Odpowiedź:
W Biblii uroczyste zgromadzenie to zgromadzenie ludu Izraela na święte święto, festiwal lub świętą okazję. Uroczyste zgromadzenie obejmowało rytuał oczyszczenia lub przestrzeganie stanu świętości, w którym wszystkim członkom społeczności nakazano nie wykonywać żadnej pracy. Uroczyste zgromadzenie jest również nazywane "świętym zgromadzeniem" i "uroczystym spotkaniem".
Jedno hebrajskie słowo przetłumaczone jako "uroczyste zgromadzenie" oznacza "dzień wstrzemięźliwości" - przede wszystkim od pracy. Inny hebrajski termin przetłumaczony jako "uroczyste zgromadzenie" oznacza wyjątkowy, wyznaczony czas przeznaczony na obchodzenie świąt. W tych szczególnych okazjach cała społeczność gromadziła się razem na święto lub dzień postu.
Uroczyste zgromadzenia odgrywały rolę w corocznych świętach i festiwalach Izraela. W ramach obchodów Paschy, siódmego dnia Święta Przaśników, Bóg wezwał do uroczystego zgromadzenia: "Przez sześć dni będziesz jadł przaśniki, a siódmego dnia będzie święte zgromadzenie na cześć Pana, Boga twego. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy." (Pwt 16:8). Ósmego dnia Święta Szałasów (lub Święta Namiotów) Izrael miał odbyć uroczyste zgromadzenie: "przez siedem dni będziecie składać Panu ofiarę ogniową. Ósmego dnia będziecie mieli święte zgromadzenie i złożycie Panu ofiarę ogniową. Jest to uroczyste zgromadzenie, żadnej ciężkiej pracy wykonywać nie będziecie." (Kpł 23:36).
Poświęcenie świątyni Salomona trwało siedem dni i zakończyło się uroczystym zgromadzeniem ósmego dnia, po którym nastąpiło Święto Namiotów: "ósmego dnia zaś odbyli uroczyste zebranie, gdyż poświęcenie ołtarza obchodzili przez siedem dni i święto przez siedem dni. " (2 Kronik 7:9).
Podczas panowania króla Jehu w Izraelu miało miejsce niezwykłe uroczyste zgromadzenie. Jehu opracował plan oczyszczenia ziemi z kultu Baala, zarządzając uroczyste zgromadzenie wszystkich kapłanów Baala. Po sprytnym zwabieniu ich do ich własnej świątyni, Jehu kazał zabić całe zgromadzenie, a następnie spalił i zniszczył świątynię Baala (2 Krl 10:18-28).
W czasach kryzysu lud Izraela zbierał się na uroczystym zgromadzeniu, aby pościć przez specjalne dni. Kiedy niszczycielska plaga szarańczy sprowadziła na Izrael suszę i głód, prorok Joel wezwał lud do uroczystego zgromadzenia: "Ogłoście święty post, zwołajcie zgromadzenie, zbierzcie starszych, wszystkich mieszkańców ziemi do domu Pana, waszego Boga, i głośno wołajcie do Pana!" (Joel 1:14; por. 2:15).
Prorocy czasami krytykowali i potępiali uroczyste zgromadzenia ludzi, ponieważ ich spotkania były jedynie obłudnymi pokazami religijnymi: "Nie składajcie już ofiary daremnej, kadzenie, nowie i sabaty mi obrzydły, zwoływanie uroczystych zebrań - nie mogę ścierpieć świąt i uroczystości. Waszych nowiów i świąt nienawidzi moja dusza, stały mi się ciężarem, zmęczyłem się znosząc je. " (Izajasza 1:13-14). Pan gardzi zewnętrznymi rytuałami, które służą jedynie ukryciu wewnętrznego buntu. W swoim codziennym życiu Izraelici nie postępowali sprawiedliwie. Nie żyli zgodnie z Bożym standardem prawości, a mimo to podczas uroczystych zgromadzeń Izraelici kontynuowali publiczną farsę pobożności. Bóg przejrzał tę religijną hipokryzję i przemówił przeciwko temu: "Nienawidzę waszych świąt, gardzę nimi, i nie podobają mi się wasze uroczystości świąteczne." (Amos 5:21).
Obecnie niektóre kościoły protestanckie okresowo organizują spotkania, które nazywają "uroczystymi zgromadzeniami"; ich celem jest zazwyczaj modlitwa i słuchanie Słowa w czasie zbiorowego badania duszy i samokontroli. Zazwyczaj kongregacja spotyka się podczas uroczystego zgromadzenia w celu pokuty, wyznania grzechu i postu.
