Odpowiedź:
Z definicji, uczeń jest naśladowcą, kimś kto przyjął i pomaga krzewić doktrynę innym. Chrześcijański uczeń to osoba, która przyjmuje i pomaga w szerzeniu dobrej nowiny o Jezusie Chrystusie. Chrześcijańskie uczniostwo jest procesem w którym uczeń wrasta w poznawaniu Pana Jezusa Chrystusa i jest wyposażony przez Ducha Świętego, który zamieszkuje w naszych sercach, aby pomagać nam przezwyciężać trudności/wymogi i próby obecnego życia, by stawać się bardziej i bardziej jak Chrystus. Ten proces wymaga od wierzących, którzy odpowiedzą na zachęcenia Ducha Świętego, aby badali własne myśli, słowa i czyny i porównywali je ze Słowem Bożym. To wymaga, abyśmy trwali codziennie przy Słowie, studiowali je, modlili się przy nim i przestrzegali je. Dodatkowo, zawsze powinniśmy być gotowi do obrony przed każdym, domagającym się od nas wytłumaczenia się z nadziei naszej (1 Piotra 3.15) i czynienia uczniami innych, aby szli w ślady Jezusa. Zgodnie z Pismem, bycie uczniem chrześcijańskim związane jest z osobistym wzrostem charakteryzującym się następującymi rzeczami:
1. Stawianie Jezusa na pierwszym miejscu we wszystkim (Ew. Marka 8.34-38). Uczeń Chrystusa potrzebuje być oddzielonym od świata. Powinniśmy koncentrować się na naszym Panu i tym, by sprawiać mu przyjemność w każdej przestrzeni naszego życia. Musimy odłożyć na bok egocentryzm i skoncentrować się na Chrystusie.
2. Podążanie za nauczaniem Jezusa (Ew. Jana 8.31-32). Musimy być posłusznymi dziećmi i wykonawcami Słowa. Posłuszeństwo jest najwyższą próbą wiary w Boga (1 Ks. Samuela 28.18) i Jezus jest doskonałym przykładem posłuszeństwa, gdy żył na ziemi w całkowitym posłuszeństwie Ojcu aż do śmierci (Filipian 2.6-8).
3. Bogactwo owoców (Ew. Jana 15.5-8). Naszym zadaniem nie jest produkowanie owoców. Naszym zadaniem jest trwać w Chrystusie, a jeśli to zrobimy, Duch Święty wyda owoc, a ten owoc jest wynikiem naszego posłuszeństwa. Gdy stajemy się bardziej posłuszni Panu i uczymy się chodzić jego drogami, nasze życie się zmieni. Największa zmiana nastąpi w naszych sercach, a przepełnieniem tego będzie nowe postępowanie (myśli, słowa i działania) ukazujące tą zmianę. Zmiana, której szukamy dokonuje się od wewnątrz na zewnątrz, z mocy Ducha Świętego. To nie jest coś, co możemy osiągnąć własnymi wysiłkami.
4. Miłość wobec innych uczniów (Ew. Jana 13.34-35). Mamy powiedziane, że miłość innych wierzących jest dowodem na to, że należymy do rodziny Bożej (1 Jana 3.10). Miłość jest zdefiniowana i opisana we fragmencie 1 Koryntian 13.1-13. Wersety te pokazują nam, że miłość nie jest emocją; to jest działanie. Musimy coś robić i angażować się w proces. Dodatkowo, mamy również powiedziane, aby myśleć o innych lepiej niż o sobie samym i aby dostrzegać ich dobro (Filipian 2.3-4). Następny werset z Filipian (werset 5) tak naprawdę podsumowuje to, co mamy czynić odnośnie naszego życia: "Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie." Jak doskonałym przykładem jest On dla nas we wszystkim tym, co powinniśmy czynić w naszym podążaniu za Chrystusem.
5. Ewangelizacja- czynienie uczniami innych (Ew. Mateusza 28.18-20). Mamy dzielić się naszą wiarą i mówić niewierzącym na temat wspaniałych zmian jakich Jezus Chrystus dokonał w naszym życiu. Nieważne jak dojrzali jesteśmy w naszym życiu chrześcijańskim, mamy coś do zaoferowania. Zbyt często, wierzymy w kłamstwo szatana, że nie wiemy zbyt wiele lub nie jesteśmy wystarczająco długo chrześcijaninem, aby wprowadzać różnice. Nieprawda! Niektórzy spośród najbardziej entuzjastycznych przedstawicieli chrześcijańskiego życia są nowymi wierzącymi, którzy dopiero co odkryli niesamowitą miłość Boga. Mogą nie znać wielu wersetów biblijnych lub "przyjęty" sposób mówienia o kwestiach biblijnych, ale doświadczyli miłości żywego Boga i to jest dokładnie to, czym powinniśmy się dzielić.
