Pytanie: Czym jest teoria o sklepieniu (ang. canopy theory)?
Odpowiedź:
Teoria płaszcza wody stara się wyjaśnić wzmiankę z 1 Ks. Mojżeszowej 1.6 o "sklepieniu pośród wód", zakładając, że "sklepienie" odnosi się do naszej atmosfery. Zgodnie z teorią płaszcza wody istniał on nad atmosferą aż do kataklizmu za czasów Noego, kiedy to zniknął, opadając na ziemię lub rozpraszając się w przestrzeni. Przypuszcza się, że składał się on z pary wodnej, ponieważ płaszcz wody nie mógłby przetrwać ciągłego bombardowania przez obiekty niebieskie, takie jak meteoryty, które nieustannie atakują ziemską atmosferę.
Podczas gdy w 1 Ks. Mojżeszowej 1.20 mówi, że ptaki latają pod sklepieniem, co sugeruje ziemską atmosferę, mówi również, że znajduje się tam słońce, księżyc i gwiazdy (1 Ks. Mojżeszowa 1.14-17), co sugeruje całe niebo od powierzchni ziemi na zewnątrz, gdzie latają ptaki i tam też znajdują się obiekty niebieskie. Hebrajskie słowo przetłumaczone jako "sklepienie" to raqiya. Pojawia się ono dziewięć razy w pierwszym rozdziale 1 Ks. Mojżeszowej (w wersetach 6-8, 14-18 i 20) i jeszcze osiem razy w pozostałej części Starego Testamentu (w Psalmach, Ks. Ezechiela i Ks. Daniela).
Według 1 Ks. Mojżeszowej, zanim zaistniało powietrze, ląd czy jakakolwiek forma życia, ziemia była bezkształtną masą pierwotnej wody. Drugiego dnia stworzenia Bóg stworzył raqiya, umieszczając ją pośród wód, tym samym rozdzielając je na dwie części: "wody ponad sklepieniem [raqiya]" i wody poniżej niego. Wody poniżej raqiya nazwał "morzem" (po hebrajsku yam), a samą raqiya nazwał "niebem", "powietrzem" lub "nieboskłonem", w zależności od twojego tłumaczenia hebrajskiego słowa shamayim. Ale 1 Ks. Mojżeszowa nie podaje nazwy dla wód powyżej raqiya, ani nie ma żadnej wody powyżej naszej dzisiejszej atmosfery, zakładając, że raqiya oznacza "atmosferę".
Zwolennicy teorii o sklepieniu spekulowali, że opadnięcie takiego sklepienia mogło dostarczyć wody do ulewnych deszczy, które zalały ziemię podczas potopu Noego. Jednym z problemów z teorią o sklepieniu jest jednak ciepło utajone wody i sama ilość wody. Gdyby takie sklepienie parowe miało się przerodzić w deszcz, to dosłownie ugotowałoby całą planetę. Dzieje się tak dlatego, że kiedy woda przekształca się z pary w ciecz, w procesie tym uwalniana jest energia lub ciepło ukryte, powodując nagrzewanie się otaczającego obszaru; jest to znane jako wynik egzotermiczny. I odwrotnie, kiedy woda przechodzi z formy stałej - lodu - do cieczy lub z cieczy do pary, energia jest pochłaniana i otaczający obszar jest schładzany - jest to wynik endotermiczny.
1 Ks. Mojżeszowa mówi o pięciu i pół tygodniach ciągłego deszczu. Jeśli sklepienie składające się z wystarczającej ilości pary wodnej, aby zapewnić taką ilość deszczu, uległoby opadnięciu, ugotowałoby całą planetę. Nie chodzi o to, że nie było sklepienia z parą wodną lub że nie uległo ono zapadnięciu, ale o to, że jeśli tak, to nie mogło zapewnić takiej ilości deszczu, o jakiej mowa (im mniej wody, tym mniej ciepła).
Interesujące jest to, że jeśli zamarznięta czasza byłaby w stanie istnieć w atmosferze pomimo bombardowania kosmicznego, jej rozpad w płynny deszcz miałby ekstremalny efekt chłodzący i mógłby być wyjaśnieniem rozpoczęcia epoki lodowcowej. Pomimo tego, że wiemy, że to się wydarzyło, złożone czynniki zaangażowane w rozpoczęcie epoki lodowcowej sprawiają, że wydaje się ona niemożliwa i do dziś zaskakuje współczesną naukę. Zwolennicy teorii o sklepieniu powołują się również na istnienie sklepienia jako możliwą przyczynę wielu anomalii sprzed epoki lodowcowej, w tym ludzkiej długowieczności i pozornego braku deszczu lub tęczy. Twierdzą oni, że taki baldachim odfiltrowałby wiele szkodliwego dla ludzi promieniowania kosmicznego i spowodowałby brak deszczu lub tęczy. Jednak przeciwnicy kwestionują zdolność takiej czaszy do uzyskania takich wyników.
W obronie poglądu, że raqiya oznacza "atmosferę", odniesienie w 1 Ks. Mojżeszowej 1.14-17 do słońca, księżyca i gwiazd tam występujących mogło być po prostu fenomenologicznym stwierdzeniem, tak jak nasze współczesne terminy "zachód" i "wschód słońca" są fenomenologicznymi opisami. To znaczy, dobrze wiemy, że słońce jest nieruchome i tak naprawdę nie "wschodzi" ani nie "zachodzi", mimo że używamy terminów sugerujących jego ruch z naszego ziemskiego punktu widzenia.
Jakkolwiek by nie było, nie ma dziś żadnego płaszcza wody w górze, a wszelkie sugestie, że był on tam w przeszłości, są spekulacją, ponieważ po prostu nie ma wystarczających dowodów w jedną lub drugą stronę, z wyjątkiem jednego enigmatycznego odniesienia do wód nad sklepieniem w 1 Ks. Mojżeszowej 1.6, i nikt nie twierdzi, że wie na pewno, co to oznacza.
