Odpowiedź:
Spójność (harmonia) ewangelii dotyczy zgodności czterech biblijnych relacji ewangelii. Cztery ewangelie Nowego Testamentu są niczym chór, składający się z czterech śpiewaków. Każdy z nich ma określoną część do wyśpiewania, ale występ każdego z nich składa się na piękną całość. Każda z czterech ewangelii daje świadectwo prawdzie o Jezusie, z nieco innej perspektywy, ale każda z nich przedstawia tą samą historię. Z tego powodu pozostają względem siebie w harmonii (spójności).
Ewangelie Mateusza, Marka i Łukasza nazwane są „Ewangeliami Synoptycznymi”, ponieważ opisują wiele podobnych wydarzeń związanych z życiem Jezusa (słowo synoptyczny oznacza „podobny pogląd”). Jan dopełnia i opisuje te rzeczy, które inni ewangeliści pominęli. Każda z ewangelii została napisana z myślą o konkretnej grupie odbiorców i podkreśla inny aspekt służby Jezusa. Ewangelia Mateusza została napisana przede wszystkim z myślą o Żydach i podkreśla, jak Jezus wypełnił proroctwa dotyczące obiecanego Mesjasza. Ewangelia Marka została napisana głównie z myślą o Rzymianach i chrześcijanach pochodzenia pogańskiego, zatem zawiera kilka proroctw Starego Testamentu i tłumaczy wiele słów i zwyczajów żydowskich. W ewangelii Marka Jezus przedstawiony jest jako Boski Sługa. Ewangelia Łukasza została również napisana z myślą o wierzących pochodzenia pogańskiego, zatem również tłumaczy żydowskie zwyczaje i używa greckich nazw. Łukasz opisuje życie Jezusa zgodnie z porządkiem chronologicznym i przedstawia go jako Syna Człowieczego, podkreślając jego pełne człowieczeństwo. Ewangelia Jana podkreśla, że Jezus jest Synem Bożym i zawiera wiele określeń, jakich używał Jezus mówiąc o sobie samym. Ewangelia ta zawiera znacznie dokładniejszy opis wydarzeń związanych z ostatnimi dniami Jezusa na ziemi.
Niektórzy ludzie próbują zdyskredytować Biblię wskazując na rzekome niespójności związane z relacjami ewangelicznymi. Wskazują na różnice związane z porządkiem występowania niektórych wydarzeń lub niewielkie różnice w samym opisie tych wydarzeń. Gdy cztery relacje zestawimy ze sobą, to dostrzeżemy że nie posiadają one tej samej chronologii wydarzeń. Wynika to głównie z tego, że wiele z nich poukładanych jest zgodnie z tematem jaki ich łączy. Układ tematyczny jest również sposobem w którym my najczęściej prowadzimy codzienne dyskusje.
Niewielkie różnice, dotyczące np. liczby aniołów przebywających przy grobie Chrystusa (Ew. Mateusza 28.5; Ew. Marka 16.5; Ew. Łukasza 24.4; Ew. Jana 20.12) pozwalają, by tekst biblijny sam przemawiał. Mateusz i Marek wspominają o „aniele”, podczas gdy Łukasz i Jan mówią o dwóch aniołach. Mateusz i Marek nigdy nie powiedzieli, że był tylko jeden anioł, ale to że w ogóle był obecny. Takie różnice są raczej niedopowiedzeniem, aniżeli sprzecznością. Może pojawić się dodatkowa informacja, ale nie podważa ona prawdziwości poprzedniej relacji.
Podobnie jak i pozostała część Pisma Świętego, cztery ewangelie są pięknym świadectwem Bożego objawienia dla człowieka. Wyobraź sobie poborcę podatkowego (Mateusza), niedoświadczonego żydowskiego młodzieńca, z niechlubną historią (Marka), lekarza rzymskiego (Łukasza) oraz żydowskiego rybaka (Jana) wszystkie te pisma wspaniale współgrają ze sobą, przedstawiając życie Jezusa. Bez Bożej interwencji nie byłoby sposobu, aby spisali oni tak niesamowicie spójne relacje (2 Tymoteusza 3.16). Historia, proroctwo i osobiste szczegóły współdziałają w stworzeniu nadzwyczaj wiarygodnego obrazu Jezusa- Mesjasza, Króla, Sługę i Syna Bożego.
