Odpowiedź:
Uciekanie od pokusy oznacza, że rozpoznajemy wroga i idziemy inną drogą bez zwlekania i bezkompromisowo. 1 Koryntian 6.18 mówi, "Uciekajcie przed wszeteczeństwem. Wszelki grzech, jakiego człowiek się dopuszcza, jest poza ciałem; ale kto się wszeteczeństwa dopuszcza, ten grzeszy przeciwko własnemu ciału." Chociaż pokusa nie jest grzechem, niemoralność seksualna zaczyna się od pokuszenia stając się aktywnością seksualną poza Bożymi granicami. Gdy nie uciekamy od pokusy, szybko dochodzi do czynu.
Najlepszy i najbardziej dosłowny biblijny przykład ucieczki przed pokusą znajdujemy w 1 Ks. Mojżeszowej w rozdziale 39, kiedy młody Józef, syn Jakuba, został wzięty na cel by go uwieść, przez żonę swego pana. Kusiła go dzień po dniu, ale Józef trzymał się mocno swoich przekonań i odrzucał jej zaloty. Nie tylko odmówił pójścia z nią do łóżka, ale mądrze odrzucił nawet "aby z nią być" (1 Ks. Mojżeszowa 39.10). Ale jednego dnia, gdy nikogo innego nie było w domu, ona złapała Józefa i przylgnęła do niego, próbując go uwieść: "uchwyciła go ona za płaszcz i powiedziała: Połóż się ze mną! Lecz on [wyrwał się], zostawił płaszcz w jej ręku i wybiegł na dwór" (werset 12). To jest wspaniały przykład uciekania od pokusy. Józef nie stał w pobliżu, żeby się kłócić lub dać sobie czas na ponowne przemyślenie. On uciekł.
Odruchowo uciekamy od niebezpieczeństwa. Gdy budynek w którym jesteśmy płonie, uciekamy do bezpieczniejszego miejsca. Kiedy zbliża się huragan, uciekamy z wybrzeża. Niestety, gdy wielu ludzi widzi nadchodzącą pokusę, nie uciekają. Zamiast uciekać od pokusy, bawią się nią, odwracają ją, odkładają lub analizują; niektórzy ją przyjmują. Czy tak ma być, ponieważ większość ludzi nie rozpoznaje niebezpieczeństwa tkwiącego w pokusie? Wydaje się, że jesteśmy bardziej skupieni na niebezpieczeństwach fizycznych, które zagrażają ciału niż jesteśmy zaniepokojeni niebezpieczeństwami duchowymi, które zagrażają duszy.
Rzymian 13.14 mówi, "ale obleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie czyńcie starania o ciało, by zaspokajać pożądliwości." Czynienie starań o ciało jest przeciwieństwem ucieczki przed pokusą. Skupiamy się na cielesności, kiedy przyjmujemy rzeczy, które prowadzą do grzechu i faktycznie przygotowujemy się do grzechu. Ci, którzy dążą do cielesności, są jak pobłażliwy rodzic, który przymyka oczy na złe zachowanie dziecka i zaspokaja każdą jego zachciankę. Kiedy pozwalamy sobie na pozostawanie w kuszących sytuacjach zamiast od nich uciekać, niemądrze pokładamy zaufanie w ciele. Wierzymy w kłamstwo, że nasze grzeszne ciało jakoś znajdzie siłę, by stawić opór w ostatniej chwili. Wtedy jesteśmy zszokowani i zawstydzeni, gdy zamiast się opierać, poddajemy się.
Bóg zapewnia siłę i odwagę dla każdego z jego dzieci, które będzie żyło w uległości Jego woli (2 Tesaloniczan 2.16-17; Hebrajczyków 12.10-12). "Imię Pana jest mocną wieżą; chroni się do niej sprawiedliwy i jest bezpieczny" (Ks. Przyp. Salomona 18.10). Mamy nakazane przez Pismo Święte, aby stać wytrwale i opierać się planom szatana (Efezjan 6.10-18; Jakuba 4.7; 1 Piotra 5.9). Pułapek szatana jest wiele i zazwyczaj zaczynają się od kuszącej myśli czy sytuacji. Jednym ze sposobów, w jaki opieramy się diabłu, jest ucieczka przy pierwszej pokusie.
Gdy uciekamy od pokuszenia, w sposób naturalny uciekamy w inną stronę, i Paweł mówi nam w jaką: "Młodzieńczych zaś pożądliwości się wystrzegaj, a zdążaj do sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca" (2 Tymoteusza 2.22). Mądrość rozpoznaje niebezpieczeństwo w pokusie i każe nam od niego uciekać. "Przezorny, widząc niebezpieczeństwo, ukrywa się, lecz prostaczkowie idą naprzód i ponoszą szkodę" (Ks. Przyp. Salomona 22.3).
