Odpowiedź:
Biblia nie mówi wiele o różnych typach demonów. Ale z biegiem lat, różni pisarze dzieł teologicznych rozwinęli różne klasyfikacje demonów jak również inne informacje na ich temat. Jedną z najstarszych jest pseudoepigraficzny Testament Salomona. W czasach Średniowiecza, mnożyły się pisane prace dotyczące demonów, a demony często klasyfikowano na podstawie grzechów, które promowały lub innych czynności, w które się angażowały. Na przykład za każdym z „siedmiu grzechów głównych” krył się konkretny demon.
Biblia jest naszym jedynym zaufanym źródłem informacji na temat demonów a zawarte w niej informacje są skąpe. Biblia nic nie mówi bezpośrednio na temat klasyfikacji czy rodzajów demonów. Jezus wspomina o unikalnym "rodzaju" ducha zła z Ew. Marka 9.29, ale nie nazywa go. Wiele informacji jakie mamy o demonach można po prostu wywnioskować z fragmentów biblijnych, w których odgrywają rolę. Służby chrześcijańskie, które skupiają się na uwalnianiu ludzi od demonów skupiają większy nacisk na tym temacie niż sama Biblia.
Szczegółowa, ale wysoce spekulatywna demonologia pojawiła się w niektórych kręgach religijnych i charyzmatycznych. Różne złe duchy są nazywane „Izebelami”, „pytonami”, „Delilahami”, „syrenami”, „Absalomami” itp. Żadna z nich nie jest biblijna. Pismo Święte nie podaje żadnego argumentu, aby wierzyć że istnieją specyficzne klasy demonów czy tego, że dzisiejsi chrześcijanie mają dar napominania czy wyganiania ich. Wymyślanie takiej współczesnej mitologii przynosi efekt przeciwny do zamierzonego dla sprawy Chrystusa.
Najprawdopodobniej najbardziej rozwiniętym fragmentem mówiącym o duchowej walce w Nowym Testamencie jest Efezjan 6.10-18 (obejmującym pełną zbroję Bożą), wspominającym o tym, że "bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich" (werset 12). Jednak nacisk kładziony jest na broń, którą Bóg zapewnia dla zwycięstwa; nie ma wzmianki o technikach wiązania czy wypędzania złych sił. Chociaż niektórzy postrzegają byty wspomniane w tym fragmencie (władców, autorytety, moce czy siły duchowe) jako różną klasyfikację demonów, to jest to po prostu wczytywanie w tekst czegoś więcej niż mówi nam sam tekst.
Z dowodów biblijnych wnioskujemy, że demony to upadłe anioły, które poszły za szatanem, gdy się zbuntował. Ks. Objawienia rozdział 12 mówi, że smok (szatan) zmiótł jedną trzecią gwiazd z nieba. Jednak pochodzenie demonów jest dalekie od jasności, a wniosek, że są to upadłe anioły, jest kwestionowany przez niektórych. W Ks. Objawienia 12.9 czytamy, "I zrzucony został ogromny smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, który zwodzi cały świat; zrzucony został na ziemię, zrzuceni też zostali z nim jego aniołowie." Podobnie w Ew. Mateusza 25.41 Jezus mówi, że w Dniu Sądu powie do niektórych ludzi, "Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, zgotowany diabłu i jego aniołom." To może oznaczać, że demony są upadłymi aniołami, które upadły gdy szatan się zbuntował lub może to oznaczać, że demony są nazwane "aniołami" w podstawowym znaczeniu, że są "posłańcami" szatana (dosłowne znaczenie słowa anioły).
Z pewnością możemy powiedzieć, że demony są posłańcami lub sługusami szatana. Słowo demon nie jest użyte w Starym Testamencie (chociaż wspomniane są złe duchy), ale do czasu Nowego Testamentu, teologowie żydowscy wiele uczynili odnośnie spekulowania na ich temat. Koncepcja demonów czy złych duchów była również powszechna w innych religiach wyznawanych w tamtym czasie. Ewangelie zdają się zakładać, że wiele z tego, co w tamtych czasach myślano o demonach, jest prawdą. Widzimy Jezusa wypędzającego demony (np. Ew. Mateusza 8.28-33) i widzimy, że są one często odpowiedzialne za powodowanie dolegliwości fizycznych, które Jezus uzdrawiał poprzez wypędzania demona (np. Ew. Mateusza 9.33). Paweł mówi nam, że to demony stoją za kultem pogańskich bożków i że ofiara złożona fałszywemu bożkowi jest tak naprawdę złożeniem ofiary demonowi (1 Koryntian 10.19-20).
Za każdym razem, gdy pojawiają się luki naszej wiedzy, naturalne jest to, że chcemy je czymś zapełnić. Jednak w przypadku wiedzy o demonach, większość „wypełniaczy”, to bezpodstawne informacje, a czasem ponure spekulacje. Wiemy, że demony to złe duchy, które zgodnie z poleceniami szatana podążają za nim, toczą wojnę przeciwko Bogu i ludzkości. Prawdopodobnie właściwe jest myśleć o nich jako o przeciwieństwie świętych aniołów, które służą ludziom w Bożym imieniu. Wiemy, że świat demoniczny został pokonany przez Chrystusa na krzyżu i że ich ostatecznym przeznaczeniem będzie wieczne cierpienie w miejscu dla nich przygotowanym (Ew. Mateusza 25.41).
