Odpowiedź:
Śmierć jest oddzieleniem. Śmierć fizyczna jest oddzieleniem duszy od ciała. Śmierć duchowa, która ma większe znaczenie, jest oddzieleniem duszy od Boga. W 1 Ks. Mojżeszowej 2.17, Bóg mówi Adamowi, że w dniu gdy zje zakazany owoc "z pewnością umrze." Adam dopuścił się upadku, ale jego fizyczna śmierć nie nastąpiła od razu; Bóg musiał mieć na myśli inny rodzaj śmierci- śmierć duchową. To oddzielenie od Boga jest dokładnie tym, co widzimy w 1 Ks. Mojżeszowej 3.8. Gdy Adam i Ewa usłyszeli głos Pana, "skrył się Adam z żoną swoją przed Panem Bogiem." Wspólnota została zerwana. Stali się duchowo martwi.
Człowiek bez Boga jest duchowo martwy. Paweł opisał ten stan jako "dalecy od życia Bożego" w Efezjan 4.18. (Bycie oddzielonym od życia jest tym samym co bycie duchowo martwym.) Naturalny człowiek, jak Adam ukrywający się w ogrodzie, jest oddzielony od Boga. Gdy rodzimy się na nowo, duchowa śmierć jest odwrócona. Przed zbawieniem jesteśmy martwi (duchowo), ale Jezus daje nam życie. "I wy byliście umarłymi na skutek waszych występków i grzechów" (Efezjan 2.1; tłum. Biblia Tysiąclecia). "I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił, odpuściwszy nam wszystkie grzechy" (Kolosan 2.13).
Aby to zilustrować, pomyśl o wzbudzeniu z martwych Łazarza przez Jezusa z Ew. Jana 11. Martwy fizycznie Łazarz nie mógł nic dla siebie uczynić. Nie reagował na żadne bodźce, nie zwracał uwagi na otaczające go życie, był poza wszelką pomocą i nadzieją - z wyjątkiem pomocy Chrystusa, który jest „Zmartwychwstaniem i Życiem” (Ew. Jana 11.25). Na wezwanie Chrystusa, Łazarz został napełniony życiem, i w odpowiedni sposób zareagował. W taki sam sposób, byliśmy duchowo martwi, niezdolni do uratowania samych siebie, bezsilni do postrzegania życia Bożego- aż do zawołania nas przez Jezusa. On "przyciągnął" nas; "zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego..." (Tytusa 3.5).
Ks. Objawienia mówi o "drugiej śmierci", która jest ostatecznym (i wiecznym) oddzieleniem od Boga. Tylko ci, którzy nigdy nie doświadczyli nowego życia w Chrystusie będą uczestniczyli w drugiej śmierci (Ks. Objawienia 2.11; 20.6, 14; 21.8).
