Odpowiedź:
Po pierwsze, ustalmy to co oczywiste: artykuł ten nie będzie opisywał serca jako organu, mięśnia, które pompuje krew do całego ciała. Artykuł ten również nie będzie poruszał kwestii romantycznych, filozoficznych czy też skupiał się na definicjach literackich.
Zamiast tego zastanowimy się nad tym, czego naucza Biblia na temat serca? Biblia wspomina o sercu ludzkim prawie 300 razy. Mówiąc ogólnie stwierdza, że sercem jest duchowa część naszego istnienia, gdzie przebywają nasze emocje i pragnienia.
Zanim przyjrzymy się ludzkiemu sercu, wspomnijmy że skoro Bóg ma emocje i pragnienia, to o nim również możemy powiedzieć że ma „serce.” Mamy serce, ponieważ Bóg je posiada. Dawid był człowiekiem „według Bożego serca” (Dzieje Apostolskie 13.22). A Bóg pobłogosławił jego lud przywódcami, którzy znali go i naśladowali (1 Samuela 2.35; Księga Jeremiasza 3.15).
Serce ludzkie, zgodnie z jego naturalnym stanem jest złe, zwodnicze i zwiedzione. Księga Jeremiasza 17.9 mówi: „Podstępne jest serce, bardziej niż wszystko inne, i zepsute, któż może je poznać?” Innymi słowy, upadek człowieka przeniknął nas na wskroś, do głębi; nasze myśli, emocje i pragnienia zostały zepsute przez grzech- a my jesteśmy zbyt ślepi by dostrzec jak duży jest to problem.
Możemy nie znać i nie rozumieć naszych własnych serc, ale Bóg je zna. On „zna skrytości naszego serca” (Psalm 44.22; zobacz także 1 Koryntian 14.25). Jezus „nie miał do nich zaufania, bo przejrzał wszystkich i od nikogo nie potrzebował świadectwa o człowieku; sam bowiem wiedział, co było w człowieku” (Ew. Jana 2.24-25). Opierając się na wiedzy o ludzkim sercu, Bóg może nas sprawiedliwie osądzić: „Ja, Pan, zgłębiam serce, wystawiam na próbę nerki, aby oddać każdemu według jego postępowania, według owocu jego uczynków” (Księga Jeremiasza 17.10).
Jezus wskazuje na upadły stan naszych serc w Ew. Marka 7.21-23: „Albowiem z wnętrza, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, wszeteczeństwa, kradzieże, morderstwa, cudzołóstwo, chciwość, złość, podstęp, lubieżność, zawiść, bluźnierstwo, pycha, głupota. Wszystko to złe pochodzi z wewnątrz i kala człowieka.” Naszym największym problemem nie jest to co nas otacza, ale to co pochodzi z naszego wnętrza; każdy z nas ma problem serca.
Aby osoba została zbawiona, to serce musi zostać przemienione. A to dzieje się jedynie z mocy Bożej w odpowiedzi na wiarę. „Albowiem serem wierzy się ku usprawiedliwieniu…” (Rzymian 10.10a). W swojej łasce, Bóg może obdarzyć nas nowym sercem (Psalm 51.10; Księga Ezechiela 36.26). On obiecuje nam, że „ożywi ducha pokornych i pokrzepi serca skruszonych” (Księga Izajasza 57.15).
Boże dzieło tworzenia w nas nowego serca obejmuje wystawianie naszych serc na próbę (Psalm 17.3; 5 Księga Mojżeszowa 8.2) i napełnianie ich nowymi pomysłami, nowymi wizjami i nowymi pragnieniami (Księga Nehemiasza 7.5; 1 Księga Królewska 10.24 2 Koryntian 8.16).
Serce jest podstawą naszego istnienia, a Biblia podkreśla największe znaczenie w utrzymywania naszych serc w czystości: „Czujniej niż wszystkiego innego strzeż swego serca, bo z niego tryska źródło życia” (Księga Przypowieści Salomona 4.23).
