Odpowiedź:
Hebrajczyków 11.1 mówi nam, że wiara jest "pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy." Prawdopodobnie żaden inny element naszego życia chrześcijańskiego nie jest ważniejszy aniżeli wiara. Nie możemy jej zakupić, sprzedać czy obdarzyć nią naszych przyjaciół. Zatem, czym jest wiara i jaką pełni rolę w życiu chrześcijanina? Słownik definiuje wiarę jako "wierzenie w coś, oddanie czemuś, zaufanie komuś lub czemuś, szczególnie gdy nie ma logicznego dowodu." Czasem pojawia się definicja wiary jako "wierzenia i oddania Bogu." Biblia ma znacznie więcej do powiedzenia na temat wiary i tego jak jest ważna w naszym życiu. Właściwie, jest na tyle ważna, że bez wiary nie mamy możliwości bycia przy Bogu czy budowania z nim więzi (Hebrajczyków 11.6). Wiara jest zaufaniem jedynemu, prawdziwemu Bogu bez oglądania go.
Skąd pochodzi wiara? Wiara nie jest czymś, co wynika z nas samych, nie rodzimy się z nią, ani też nie jest efektem pilnego studiowania czy zabiegania o sprawy duchowe. Efezjan 2.8-9 w jasny sposób naucza, że wiara jest darem Boga, nie dlatego że na niego zasłużyliśmy, zdobyliśmy własnymi zasługami czy jesteśmy godni ją posiąść. To nie z nas; wiara pochodzi od Boga. Nie zdobywamy jej dzięki własnej mocy czy za sprawą naszej woli. Jest ona po prostu podarunkiem od Boga, wraz z łaską i miłosierdziem, zgodnie z jego świętym planem i celem, z powodu których On jest wywyższony.
Do czego potrzebna jest wiara? Bóg zaprojektował drogę rozróżnienia pomiędzy tymi, którzy do niego należą oraz tymi, którzy żyją bez niego, i nazywa to wiarą. Mówiąc prościej, potrzebujemy wiary aby podobać się Bogu. Bóg mówi, że znajduje upodobanie w tym, że wierzymy w niego nawet jeśli go nie widzimy. Kluczowy fragment poruszający ten temat z Hebrajczyków 11.6 mówi nam, że "... On [Bóg] istnieje i że nagradza tych, którzy go szukają." Nie chcemy przez to powiedzieć, że mamy wiarę, bo chcemy coś uzyskać od Boga. A jednak Bóg uwielbia błogosławić tych, którzy są jemu posłuszni i wierni. Dostrzegamy cudowny tego przykład we fragmencie Ew. Łukasza 7.50. Jezus będąc zajęty rozmową z grzeszną kobietą, daje nam dostrzec jak cenna jest wiara. "I powiedział do kobiety: Wiara twoja zbawiła cię, idź w pokoju." Kobieta uwierzyła Jezusowi Chrystusowi, a On jej to wynagrodził. I na koniec, wiara jest tym, co utrzymuje nas do końca, wiedząc [przez wiarę], że będziemy z Bogiem na wieki. "Tego miłujecie, chociaż go nie widzieliście, wierzycie w niego, choć go teraz nie widzicie, i weselicie się radością niewysłowioną i chwalebną, osiągając cel wiary, zbawienie dusz" (1 Piotra 1.8-9).
Przykłady bohaterów wiary. Hebrajczyków rozdział 11 znany jest jako "rozdział wiary", ponieważ znajduje się tam opis czynów dokonanych dzięki wierze. Przez wiarę Abel ofiarował miłą ofiarę Bogu (werset. 4); przez wiarę Noe przygotował arkę w czasie, gdy deszczu jeszcze nikt nie znał (werset 7); przez wiarę Abraham opuścił swój dom i w posłuszeństwie Bożemu nakazowi poszedł, chociaż nie wiedział dokąd się udaje, a później gotów był złożyć swojego syna w ofierze (wersety 8-10, 17); przez wiarę Mojżesz wyprowadził lud Izraela z Egiptu (werset 23-29); przez wiarę Rachab wpuściła szpiegów izraelskich i ocaliła swoje życie (werset 31). Jeszcze wielu innych bohaterów wiary jest tutaj wspomnianych, "Którzy przez wiarę podbili królestwa, zaprowadzili sprawiedliwość, otrzymali obietnice, zamknęli paszcze lwom, zgasili moc ognia, uniknęli ostrza miecza, podźwignęli się z niemocy, stali się mężni na wojnie, zmusili do ucieczki obce wojska" (wersety 33-34). Widzimy zatem, że wiara przejawia się w działaniu.
Wiara jest kamieniem węgielnym chrześcijaństwa. Bez okazywania wiary i zaufania Bogu nie mamy z nim relacji. Wierzymy w istnienie Boga przez wiarę. Większość ludzi ma mgliste, zniekształcone pojęcie o tym, kim jest Bóg, przez to nie okazują mu należnego szacunku w swoim życiu. Ludziom tym brakuje prawdziwej wiary potrzebnej do wiecznej relacji z Bogiem, z Bogiem który ich kocha. Wiara może niekiedy zawieść, ale ponieważ jest to dar Boga, otrzymany od niego, to zapewnia nam czas prób i zmagań, aby potwierdzić, że nasza wiara jest prawdziwa, ukształtowana i wzmocniona. Z tego powodu Jakub mówi nam, abyśmy uznawali to za "najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie, wiedząc, że doświadczenie wiary waszej sprawia wytrwałość, wytrwałość zaś niech prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali i nienaganni, nie mający żadnych braków" (Jakuba 1.2-4).
