Pytanie: Jakie są różnice między Starym a Nowym Testamentem?
Odpowiedź:
Stary Testament kładzie podwaliny pod nauczanie i wydarzenia Nowego Testamentu. Biblia jest ‘objawieniem progresywnym’. Jeśli pominiesz pierwszą połowę jakiejś dobrej książki, a przeczytasz końcówkę, to trudno jest zrozumieć opisane postacie, fabułę czy zakończenie. Podobnie też Nowy Testament, którego nie można w pełni zrozumieć jeśli nie spojrzymy na niego jako dopełnienie wydarzeń, postaci, prawa, systemu ofiarniczego, przymierza i obietnic Starego Testamentu.
Gdybyśmy mieli jedynie Nowy Testament, to czytalibyśmy ewangelie lecz nie wiedzielibyśmy z jakiego powodu Żydzi wypatrywali Mesjasza (Króla Wybawiciela). Bez Starego Testamentu nie rozumielibyśmy z jakiego powodu Mesjasz miał nadejść (zobacz Księgę Izajasza 53) i nie bylibyśmy w stanie rozpoznać Jezusa z Nazaretu jako Mesjasza, który wypełnił tak wiele, szczegółowych proroctw dotyczących Niego, np. Jego miejsce urodzenia (Księga Micheasza 5.2); sposób śmierci (Psalm 22, szczególnie wersety 1, 7-8, 14-18; Psalm 69.21), Jego zmartwychwstanie (Psalm 16.10) i wiele innych szczegółów związanych z Jego służbą (Księga Izajasza 52.19, 9.2).
Bez Starego Testamentu nie rozumielibyśmy żydowskich zwyczajów, wspomnianych w Nowym Testamencie. Nie pojmowalibyśmy złego postępowania Faryzeuszy względem Bożego prawa, którzy dodawali do niego własne tradycje. Nie rozumielibyśmy dlaczego Jezus był taki zły gdy wypędzał przekupniów ze świątyni. Nie rozumielibyśmy, że my także możemy skorzystać z mądrości Chrystusa, który odpowiadał na pytania swoich przeciwników.
Ewangelie oraz Dzieje Apostolskie Nowego Testamentu przedstawiają wypełnienie wielu proroctw, przepowiedzianych na setki lat wstecz i zawartych w Starym Testamencie. Okoliczności narodzenia Jezusa, Jego życia, cudów, śmierci, zmartwychwstania, o których czytamy w ewangeliach, są całkowitym wypełnieniem proroctw odwołujących się do przyjścia Mesjasza, o których czytamy w Starym Testamencie. W tych szczegółach dostrzegamy, że Jezus był obiecanym Chrystusem. A nawet proroctwa Nowego Testamentu (zawartych głównie w Księdze Objawienia św. Jana), oparte są na proroctwach Starego Testamentu. Proroctwa Nowego Testamentu nawiązują do ponownego przyjścia Chrystusa. Praktycznie dwie trzecie wersetów z Księgi Objawienia dotyczą lub nawiązują do wersetów ze Starego Testamentu.
Również przez to, że objawienie w Piśmie Świętym jest progresywne, dlatego Nowy Testament wskazuje na nauczanie, które opisane było w Starym Testamencie. W Księdze Hebrajczyków opisane jest jak Jezus jest prawdziwym Arcykapłanem i jak Jego doskonała ofiara zastępuje wszystkie dotychczasowe, które miały mniejsze znaczenie. Stary Testament nadaje Prawo, które zawiera dwie części: nakazy i błogosławieństwa/ przekleństwa związane z wypełnianiem lub nie wypełnianiem tych nakazów. Nowy Testament podkreśla, iż Bóg nadał Swoje przykazania by wskazać człowiekowi na jego potrzebę zbawienia; same w sobie nigdy nie miały być sposobem zbawienia (Rzymian 3.19).
Stary Testament opisuje system ofiarniczy, jaki Bóg nadał Izraelitom, aby tymczasowo zakryć ich grzechy. Nowy Testament tłumaczy, że miał przygotować grunt na ofiarę Chrystusa, w którym jedynie dostępujemy zbawienia (Dzieje Apostolskie 4.12; Hebrajczyków 10.4-10). W Starym Testamencie raj zostaje utracony, Nowy Testament pokazuje, że raj dla ludzi odzyskany jest przez drugiego Adama (Chrystusa), a pewnego dnia będzie odnowiony. Stary Testament stwierdza, że człowiek został oddzielony od Boga przez grzech (1 Księga Mojżeszowa, rozdział 3), a Nowy Testament stwierdza, że człowiek został pojednany z Bogiem (Rzymian, rozdział 3-6). Stary Testament przewidział życie Mesjasza. Ewangelie opisują życie Jezusa, a listy Nowego Testamentu interpretują Jego życie i to, co powinniśmy uczynić w odpowiedzi na to, co On uczynił dla nas.
Bez Starego Testamentu nie zrozumielibyśmy obietnic, jakie Bóg miał jeszcze wypełnić dla narodu żydowskiego. W efekcie, nie widzielibyśmy tego siedmioletniego czasu troski, kiedy Bóg szczególnie mocno pracował pośród narodu żydowskiego, który najpierw odrzucił Jego pierwsze przyjście, ale który otrzyma Go gdy przyjdzie ponownie. Nie rozumielibyśmy jak przyszłe 1000- letnie królestwo Chrystusa będzie wypełnieniem Jego obietnic dla Żydów, albo jak poganie się do tego odniosą. Nie widzielibyśmy jak zakończenie Biblii scala wydarzenia o których czytamy na początku Biblii, odrestaurowując raj jaki Bóg oryginalnie stworzył na świecie.
Podsumowanie. Stary Testament położył podwaliny i przygotował Izraelitów na przyjście Mesjasza, który poświęcił Samego Siebie za grzechy całego świata (1 Jana 2.2). Nowy Testament przedstawia życie Jezusa Chrystusa i odwołuje się do tego co uczynił, wskazując nam co powinniśmy uczynić z Jego darem życia wiecznego oraz wdzięcznością za to co dla nas uczynił (Rzymian 12). Oba testamenty odkrywają tego samego świętego, miłosiernego i sprawiedliwego Boga, który musi potępić grzech, a który pragnie równocześnie przyprowadzić do Siebie grzeszny rodzaj ludzki, poprzez przebaczenie w doskonałej ofierze Chrystusa. W obu testamentach, Bóg odsłania przed nami swoje oblicze i pokazuje jak możemy się z Nim pojednać przez Jezusa Chrystusa. W obu testamentach znajdziemy wszystko czego potrzebujemy, aby osiągnąć życie wieczne i życie w sprawiedliwości (2 Tymoteusza 3.15-17).
