www.gotquestions.org/Polski



Czym jest szkarłatna litera?

Odpowiedź:
"Szkarłatna litera" to piętno, które ktoś nosi za popełniony przez siebie występek. Termin ten często odnosi się do ciągłego, publicznego wstydu wymuszonego na osobie jako środka ostracyzmu. Osoby naznaczone szkarłatną literą odczuwają karzącą zemstę bezlitosnego społeczeństwa.

Termin "szkarłatna litera" pochodzi z powieści "Szkarłatna litera" Nathaniela Hawthorne'a z 1850 roku. W powieści kobieta o imieniu Hester Prynne, mieszkanka kolonialnej Nowej Anglii, zostaje skazana za cudzołóstwo. W ramach kary purytańska społeczność, w której mieszka, wymaga od niej noszenia litery A na gorsecie do końca życia. Hester, daleka od stchórzenia z powodu kary, przyjmuje ten symbol i nosi go z dumą - na każdym ubraniu szyje duże szkarłatne A ozdobione drobnym haftem. Jednym z punktów powieści Hawthorne'a jest to, że zewnętrzna kara wymierzona przez człowieka jest niewystarczająca, aby zmienić serce.

Współczesne aluzje do szkarłatnej litery można znaleźć w piosenkach Taylor Swift i Casting Crowns. "Love Song" Swift odnosi się do szkarłatnej litery w kontekście wymuszonego rozstania. W utworze "Does Anybody Hear Her?" Casting Crowns odnosi się do chłodnego traktowania kogoś z powodu jego grzechu.

Kiedy pozwalamy, by grzeszna reputacja danej osoby stała się jej najbardziej widoczną cechą, kiedy identyfikujemy ludzi wyłącznie na podstawie ich grzechów, równie dobrze moglibyśmy przyczepić do ich piersi szkarłatną literę. Jesteśmy powołani, by nieść dobrą nowinę o zbawieniu Jezusa na cały świat (Dz 1:8). Pariasi społeczeństwa muszą usłyszeć, że jest dla nich nadzieja. Jezus dał tego przykład, gdy widziano Go "jedzącego z grzesznikami i celnikami" (Ew. Marka 2:16). W odpowiedzi na krytykę, którą otrzymał, Jezus powiedział: "Nie potrzebują zdrowi lekarza, lecz ci, co się źle mają; nie przyszedłem wzywać do upamiętania sprawiedliwych, lecz grzeszników." (Marka 2:17).

W Ewangelii Jana 8, kiedy cudzołożnica została przyprowadzona do Jezusa w celu publicznego potępienia, Jezus miał kilka opcji. Mógł ją wykluczyć. Mógł ją upokorzyć. Mógł rzucić pierwszy kamień. Nie zrobił jednak żadnej z tych rzeczy. Zamiast tego Jezus przebaczył kobiecie jej grzech i nakazał jej nowe życie: "Idź i odtąd już nie grzesz" (J 8:11). Wspaniałą prawdą jest to, że Jezus usuwa szkarłatne litery. "Nie ma już potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie" (Rzymian 8:1).