Odpowiedź:
Przywództwo służebne najlepiej definiuje sam Jezus: "ktokolwiek by chciał między wami być wielki, niech będzie sługą waszym. (27) I ktokolwiek by chciał być między wami pierwszy, niech będzie sługą waszym. (28) Podobnie jak Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służył i oddał życie swoje na okup za wielu." (Mt 20:26-28). W sferze chrześcijańskiej całe przywództwo powinno być przywództwem służebnym.
Powszechnym błędnym przekonaniem wśród tych, którzy chcą pełnić rolę przywódczą nad innymi, jest to, że wiąże się to z chwałą, władzą i zaszczytnymi stanowiskami. W rzeczywistości takie błędne przekonanie było przyczyną słów Jezusa w powyższym fragmencie. Jakub i Jan właśnie poprosili Jezusa, by posadził ich u swego boku, gdy obejmie tron w przyszłym królestwie. Pozostali uczniowie byli oburzeni arogancją ich prośby (Mk 10:41). Jako lekcja poglądowa, Jezus wzorował się na prawdziwym służebnym stylu przywództwa. On, wcielony Pan, pochylił się i umył im nogi, ucząc ich prawdziwej miary przywództwa poprzez służenie innym (Jana 13:12-17).
Słowo sługa w Ewangelii Mateusza 20:27 oznacza "niewolnik". Nie każdy sługa był niewolnikiem, ale każdy niewolnik był sługą. Smutnym komentarzem w dzisiejszym kościele jest to, że mamy wielu celebrytów, ale bardzo niewielu sług. Jest wielu, którzy chcą "sprawować władzę" (Mt 20:25), ale niewielu, którzy chcą wziąć ręcznik i miskę i umyć nogi innym. Paweł przypomina nam, że nasza postawa ma być podobna do postawy Chrystusa, ponieważ uważamy innych za lepszych od siebie i nie robimy niczego z próżności lub egoizmu. Raczej troszczymy się o dobro innych (Filipian 2:3-4). W tym sensie każdy chrześcijanin jest sługą.
Centralnym punktem przywództwa służebnego w kościele jest "aby przygotować świętych do dzieła posługiwania, do budowania ciała Chrystusowego" (Efezjan 4:12). Oznacza to, że skoro Chrystus jest głową kościoła, całe ciało kościoła służy w akcie przywództwa. Nie tylko przywódcy kościoła stają się świadomi swojego miejsca u stóp krzyża, ale wszyscy w ciele Chrystusa. Wszyscy wzajemnie poddajemy się Jezusowi, tak jak On był poddany Ojcu. Z biblijnej perspektywy przywództwo służebne uwalnia kościół od nadużywania władzy i przymusu oraz promuje wzajemny szacunek i miłość do siebie nawzajem.
Przywódca służebny stara się inwestować w życie swoich ludzi, aby jako całość wspólnota kościelna mogła wzrastać na podobieństwo Chrystusa. Przejawia się to w gotowości lidera do dawania z siebie wszystkiego, aby zaspokoić potrzeby, ale niekoniecznie zachcianki, swoich ludzi. Podobnie jak dobry rodzic, prawdziwy przywódca służebny zna różnicę między potrzebami swoich duchowych dzieci a ich samolubnymi pragnieniami i pożądaniami.
Najważniejsze w stosowaniu przywództwa służebnego jest to, że nie naśladujemy przykładów ze świata; naszym przykładem jest Jezus, który przyszedł jako sługa. Dlatego naszą misją jest służenie sobie nawzajem, dawanie siebie. Chrystus przyszedł, aby oddać swoje życie. Mamy oddawać nasze życie nie tylko w służbie dla Niego, ale także dla naszych bliźnich, w tym tych w kościele i poza nim (Mk 12:31).
