Odpowiedź:
Wiemy na pewno, że Piotr był żonaty, ponieważ miał teściową (Mateusza 8:14). Apostoł Paweł, który nie był żonaty, zapytał Koryntian, czy on również nie ma prawa wziąć sobie wierzącej żony (1 Koryntian 9:5), podobnie jak "inni apostołowie i bracia Pana, i Kefas [Piotr]". Na tej podstawie możemy założyć, że Piotr nie był jedynym, który miał żonę.
Z faktu, że niektórzy uczniowie byli żonaci, możemy wywnioskować, że duchowni powinni się żenić i że rzymskokatolicka doktryna celibatu duchowieństwa jest sprzeczna z przykładem apostolskim. Rzymscy katolicy twierdzą, że Piotr jest głową kościoła, a papież, według ich poglądów, jest następcą tego apostoła. Mimo to utrzymują oni, że zawieranie małżeństw przez księży jest niewłaściwe. Jeśli to prawda, dlaczego Chrystus od razu nie odrzucił Piotra jako apostoła za posiadanie żony? Jakże niezwykłe jest to, że został on ustanowiony głową kościoła oraz przykładem i wzorem dla wszystkich, którzy mieli go zastąpić. Ale duchowieństwo żyjące w celibacie to tradycja i ludzkie prawo, które jest sprzeczne z Nowym Testamentem (1 Tymoteusza 3:2-5). To, że Piotr miał żonę, nie było przeszkodą w byciu apostołem, jest to jasne, a małżeństwo zostało wyraźnie uznane za "godne czci u wszystkich", bez wyjątku dla duchowieństwa (Hebrajczyków 13:4).
Na koniec możemy stwierdzić, że dla misjonarzy równie akceptowalne jest zawieranie małżeństw i zabieranie żon ze sobą na pole misyjne. Apostołowie byli misjonarzami i spędzili swoje życie w pogańskich krajach, tak jak misjonarze robią to teraz. Powinniśmy również zauważyć, że wciąż istnieją ludzie tacy jak Paweł, którzy mogą czynić więcej dobra nie będąc żonatymi. Istnieją okoliczności takie jak jego, w których małżeństwo nie jest wskazane i nie ma wątpliwości, że Paweł uważał stan bezżenny za preferowany i wskazany dla misjonarza.
