Odpowiedź:
Uniwersalizm unitariański jest dość małą, a mimo to wpływową grupą religijną. Relatywizm, tolerancja i alternatywny styl życia są wszystkimi modnymi słowami używanymi przez uniwersalizm unitariański.
Nazwa unitaryzm uniwersalny pochodzi z zaprzeczenia doktrynie Trójcy Świętej oraz ich przekonania, że wszyscy ludzie osiągną zbawienie. Zgodnie z uniwersalistami, sam pomysł, że ktoś może pójść do piekła nie jest spójny z charakterem kochającego Boga. Jego korzenie sięgają aż do szesnastego wieku, gdy przekonania unitarian stały się popularne podczas Reformacji. Myśl unitarna i myśl uniwersalna połączyły się w Ameryce pod koniec XVIII wieku, podczas Wieku Rozumu. Elita intelektualna tamtego czasu odrzuciła takie poglądy jak ten odnoszący się do całkowitego zepsucia rodzaju ludzkiego oraz wieczne potępienie, a przyjęła raczej koncepcję o kochającym Bogu, który nigdy by nie pozwolił aby ktoś cierpiał.
Zwolennicy uniwersalizmu unitariańskiego opierają swoje przekonania głównie na swoich własnych doświadczeniach i nie są zaangażowani w jakikolwiek system religijny. Wierzą, że każda osoba ma prawo decydować o tym w co wierzy i to, że inni nie powinni naruszać jej prawa do tego. W efekcie czego, taki wierzący może się skłaniać w stronę liberalnego chrześcijaństwa, podczas gdy inny może skłaniać się ku duchowości New Age. Nie ma prawdziwego dogmatu poza tolerancją- dla wszystkiego oprócz biblijnego chrześcijaństwa. Unitarni uniwersaliści postrzegają Biblię jako księgę poezji, mitów i moralnego nauczania, całkowicie ludzką książkę, a nie prawdziwe Słowo Boże. Odrzucają biblijne postrzeganie Trójjedynego Boga, pozostawiając koncepcję Boga wyobraźni każdego człowieka.
Dla uniweralistów unitariańskich Jezus był dobrym nauczycielem moralności, ale niczym więcej. Nie jest uważany za Boga, a każdy cud z nim związany jest odrzucany jako wykraczający poza ludzki rozum. Większość wypowiedzi Jezusa zapisanych w Biblii uważanych jest za ozdoby tekstu zapisane przez autorów. Wśród wierzeń uniwersalistycznych: Jezus nie umarł, aby zbawić ludzkość od grzechu, ponieważ człowiek nie jest upadłym grzesznikiem; kładzie się nacisk na zdolność ludzkości do czynienia dobra; grzech jest całkowicie względny, a samo określenie jest rzadko używane; człowiek ratuje się poprzez osobiste doskonalenie, zbawienie jest doświadczeniem czysto światowym, „przebudzeniem” się na zrozumienie otaczającego go świata. To bardzo ważne, bo śmierć jest ostateczna. Większość uniwersalistów unitarnych zaprzecza istnieniu życia pozagrobowego, więc wszystko, co mamy na ziemi, to wszystko, co kiedykolwiek otrzymamy.
Biblia z drugiej strony odrzuca te kłamstwa. Jezus zbawia ludzkość, która jest w stanie upadku w grzech od czasów Ogrodu Eden i oddzielona od Boga właśnie przez grzech (Ew. Jana 10.15; Rzymian 3.24-25; 5.8; 1 Piotra 2.24). Człowiek nie jest dobry, ale grzeszny i zgubiony bez nadziei. To jedynie dzięki łasce Bożej i wierze w przelaną krew Chrystusa na krzyżu, ludzkość może zostać pojednana ze świętym, transcendentnym Bogiem (1 Ks. Mojżeszowa 2.16-17; 3.1-19; Ew. Jana 3.36; Rzymian 3.23; 1 Koryntain 2.14; Efezjan 2.1-10; 1 Tymoteusza 2.13-14; 1 Jana 1.8).
Uniwersalizm unitariański nie ma nic wspólnego z biblijnym chrześcijaństwem. To jest fałszywa ewangelia, jego nauczanie jest sprzeczne z Biblią, a jej członkowie stanowczo sprzeciwiają się tradycyjnym, biblijnym poglądom chrześcijańskim (chociaż rzekomo wolni są od dyskryminacji czy wszelkiego rodzaju uprzedzenia). Biblia wyraźnie odrzuca uniwersalizm unitariański we wszystkich jego głównych aspektach nauczania.
