Pytanie: Co mówi Biblia na temat tego radzenia sobie z rywalizacją wśród rodzeństwa?
Odpowiedź:
Rywalizacja rodzeństwa sięga niemal początków czasów, począwszy od pierwszych dwóch braci wspomnianych w Piśmie Świętym, Kaina i Abla. Znajdujemy też inne rywalizujące rodzeństwa w Biblii, włączając w to Ismaela i Izaaka, Ezawa i Jakuba, Leę i Rachelę, Józefa i jego braci oraz Abimelecha i jego braci. W każdym przypadku rywalizacja rodzeństwa prowadzi jednego lub kilkoro rodzeństwa do podejmowania nierozsądnych, grzesznych czynów.
Bóg pragnie, aby rodzeństwo żyło w harmonii i miłości ze sobą wzajemnie (Psalm 133.1). Miłość braterska jest wykorzystywana jako przykład tego jak wierzący powinni traktować siebie wzajemnie (Hebrajczyków 13.1; 1 Piotra 3.8). Wiemy jednak, że nie zawsze żyjemy w sposób w jaki powinniśmy i że rywalizacja rodzeństwa istnieje. Bracia i siostry kłócą się i walczą ze sobą wzajemnie, kłamią i oszukują siebie oraz generalnie czasami traktują siebie okropnie.
Zadaniem rodzica jest wychowywanie dzieci na podobieństwo Chrystusa, zatem powinniśmy patrzeć na Jezusa by dostrzegać to, co mówił że jest ważne o tym jak się zachowywać i jak postępować wobec innych.
Jezus powiedział, że dwoma najważniejszymi przykazaniami są: kochać Boga i miłować naszych bliźnich (Ew. Mateusza 22.36-40). Wiemy, że Jezus mówiąc o bliźnich miał na myśli tych, którzy są najbliżej nas, a nikt nie jest bliżej, aniżeli nasi bracia i siostry. Dom powinien być miejscem, gdzie dzieci uczą się kochać siebie wzajemnie. "Miłość zakrywa wiele grzechów" (Ks. Przypowieści Salomona 10.12), włączając w to przyczyny rywalizacji między rodzeństwem.
Rywalizacja między rodzeństwem może wynikać z zazdrości, egoizmu oraz stronniczości rodzicielskiej (rzeczywistej lub domniemanej). Rywalizacja rodzeństwa pomiędzy Kainem i Ablem wydaje się, że była spowodowana zazdrością Kaina z powodu przyjęcia ofiary Abla (1 Ks. Mojżeszowa 4.3-5). Mordercza rywalizacja rodzeństwa w rodzinie Gideona była spowodowana egoistycznym pragnieniem Abimelecha, aby rządzić jako król (Ks. Sędziów 9.1-6). Rywalizacja rodzeństwa wśród synów Jakuba była podsycana przez faworyzowanie Józefa przez Jakuba (1 Ks. Mojżeszowa 37.3-4).
Powody rywalizacji między rodzeństwem mogą zostać przezwyciężone dobrocią, szacunkiem i oczywiście miłością (1 Koryntian 13.4-7). Rodzice powinni nalegać, aby ich dzieci traktowały siebie wzajemnie z życzliwością, szacunkiem i miłością- i rodzice powinni być wzorem takiego postępowania.
Święte naucza nas jak się odnosić do siebie wzajemnie. Efezjan 4.31-32 wskazuje na kilka negatywnych zachowań, których należy unikać oraz pozytywnych zachować, które należy pielęgnować: "Wszelka gorycz i zapalczywość, i gniew, i krzyk, i złorzeczenie niech będą usunięte spośród was wraz z wszelką złością. Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie, jak i wam Bóg odpuścił w Chrystusie." Również Filipian 2.3-4 jest pomocne: "I nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie. Niechaj każdy baczy nie tylko na to, co jego, lecz i na to, co cudze."
Historia Józefa i jego braci początkowo wiąże się z rywalizacją między rodzeństwem z powodu zazdrości i nienawiści w wyniku czego Józef doświadcza okropnych rzeczy. Jednak historia ta ma szczęśliwe zakończenie. W rzeczywistości, historia Józefa okazuje się być historią miłości braterskiej, przebaczenia, dobroci i suwerenności Boga (zobacz 1 Ks. Mojżeszowa 37-50). Postępowanie Józefa z jego braćmi w ostatnim rozdziale 1 Ks. Mojżeszowej jest dobrym przykładem dobroci, pokory i miłości.
