Czy chrześcijanie powinni poddawać używane rzeczy recyklingowi? Jak chrześcijanin powinien postrzegać recykling?
Odpowiedź:
Recykling polega na przetwarzaniu materiałów na nowe produkty w celu uniknięcia marnowania surowców. Recykling zmniejsza zanieczyszczenie wody spowodowane drenażem składowisk odpadów. Materiały pochodzące z recyklingu są dostarczane do centrów recyklingu, sortowane, czyszczone i ponownie przetwarzane na nowe materiały. Typowe surowce wtórne obejmują papier, szkło, plastik i metal. Proces recyklingu śmieci, zwłaszcza w krajach zachodnich, które produkują miliony ton śmieci każdego roku, jest prawdopodobnie dobrym pomysłem. Polityka recyklingu sprawia, że ludzie ustawiają się po obu stronach, każdy tak samo nieugięty w swoich przekonaniach jak drugi i każdy z nich ma mnóstwo dowodów na poparcie swoich twierdzeń. Zwolennicy recyklingu twierdzą, że przynosi on korzyści w postaci oszczędności energii i drzew, czystszego powietrza i wody oraz zmniejszenia obecności niebezpiecznych materiałów w środowisku. Krytycy kwestionują korzyści ekonomiczne płynące z recyklingu i wskazują na utratę miejsc pracy w leśnictwie, górnictwie i innych branżach związanych z pierwszą produkcją, których nie można zrekompensować miejscami pracy w branży recyklingu.
Z chrześcijańskiej perspektywy wiemy, że jesteśmy powołani do bycia dobrymi zarządcami ziemi. Bóg stworzył ziemię i dał człowiekowi panowanie nad nią (Rdz 1:26-28; Ps 8:6-8), a my mamy być jej odpowiedzialnymi opiekunami. Chrześcijanie powinni troszczyć się o czyste powietrze, czystą wodę i ochronę zasobów naturalnych w miarę naszych możliwości. Chrześcijanie rozumieją jednak, że Biblia mówi nam, że ziemia jest tymczasowa. Żadna ilość recyklingu czy "ekologicznego myślenia" nie zapobiegnie końcowi, jaki Bóg zaplanował dla ziemi. Pomimo wszystkich najlepszych planów ludzi, aby chronić planetę, nadejdzie czas, kiedy ziemia i wszystko, co stworzył, zostanie zniszczone. "Niebiosa znikną z hukiem, żywioły zostaną zniszczone przez ogień, a ziemia i wszystko, co na niej jest, zostanie obnażone" (2 Piotra 3:10). Sama ziemia przygotowuje się do tego kataklizmu, który sprawi, że niszczycielskie zachowania człowieka wobec środowiska zbledną w porównaniu z nim. List do Rzymian 8:20-22 mówi o stworzeniu, które wzdycha w oczekiwaniu na czas, gdy zostanie uwolnione z niewoli zasady rozkładu. To jest koniec, na który powinniśmy patrzeć i planować, i który powinien uczynić nasze wysiłki ewangelizacyjne jeszcze pilniejszymi. Puszki po napojach mogą być poddane recyklingowi; ludzie nie. Dlatego nasze największe wysiłki powinny być skierowane na ratowanie dusz, a nie planety.
Ostatecznie to, czy poddawać odpady recyklingowi, czy nie, jest kwestią sumienia i nie powinno być postrzegane legalistycznie. Chrześcijanie, którzy uważają, że recykling jest ważny, z pewnością powinni to robić. Ci, którzy tego nie robią, mogą tego nie robić. Ale tak jak w przypadku wszystkich innych rzeczy, recykling nie powinien oddzielać wierzących chrześcijan od siebie nawzajem (Łk 11:17). Troska o siebie nawzajem znacznie przewyższa troskę o środowisko.
