Odpowiedź:
Wiara i strach nie mogą istnieć równocześnie. Wiara opisana jest w Hebrajczyków 11.1 jako "przeświadczenie o tym, czego nie widzimy." Jest to absolutne przekonanie, że Bóg nieustannie działa za kulisami w każdej dziedzinie naszego życia, nawet jeśli nie ma namacalnych dowodów na poparcie tego faktu. Z drugiej strony, strach, najprościej mówiąc, jest niewiarą czy słabym przekonaniem. Gdy niewiara zdobywa przewagę w naszych myślach, strach przejmuje kontrolę nad naszymi emocjami. Nasza ucieczka od strachu i zwątpienia opiera się na wierze, która jest całkowitym przeciwieństwem niewiary. Musimy rozumieć, że wiara nie jest czymś, co możemy w sobie wytworzyć. Wiara jest darem (Efezjan 2.8-9) i wierność opisana jest jako owoc (czy charakterystyka), które powstają w naszych życiach przez Ducha Świętego (Galacjan 5.22-23). Wiara chrześcijańska jest pewnym przekonaniem o Bogu, który nas kocha, który zna nasze myśli i troszczy się o nasze najgłębsze potrzeby. Wiara ta wzrasta, gdy studiujemy Biblię i uczymy się o atrybutach jego niezwykłego charakteru. Im więcej poznajemy Boga, tym bardziej możemy dostrzegać jego działanie w naszym życiu i tym silniejsza staje się nasza wiara.
Wzrastająca wiara jest tym, czego pragniemy i co Bóg pragnie uczynić w nas. Ale jak w życiu codziennym, możemy rozwijać wiarę, która pokonuje nasze lęki? Biblia mówi, że "Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe" (Rzymian 10.17). Uważne studiowanie Słowa Bożego jest zasadniczym aspektem rozwijania silnej wiary. Bóg chce, abyśmy znali go i całkowicie polegali na jego wskazówkach w naszym życiu. To poprzez słuchanie, czytanie i rozważanie Słowa Bożego, zaczynamy doświadczać silnej, pewnej wiary, która wyklucza zmartwienie i strach. Spędzanie czasu na modlitwie i cichym uwielbieniu rozwija relację z naszym niebiańskim Ojcem, który pozwala nam przetrwać nawet najciemniejsze noce. W Psalmach widzimy obraz Dawida, który podobnie jak my, doświadcza chwil zwątpienia. Psalm 56.4 odsłania jego wiarę w tych słowach: "Ilekroć lęk mnie ogarnia, W tobie mam nadzieję." Psalm 119 (tłum. Biblia Poznańska) pełny jest wersetów wyrażających to, jak Dawid cenił Słowo Boże: "Szukam Ciebie całym mym sercem, spraw, bym nie odstąpił od Twych nakazów" (werset 10); "Pragnę rozważać Twoje przykazania i śledzić uważnie Twoje drogi" (werset 15); "W głębi serca ukryłem Twoje słowa, bym przeciw Tobie nie popełnił grzechu" (werset 11). To są słowa, które dzisiaj przemawiają do nas mądrością.
Bóg jest łaskawy i wyrozumiały wobec naszych słabości, ale wymaga od nas, abyśmy szli naprzód w naszej wierze i Biblia jasno wskazuje, że wiara nie dojrzewa i nie wzmacnia się bez prób. Przeciwności są najskuteczniejszym narzędziem rozwijania silnej wiary. Ten wzór jest oczywisty w Piśmie Świętym. Bóg przeprowadza nas przez ciężkie sytuacje, a kiedy uczymy się posłuszeństwa Słowu Bożemu i pozwalamy, aby przenikało nasze myśli, okazuje się, że każda próba staje się kamieniem (milowym) na drodze do silniejszej i głębszej wiary. Daje nam to możliwość powiedzenia, "On podtrzymywał mnie w przeszłości, On przeprowadzi mnie dzisiaj i On utrzyma mnie w przyszłości!" Bóg działał tak w życiu Dawida. Gdy Dawid zgłosił się na ochotnika, aby walczyć przeciwko Goliatowi, powiedział, "Pan, który mnie wyrwał z mocy lwa czy niedźwiedzia, wyrwie mnie też z ręki tego Filistyńczyka" (1 Ks. Samuela 17.37). Dawid wiedział, że Bóg go podtrzymywał przez wszystkie niebezpieczne sytuacje w przeszłości. On widział i doświadczał Bożej mocy i ochrony w swoim życiu, a to rozwinęło w nim nieustraszoną wiarę.
Słowo Boże pełne jest dla nas obietnic, które powinniśmy przyjąć i powtarzać sobie. Gdy zmagamy się z trudnościami finansowymi, Filipian 4.19 mówi nam, "A Bóg mój zaspokoi wszelką potrzebę waszą według bogactwa swego w chwale, w Chrystusie Jezusie." Jeśli nie jesteśmy pewni w kwestii decyzji na przyszłość, Psalm 32.8 przypomina nam, że Bóg pouczy "ciebie i wskażę ci drogę, którą masz iść; Będę ci służył radą, a oko moje spocznie na tobie." W chorobie możemy pamiętać, że Rzymian 5.3-5 mówi, "A nie tylko to, chlubimy się też z ucisków, wiedząc, że ucisk wywołuje cierpliwość, a cierpliwość doświadczenie, doświadczenie zaś nadzieję; a nadzieja nie zawodzi, bo miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany." Jeśli ktoś odwróci się od nas, możemy być pocieszeni słowami z Rzymian 8.31, "Cóż tedy na to powiemy? Jeśli Bóg za nami, któż przeciwko nam?" Przez całe życie będziemy nadal stawać w obliczu różnych prób, które będą wywoływać strach, ale Bóg zapewnia nas, że możemy poznać uciszający pokój w każdej sytuacji: "A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, strzec będzie serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie" (Filipian 4.7).
