Odpowiedź:
Ubrania odgrywają ważną rolę w historii Bożych interakcji z ludzkością i są widoczne od 1 Ks. Mojżeszowej (3.7) do Ks. Objawienia (22.14). Zewnętrzny strój czasami symbolizuje rzeczywistość wewnętrzną, a w Biblii ubranie często ma znaczenie duchowe.
Pierwsza wzmianka o ubraniu pojawia się w Ogrodzie Eden. Kiedy Adam i Ewa zgrzeszyli, otworzyły im się oczy (1 Ks. Mojżeszowa 3.6-7), co oznacza, że uświadomili sobie, że są nadzy. Towarzyszący temu wstyd skłonił ich do stworzenia pierwszego ubrania - zszyli razem liście figowe, aby spróbować zakryć swoje ciała. Tak więc od samego początku odzież symbolizowała potrzebę zakrycia naszego grzechu i wstydu. Bóg, w swoim miłosierdziu, zabił zwierzę i ze skóry tego zwierzęcia uszył szaty dla Adama i Ewy (1 Ks. Mojżeszowa 3.21). Ten akt Boga służy jako obraz naszej niezdolności do skutecznego zadośćuczynienia za własny grzech. Fakt, że zwierzę musiało umrzeć - krew musiała zostać przelana - aby przykryć wstyd Adama i Ewy, jest zapowiedzią późniejszej ofiary Chrystusa. Nasza niezdolność do zakrycia naszego osobistego grzechu wymagała przyjścia Syna Bożego na ziemię, aby uczynić dla nas to, czego sami nie możemy uczynić (Filipian 2.6-8; Tytusa 3.5).
W całej historii ludzkości style i kolory ubioru były wskaźnikami statusu, bogactwa, pozycji i płci danej osoby. Biblia zawiera wiele przykładów odzieży używanej do komunikowania różnych rzeczy. Królewskie szaty były noszone przez królów, aby odróżnić ich od zwykłych ludzi (2 Kronik 18.9; Ks. Estery 6.8; 1 Ks. Królewska 22.30). Wór, gruby materiał, który był niewygodny w noszeniu, był noszony w czasach smutku i żałoby, aby symbolizować wewnętrzny ból odczuwany po stracie ukochanej osoby (Ks. Joela 1.8), aby okazać skruchę (Ks. Jonasza 3.5) lub opłakiwać tragedię polityczną (Ks. Joela 1.13; 2 Ks. Królewska 19.1). Prostytutki miały określony sposób ubierania się i można je było rozpoznać po ubiorze (1 Ks. Mojżeszowa 38.14-15; Ks. Przyp. Salomona 7.10). Skórzane pasy były oznaką ubóstwa lub ascezy; zarówno Eliasz, jak i Jan Chrzciciel nosili skórzane pasy (2 Ks. Królewska 1.8; Ew. Marka 1.6). Prawo Mojżeszowe nakazywało mężczyznom i kobietom noszenie wyłącznie odzieży odpowiedniej dla ich płci ( 5 Ks. Mojżeszowa 22.5), ponieważ noszenie odzieży płci przeciwnej oznaczało bunt przeciwko Bożemu zamysłowi.
W całej Biblii białe ubranie symbolizuje czystość. Podczas Przemienienia, ubranie Jezusa "stało się białe jak światło" (Ew. Mateusza 17.2). W Ks. Objawienia Jezus opisuje strój tych, którzy zostali uznani za godnych panowania z Nim w Jego wiecznym królestwie - ubrani są na biało (Ks. Objawienia 3.18; 4.4; 6.11; 7.9). Jezus jest zwykle widziany w bieli w proroczych wizjach (Ks. Daniela 7.9; Ew. Marka 9.2). A aniołowie są często opisywani jako noszący białe szaty (Ew. Mateusza 28.3; Ew. Jana 20.12).
Odzież jest jedną z podstawowych potrzeb życiowych (1 Tymoteusza 6.8). Jezus nauczał swoich naśladowców, tych, którzy szukają przede wszystkim Jego królestwa, aby nie martwili się o ubranie, ponieważ Ten, który odziewa trawę na polu, odzieje także swoje dzieci (Ew. Mateusza 6.28-33). Uniwersalnym standardem ubioru jest skromność: "Podobnie kobiety powinny mieć ubiór przyzwoity, występować skromnie i powściągliwie, a nie stroić się w kunsztowne sploty włosów ani w złoto czy w perły, czy kosztowne szaty, lecz jak przystoi kobietom, które są prawdziwie pobożne, zdobić się dobrymi uczynkami" (1 Tymoteusza 2.9-10; tłum. Biblia Warszawska). O wiele cenniejsze od drogich strojów i znanych marek są dobre uczynki, które wypływają z życia oddanego Panu.
Odzież była ważną częścią historii ludzkości i powstała jako odpowiedź na grzech ludzkości. Odzież jest dobra, ponieważ musimy zakrywać nasze ciała, zarówno dla ochrony, jak i dla skromności. Bóg wydawał wyroki na tych, którzy "odsłaniali nagość" innych w niewłaściwy sposób (2 Ks. Mojżeszowa 20.26; 3 Ks. Mojżeszowa 18.6; Ks. Izajasza 47.3). W Piśmie Świętym nagość prawie zawsze wiąże się z grzechem seksualnym i/lub wstydem. Nie tylko nasze wieczne szaty są ważne, ale Bóg uważa, że nasz ziemski strój jest również istotny.
