangelii wspominają o obecności alabastrowej skrzyni.
Alabaster był kamieniem powszechnie występującym w Izraelu. Był to twardy kamień przypominający biały marmur i jest określany jako jeden z kamieni szlachetnych użytych do dekoracji świątyni Salomona (1 Kronik 29:2). W Pieśni nad Pieśniami ukochany mężczyzna opisany jest jako mający nogi jak "alabastrowe kolumny" lub "filary z marmuru". Tak więc pojemnik, którego kobiety używały do przenoszenia perfumowanego olejku, był wykonany z białej, marmurowej substancji. Maści, olejki i perfumy były umieszczane w naczyniach wykonanych z alabastru, aby zachować ich czystość i nieskazitelność. Pudełka były często zamykane lub zabezpieczane woskiem, aby zapobiec ulatnianiu się perfum. Alabaster był piękną substancją i wystarczająco mocną, aby utrzymać olejek lub perfumy w całości do czasu ich użycia.
