Pytanie: Jaka jest różnica pomiędzy chrześcijaństwem a judaizmem?
Odpowiedź:
Spośród największych światowych religii, chrześcijaństwo i judaizm są prawdopodobnie najbardziej zbliżone. Zarówno chrześcijaństwo jak i judaizm wierzą w jednego Boga, który jest wszechmocny, wszechpotężny, wszechobecny, wieczny i nieskończony. Obie religie wierzą w Boga, który jest święty, sprawiedliwy i prawy, a tym samym kochający, przebaczający i łaskawy. Chrześcijaństwo i judaizm korzystają z Pism hebrajskich (tj. Starego Testamentu) jako Słowa Bożego pełne autorytetu, chociaż chrześcijaństwo włącza również Nowy Testament. Zarówno chrześcijaństwo i judaizm wierzą w istnienie nieba, wiecznego miejsca przebywania sprawiedliwych i piekło, wieczne miejsce przebywania upadłych ludzi (chociaż nie wszyscy chrześcijanie i nie wszyscy judaiści wierzą w wieczne piekło). Chrześcijaństwo i judaizm mają zasadniczo ten sam kod etyczny, powszechnie znany obecnie jako judeochrześcijaństwo. Zarówno judaizm jak i chrześcijaństwo nauczają, że Bóg ma szczególny plan dla narodu izraelskiego i Żydów.
Najważniejszą różnicą między chrześcijaństwem a judaizmem jest Osoba Jezusa Chrystusa. Chrześcijaństwo naucza, że Jezus Chrystus jest spełnieniem proroctw Starego Testamentu o przyjściu Mesjasza/ Zbawiciela (Ks. Izajasza 7.14; 9.6-7; Ks. Micheasza 5.2). Judaizm często rozpoznaje Jezusa jako dobrego nauczyciela, a czasem nawet jako proroka samego Boga. Judaizm nie wierzy w to, by Jezus był Mesjaszem. Idąc o krok dalej, chrześcijaństwo naucza, że Jezusa był Bogiem wcielonym (Ew. Jana 1.1, 14; Hebrajczyków 1.8). Chrześcijaństwo naucza, że Bóg stał się człowiekiem w Osobie Jezusa Chrystusa, by mógł złożyć swoje życie jako cenę za nasze grzechy (Rzymian 5.8; 2 Koryntian 5.21). Judaizm ostro zaprzecza temu, by Jezus był Bogiem lub to, że taka ofiara była konieczna.
Jezus Chrystus jest najważniejszą różnicą pomiędzy chrześcijaństwem a judaizmem. Osoba i dzieło Jezusa Chrystusa jest jedyną, podstawową kwestią w której chrześcijaństwo i judaizm nie mogą dojść do porozumienia. Przywódcy religijni Izraela za czasów Jezusa zapytali go, "On zaś milczał i nic nie odpowiedział. Znowu zapytał go arcykapłan, i rzekł mu: Czy Ty jesteś Chrystus, Syn Błogosławionego? A Jezus rzekł: Jam jest; i ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego na prawicy mocy Bożej i przychodzącego z obłokami niebieskimi" (Ew. Marka 14.61-62). Lecz oni nie wierzyli jego słowom i nie przyjęli go jako Mesjasza.
Jezus Chrystus jest spełnieniem proroctw hebrajskich odnośnie nadejścia Mesjasza. Psalm 22.14-18 opisuje wydarzenie podobnego niewątpliwie do ukrzyżowania Jezusa, "Rozwarły na mnie swą paszczę Jak lew, co szarpie i ryczy. Rozlałem się jak woda i rozłączyły się wszystkie kości moje. Serce moje stało się jak wosk, Roztopiło się we wnętrzu moim. Siła moja wyschła jak skorupa, A język mój przylgnął do podniebienia mego i położyłeś mnie w prochu śmierci. Oto psy otoczyły mnie, Osaczyła mnie gromada złośników, Przebodli ręce i nogi moje. Mogę policzyć wszystkie kości moje... Oni przyglądają się, sycą się mym widokiem. Między siebie dzielą szaty moje i o suknię moją los rzucają." Oczywiste jest, że to proroctwo mesjanistyczne nie może dotyczyć nikogo innego aniżeli Jezusa Chrystusa, którego ukrzyżowanie było spełnieniem każdego szczegółu zawartego w tym opisie (Ew. Jana 23; Ew. Jana 19).
Nie ma bardziej dokładnego opisu Jezusa aniżeli ten z Ks. Izajasza 53.3-6: "Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na Niego. Lecz on nasze choroby nosił, nasze cierpienia wziął na siebie. A my mniemaliśmy, że jest zraniony, przez Boga zbity i umęczony. Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni. Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas na własną drogę zboczył, a Pan jego dotknął karą za winę nas wszystkich."
Apostoł Paweł, Żyd i zagorzały zwolennik judaizmu, poznał Jezusa Chrystus podczas wizji (Dz. Apostolskie 9.1-9) i stał się największym świadkiem Chrystusa i autorem prawie połowy Nowego Testamentu. Paweł rozumiał różnicę pomiędzy chrześcijaństwem a judaizmem o wiele bardziej niż ktokolwiek inny. Jakie było przesłanie Pawła? "Albowiem nie wstydzę się Ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy, najpierw Żyda, potem Greka" (Rzymian 1.16).