Pytanie: Dlaczego jest tak wiele niezgody na temat komunii świętej?
Odpowiedź:
Komunia święta czy Wieczerza Pańska (znana również w niektórych kościołach jako Stół Pański czy Eucharystia) jest źródłem znaczącej niezgody w ramach kościoła jako całości. To, co zostało uzgodnione, jest wyraźnie widoczne w Piśmie: komunia została ustanowiona przez Jezusa podczas Jego ostatniej wieczerzy ze swoimi uczniami. W czasie tego czasu, On podał im chleb i "kielich." Powiedział, że te elementy były Jego ciałem i krwią (Ew. Mateusza 26.26-28; Ew. Marka 14.22-24). On również ich poinstruował, aby powtarzali tę ceremonię na Jego pamiątkę (Ew. Łukasza 22.19).
Spory dotyczące komunii świętej wynikają z wielu pytań: Czy Jezus mówił o Swoim ciele i krwi przenośnie czy dosłownie, lub czy Jego słowa były mistyczną kombinacją języka obrazowego i dosłownego? Jak często kościół ma praktykować komunię? Czy Eucharystia jest źródłem łaski czy po prostu jest pamiątką? Co było w kielichu- sfermentowane wino czy niesfermentowany sok z winogron?
Ze względu na to, że Jezus nie udzielił szczegółowych, krok po kroku instrukcji odnośnie rytuału, to naturalnie istnieje pewien konflikt na temat tego jak, gdzie i kiedy, i co dokładnie chleb i wino reprezentują. Istnieją dyskusje na temat tego czy elementy były czy nie były krwią i ciałem Chrystusa (katolicka doktryna o transsubstancjacji/ doktryna przeistoczenia), czy w jakimś sensie zawierają Jego Ducha (doktryna Lutra o konsubstancjacji) czy wino i chleb są po prostu symbolami Jego ciała i krwi. Istnieją różne opinie na temat liturgii, którą należy wypowiadać i tego czy spowiedź powinna czy nie powinna być częścią rytuału. Denominacje różnią się w kwestii częstotliwości komunii, tego jak powinna być przeprowadzana i przez kogo.
Istnieją cztery biblijne relacje o ostatniej wieczerzy Jezusa ze swoimi uczniami: trzy w Ewangeliach Synoptycznych i jedna w 1 Koryntian 11.23-34. Gdy patrzymy na te relacje w połączeniu, wiemy następujące rzeczy:
1. Podczas posiłku paschalnego, Jezus pobłogosławił, złamał i podał chleb swoim uczniom mówiąc: "Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje za was wydane; to czyńcie na pamiątkę moją."
2. On również podał kielich, mówiąc im, aby dzielili go pośród siebie: "Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moją." Polecił im również, aby wszyscy z niego pili.
3. Podczas tego ostatniego posiłku Jezus wspomniał, że jeden z Jego uczniów Go zdradzi.
4. Jezus mówi, że nie będzie pił z owocu winorośli, dopóki nie wypije go ponownie ze swoimi naśladowcami w królestwie Ojca.
Ustanawiając Wieczerzę Pańską, Jezus był skupiony na duchowej relacji pomiędzy Nim a Jego uczniami. Nie przekazał szczegółów odnośnie tego jak, kiedy, gdzie czy przez kogo te elementy mają być udzielane i tym samym różne kościoły mają pewną swobodę samodzielnego decydowania o tych szczegółach. Na przykład, czy kościół praktykuje komunię raz na tydzień czy raz na miesiąc nie jest tak naprawdę ważne.
Jednak inne spory dotyczące komunii mają znaczenie teologiczne. Na przykład, czy uczestniczenie w Stole Pańskim jest konieczne, aby otrzymać łaskę, wówczas łaska nie jest tak naprawdę dobrowolna i musi być zasłużonym uczynkiem, którego dokonujemy, co przeczy słowom z Tytusa 3.5. A jeśli chleb jest rzeczywiście ciałem Chrystusa, to Pan jest składany wciąż i na nowo co przeczy fragmentowi Rzymian 6.9-10. Te kwestie mają na tyle duże znaczenie, że dzieliły kościół przez lata i faktycznie stały się przedmiotem sporu podczas reformacji protestanckiej.
Rozumienie, że jesteśmy zbawieni z łaski, przez wiarę, nie z uczynków (Efezjan 2.8-9) i rozważając słowa Jezusa dotyczące elementów komunii jako obrazowe, skupiamy się na pięknie nowego przymierza (Ew. Mateusza 26.28), wprowadzonego w życie przez krew samego Jezusa. Wspominamy Jego ofiarę za nas tak często jak przystępujemy do Stołu Pańskiego (Ew. Łukasza 22.19). I wyczekujemy tego by ponownie dzielić kielich z Chrystusem w królestwie Bożym (Ew. Mateusza 26.29; Ew. Marka 14.25; Ew. Łukasza 22.18).