Odpowiedź:
W kulturze hebrajskiej trzydzieści srebrników nie było dużą sumą pieniędzy. W rzeczywistości była to dokładna cena płacona panu niewolnika, gdy jego niewolnik został zabity przez wołu (Wj 21:32). Śmierć niewolnika była rekompensowana trzydziestoma srebrnikami. Istnieją jeszcze dwa inne miejsca w Biblii, które konkretnie wspominają o kwocie trzydziestu srebrników i są one ze sobą bezpośrednio powiązane. Pierwszy fragment znajduje się w Księdze Zachariasza i zawiera proroctwo, które później wypełniło się w Księdze Mateusza.
Przed proroctwem o trzydziestu srebrnikach znajduje się opis dziwnego epizodu z życia Zachariasza. Bóg kazał prorokowi Zachariaszowi odgrywać rolę pasterza i opiekować się trzodą "skazaną na rzeź" (Zachariasza 11:4-14). Bóg wykorzystał to, aby zilustrować proroczy sąd nad Izraelem za ukrzyżowanie Chrystusa, przewidując upadek Izraela w 70 r. n.e. i późniejsze rozproszenie narodu. Jest kilka elementów w tym fragmencie, które wskazują na to, że jest to proroctwo o Jezusie. Po pierwsze, Zachariasz mówi, że "pozbył się trzech pasterzy" skazanej na zagładę trzody (werset 8). "Trzej pasterze" są prawdopodobnie odniesieniem do trzech urzędów religijnych w czasach Jezusa, które działały na rzecz potępienia Jezusa: starszych, uczonych w Piśmie i arcykapłanów (Mt 16:21). Po drugie, Zachariasz łamie swoje dwie laski pasterskie. Jedna z nich nosi nazwę "Przychylność" i zostaje złamana, aby symbolizować złamanie Przymierza Mojżeszowego przez nieposłuszny lud i odłożenie przez Boga na bok Jego przychylności lub opatrznościowej opieki, aby umożliwić nadejście na nich sądu (Zachariasza 11:10). Druga laska, nazwana Jedność, jest złamana, aby reprezentować rozbicie narodu przez Rzymian.
Kolejne prorocze odniesienie znajduje się w trzydziestu srebrnikach danych Zachariaszowi po jego pracy jako pasterza. Poszedł do tych, dla których pracował i poprosił ich, aby zapłacili mu tyle, ile według nich był wart. Dali mu trzydzieści srebrników, które sarkastycznie nazywa "wysoką ceną", ponieważ była to tak niewielka kwota (Zachariasza 11:13) - cena zapłacona za przypadkową śmierć niewolnika. Pracodawcy chcieli obrazić Zachariasza tą kwotą pieniędzy. Odpłacając za zniewagę, Bóg powiedział Zachariaszowi, aby "rzucił je garncarzowi", a Zachariasz wrzucił pieniądze do domu Pana, aby oddać je garncarzowi.
Działania te są szokująco dokładnym i szczegółowym proroctwem, ponieważ kiedy Judasz Iskariota targował się z przywódcami Izraela, aby zdradzić Pana Jezusa, zapytał: "Ile jesteście gotowi mi dać, jeśli wam go wydam?". Mordercza szajka wyliczyła wtedy Judaszowi "trzydzieści srebrników" (Mateusza 26:15). Tyle według nich wart był Jezus.
Później Judasz poczuł się winny, że zdradził Jezusa, i wypełniając żywą przepowiednię Zachariasza, wrzucił trzydzieści srebrnych monet do świątyni (Mt 27:3-5). Przywódcy żydowscy wykorzystali trzydzieści srebrników, aby kupić pole od garncarza, tak jak przepowiedział Zachariasz (Mt 27:6-10). To właśnie na tym polu Judasz się powiesił.
