Dlaczego Dawid prosił Boga serce czyste stwórz we mnie w Psalmie 51.10?
Odpowiedź:
Kiedy Dawid modli się: "Serce czyste stwórz we mnie", prosi Boga o przebaczenie. Podtytuł Psalmu 51 wyjaśnia sytuację: "Psalm Dawidowy, Gdy wdał się z Batszebą i przyszedł do niego prorok Natan".
2 Ks. Samuela rozdz. 11 opowiada tę haniebną historię. Król Dawid zobaczył zamężną Batszebę i zapragnął jej. Wezwał ją, by spełniła jego pragnienia. Jakiś czas później kobieta poinformowała go, że jest z nim w ciąży. Dawid najpierw próbował to ukryć, a kiedy to nie zadziałało, zaaranżował morderstwo męża Batszeby. Następnie Dawid ją poślubił.
Oczywiście Dawid nie miał po tym wydarzeniu czystego serca. Popełnił cudzołóstwo i prawdopodobnie gwałt, ponieważ język użyty w tym przypadku jest również używany w odniesieniu do gwałtu; jego wezwanie i spanie z Batszebą było z pewnością nadużyciem władzy królewskiej. Następnie dopuścił się oszustwa, a w końcu morderstwa, deprawując przy tym innych. Kiedy wszystko się skończyło, myślał, że udało mu się to zatuszować i zniszczyć wszystkie dowody. Ostatnie zdanie 2 Ks. Samuela rozdz. 11 mówi nam: "Lecz ten postępek, który popełnił Dawid, nie podobał się Panu." (tłum. Biblia Warszawska).
W 2 Ks. Samuela rozdz. 12 prorok Natan konfrontuje Dawida. Czyni to za pomocą przypowieści, z którą Dawid mógł się utożsamić. Opowiedział o bogatym człowieku, który wykorzystał biednego człowieka, kradnąc jego jedyną owieczkę, zwierzę domowe, które zabił, by nakarmić nim swoich gości. Dawida ogarnął gniew i wykrzyknął: "Jako żyje Pan, że na śmierć zasługuje mąż, który tak postąpił. Za owieczkę zapłaci w czwórnasób, dlatego że taką rzecz uczynił i że nie miał litości" (2 Ks. Samuela 12.5-6).
Wtedy Natan powiedział do Dawida: "Ty jesteś tym człowiekiem!" (2 Ks. Samuela 12.7). Chociaż Dawid starał się ukryć swój grzech, trawił go on od środka, jak zapisał w Psalmie 32.3-4: "Gdy milczałem, schły kości moje Od błagalnego wołania przez cały dzień. Bo we dnie i w nocy ciążyła na mnie ręka twoja, Siła moja zanikła jak podczas upałów letnich" (tłum. Biblia Warszawska). Dawid przyznał się Natanowi: "Zgrzeszyłem przeciwko Panu" (2 Ks. Samuela 12.13). Wiedział, że potrzebuje czystego serca.
Kiedy Dawid przestał ukrywać swój grzech, wyznał go szczerze. Psalm 51 jest wyznaniem i prośbą o przebaczenie. Jego prośba "serce czyste stwórz we mnie" to po prostu inny sposób proszenia o przebaczenie i duchowe oczyszczenie. Psalm 51.1-10 jest wypełniony poetyckimi opisami przebaczenia i oczyszczenia, wyróżnionymi kursywą poniżej:
"Zmiłuj się nade mną, Boże, według łaski swojej, Według wielkiej litości swojej zgładź występki moje! Obmyj mnie zupełnie z winy mojej I oczyść mnie z grzechu mego! Ja bowiem znam występki swoje I grzech mój zawsze jest przede mną. Przeciwko tobie samemu zgrzeszyłem I uczyniłem to, co złe w oczach twoich, Abyś okazał się sprawiedliwy w wyroku swoim, Czysty w sądzie swoim. Oto urodziłem się w przewinieniu I w grzechu poczęła mnie matka moja. Oto miłujesz prawdę chowaną na dnie duszy I objawiasz mi mądrość ukrytą. Pokrop mnie hizopem, a będę oczyszczony; Obmyj mnie, a ponad śnieg bielszy się stanę. Daj, bym usłyszał radość i wesele, Niech się rozradują kości, które skruszyłeś! Zakryj oblicze swoje przed grzechami moimi I zgładź wszystkie winy moje. Serce czyste stwórz we mnie, o Boże, A ducha prawego odnów we mnie!"
Chociaż Dawid poniósł konsekwencje swojego grzechu, które zostały opisane w 2 Ks. Samuela rozdz. 12, otrzymał przebaczenie i został przywrócony do duchowej społeczności z Bogiem. Psalm 32 opowiada o wielkiej uldze, jaką poczuł Dawid, gdy wyznał swoje grzechy, a w psalmie tym zachęca innych, by również wyznawali swoje grzechy:
"Błogosławiony ten, któremu odpuszczono występek, Którego grzech został zakryty! Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, A w duchu jego nie ma obłudy! Gdy milczałem, schły kości moje Od błagalnego wołania przez cały dzień. Bo we dnie i w nocy ciążyła na mnie ręka twoja, Siła moja zanikła jak podczas upałów letnich. Grzech mój wyznałem tobie I winy mojej nie ukryłem. Rzekłem: Wyznam występki moje Panu; Wtedy Ty odpuściłeś winę grzechu mego. Niech modli się do ciebie każdy pobożny w czasie niedoli, Gdy wyleją wielkie wody, do niego nie dotrą. Ty jesteś ochroną moją, strzeżesz mnie od ucisku, Otaczasz mnie radością wybawienia. Pouczę ciebie i wskażę ci drogę, którą masz iść; Będę ci służył radą, a oko moje spocznie na tobie. Nie bądźcie nierozumni jak koń i jak muł, Które wędzidłem i uzdą trzeba wstrzymywać, aby się nie zbliżały. Bezbożny ma mnóstwo cierpień, Kto zaś ufa Panu, tego łaska otacza. Weselcie się w Panu i radujcie się sprawiedliwi! Śpiewajcie radośnie wszyscy prawego serca!"
Paweł używa Psalmu 32 jako przykładu zbawienia niezależnego od uczynków (Rzymian 4.6-8). Dawid otrzymał przebaczenie nie z powodu uczynków, które spełnił, aby zasłużyć na przebaczenie, ale po prostu dlatego, że prosił o nie z wiarą. Dzięki ofierze Chrystusa każdy grzesznik może prosić Boga o przebaczenie, czyli o czyste serce, i je otrzyma. Apostoł Jan mówi nam również: "Jeśli mówimy, że grzechu nie mamy, sami siebie zwodzimy, i prawdy w nas nie ma. Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości" (1 Jana 1.8-9; tłum. Biblia Warszawska). Pomimo wszystkiego, co uczynił Dawid i wszystkiego, co my czynimy, Bóg jest gotów przebaczyć, ponieważ Jezus zapłacił karę, na którą zasługujemy. Bez względu na to, jak bardzo jesteśmy brudni, Bóg może stworzyć w nas czyste serce.
