Pytanie: Czy chrześcijanie powinni korzystać z wakacji?
Odpowiedź:
Biblia nie wspomina nic dokładnie na temat wakacji. Jednak Pismo Święte odnosi się do koncepcji odpoczynku i zarządzania, z których obie mają zastosowanie przy rozważaniu, czy chrześcijanie powinni wyjeżdżać na wakacje.
Wakacje to czas odpoczynku i Bóg pokazał przykład odpoczywania w 1 Ks. Mojżeszowej 2.2-3, gdy odpoczął od aktu stworzenia. W 2 Ks. Mojżeszowej 20.8-11 Bóg mówi swojemu ludowi, że mają odpoczywać od swojej pracy w siódmym dniu tygodnia- korzystać z cotygodniowych wakacji. Nakaz sabatu jest powtórzony w całym Starym Testamencie. W Nowym Testamencie, widzimy Jezusa wypełniającego znaczenie sabatu. Chrześcijanie nie podlegają już prawu sabatu, chociaż koncepcja odpoczynku jest nadal ważna. Jezus powiedział, że sabat został uczyniony dla człowieka, w znaczeniu że Bóg obdarzył nas pewnym darem (Ew. Marka 2.27) raczej, aniżeli ciężarem jakim był za czasów Jezusa sabat, który z założenia miał być regenerujący. W odpoczywaniu deklarujemy naszą zależność od Boga, ćwiczymy naszą wiarę w jego zaopatrzenie i otrzymujemy odświeżenie.
Jezus nie robił sobie wakacji od swojej służby, ale miał czas w którym się regenerował i również zapewniał to samo swoim uczniom. W czasie, gdy "tych, co przychodzili i odchodzili, było wielu, tak iż nie mieli nawet czasu, żeby się posilić", Jezus mówił do swoich uczniów, "idźcie na osobność, na miejsce ustronne i odpocznijcie nieco" (Ew. Marka 6.31). Oczywiste zatem, jeśli Jezus szukał czasu na osobności, to planowanie potrzebnego odpoczynku jest rzeczą właściwą.
Równowaga jest konieczna, gdy planujemy wakacje. Odpoczynek jest darem; więcej nawet, jest potrzebą ludzką. Nie potrafimy przetrwać bez rytmu pracy i odpoczynku, jak można to dostrzec w naszym codziennym wymogu snu. Równocześnie, odpoczynek nie jest celem życia. Musimy również pracować. Efezjan 5.15-17 mówi, "Baczcie więc pilnie, jak macie postępować, nie jako niemądrzy, lecz jako mądrzy, wykorzystując czas, gdyż dni są złe. Dlatego nie bądźcie nierozsądni, ale rozumiejcie, jaka jest wola Pańska." Mojżesz się modli, "Naucz nas liczyć dni nasze, Abyśmy posiedli mądre serce!" (Psalm 90.12), a Jezus mówi, "Musimy wykonywać dzieła tego, który mnie posłał..." (Ew. Jana 9.4). Jasne jest, że celem naszego życia nie jest odpoczynek. Ale potrzebujemy czasu z dala od naszych codziennych obowiązków, aby otrzymać odnowienie od Boga. Bóg nie zaprojektował nas do pracy czy służby 24/7, 365 dni w roku.
Inną kwestią w rozważaniu tematu wakacji jest zarządzanie. Mamy być dobrymi zarządcami naszego czasu i finansów. Ważne jest, aby wykorzystywać nasze zasoby na rzeczy, które mają prawdziwą wartość. Dobre wakacje będę regenerujące dla naszych dusz i pomogą nam trwać w naszej pracy dla Pana. Wakacje są również przypomnieniem, że zależymy od Boga- a nie od siebie samych- w kwestii naszego utrzymania.
Zarządzanie finansami jest ważną kwestią w odniesieniu do wakacji. Dobrze jest rozważyć kwestie finansowe uważnie, gdy myślimy o wakacjach. Czy wydatki wakacyjne mieszczą się w naszych możliwościach finansowych? Czy wydatki są proporcjonalne do wartości wakacji? Czy jesteśmy odpowiedzialni w innych obszarach naszych finansów (płaceniu rachunków, dawaniu do kościoła, pomaganiu innym itp.)? To nie jest sugestia, że wakacje mają być niedrogie. Nie jest źle wydać pieniądze- nawet dużo pieniędzy- na doświadczenia. Spłacają się w postaci relacji, napełnienia i radości, dlatego mogą być tego warte. Kluczem jest podporządkowanie naszych decyzji finansowych Bogu i zarządzanie naszymi zasobami właściwie.
Wakacje są nie tylko dozwolone dla chrześcijan, ale również potrzebne. Jeśli chodzi o to, z czym dokładnie wiążą się wakacje, to kwestia sumienia, zasobów i praktyczności.Wakacje mogą być proste lub wyszukane, ale- tak jak mówi fragment z Kolosan 3.17, "i wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez Niego Bogu Ojcu."
