Odpowiedź:
Mówiąc ogólnie teoria JEDP stwierdza, że pierwszych pięć ksiąg Biblii: Księga Rodzaju (1 Księga Mojżeszowa), Księga Wyjścia (2 Księga Mojżeszowa), Księga Kapłańska (3 Księga Mojżeszowa), Księga Liczb (4 Księga Mojżeszowa), Księga Powtórzonego Prawa (5 Księga Mojżeszowa), nie były w całości spisane przez Mojżesza, który umarł w 1451 przed Chr., lecz także przez innych autorów/ pisarzy po Mojżeszu. Teoria opiera się na fakcie, że w Księgach Pięcioksięgu zostały użyte różne imiona Boga i istnieją zauważalne różnice stylistyczne. Litery użyte w teorii JEDP wskazują na czterech domniemanych autorów: autora, który używa słowa „Jahwe” jako imienia Boga (J); autora, który używa słowa „Elohim” jako imienia Boga (E); autora Deuteronomistę (D) oraz źródło kapłańskie (P)- autor Księgi Kapłańskiej. Teoria JEDP rozwija dalej pogląd że różne części Pięcioksięgu były opracowane w IV wieku przed Chr., prawdopodobnie przez Ezrę.
Zatem, z jakiego powodu Bóg nazywany jest kilkoma różnymi imionami, skoro całość Pięcioksięgu została napisana przez jednego autora? Na przykład, 1 Księga Mojżeszowa rozdział 1 używa imienia Elohim, podczas gdy 1 Księga Mojżeszowa rozdział 2 używa imienia YHWH. Takie rzeczy pojawiają się dość często w Pięcioksięgu. Odpowiedź jest prosta. Mojżesz używał różnych imion Boga, aby podkreślić konkretną rzecz. W 1 Księdze Mojżeszowej w 1 rozdziale, Bóg Elohim, jest wspaniałym Bogiem Stwórcą. W 1 Księdze Mojżeszowej w rozdziale 2 Bóg jest nazwany Jahwe, Bóg osobowy, który stworzył ludzkość i jest z nią związany. Fakt ten nie wskazuje na różnych autorów, lecz na jednego autora, który używa różnych imion Boga, aby podkreślić kwestię o której mówi i opisać różne aspekty Bożego charakteru.
Biorąc pod uwagę różnice w opisie, czy nie powinniśmy spodziewać się tego, że autor użyje różnych form opisu, skoro opisywał wydarzenia historyczne (1 Księga Mojżeszowa), ustawy prawne (2 Księga Mojżeszowa, 5 Księga Mojżeszowa) czy zawiłe szczegóły systemu ofiarniczego (3 Księga Mojżeszowa)? Teoria JEDP używa wytłumaczalnych różnic Pięcioksięgu i wymyśla teorię, która nie ma żadnych realnych ani historycznych podstaw. Żaden z dokumentów J,E,D,P nigdy nie został odkryty. Żaden ze starożytnych żydowskich czy chrześcijańskich uczonych nie wspomniał jakoby takie dokumenty kiedykolwiek istniały.
Najmocniejszym argumentem sprzeciwiającym się teorii JEDP jest sama Biblia. Jezus w Ew. Marka 12.26 powiedział, „A co do umarłych, że zostaną wskrzeszeni, czy nie czytaliście w księdze Mojżesza, jak to Bóg rzekł przy krzaku do niego: Jam jest Bóg Abrahama i Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba.” Zatem Jezus w prosty sposób potwierdził, że Mojżesz spisał to, co wydarzyło się przy gorejącym krzaku, w 2 Księdze Mojżeszowej 3.1-3. Łukasz, w Dziejach Apostolskich 3.22, komentuje fragment z 5 Księgi Mojżeszowej 18.15 i przypisuje autorstwo tej księgi Mojżeszowi. Paweł, w liście do Rzymian 10.5, opowiada o rzetelności z jaką Mojżesz opisał wydarzenia z 3 Księgi Mojżeszowej 18.5; wskazując i potwierdzając że jest autorem tej księgi. Zatem, mamy wypowiedź Jezusa który wskazywał że Mojżesz był autorem 2 Księgi Mojżeszowej, Łukasza (w Dziejach Apostolskich) przypisującego autorstwo 5 Księgi Mojżeszowej Mojżeszowi oraz Pawła potwierdzającego, że Mojżesz napisał 3 Księgę Mojżeszową. Aby uznać teorię JEDP za prawdziwą, musielibyśmy przyjąć że Jezus, Łukasz i Paweł byli kłamcami lub byli w błędzie odnośnie zrozumienia wydarzeń Starego Testamentu. Złóżmy naszą wiarę na Jezusie i natchnionych autorach Pisma Świętego, zamiast przyjmować niedorzeczne i bezpodstawne twierdzenia teorii JEDP (2 Tymoteusza 3.16-17).
