Pytanie: Co to znaczy używać próżnych powtórzeń w modlitwie/ Czym jest wielomówność w modlitwie?
Odpowiedź:
Jezus powiedział podczas Kazania na Górze, "A modląc się, nie bądźcie wielomówni jak poganie; albowiem oni mniemają, że dla swej wielomówności będą wysłuchani" (Ew. Mateusza 6.7). Słowo wielomówni oznacza "pusty" lub "bezwartościowy"; zatem Jezus ostrzega nas, że powtarzanie bezsensowych wyrażeń w naszych modlitwach nie pomoże nam być usłyszanym przez Boga. Nasz Ojciec Niebiański nie skupia się na liczeniu słów, poetyckich wypowiedziach czy mantrach; On pragnie "prawdy chowanej na dnie duszy" (Psalm 51.8).
Jezus zwraca uwagę, że używanie powtarzających się słów lub formuł jest "praktyką pogan" lub „pogaństwem" i nie powinny być częścią modlitwy chrześcijańskiej. Nasze modlitwy powinny być bardziej jak krótka, prosta modlitwa Elizeusza na Górze Karmel, a mniej jak przedłużające i powtarzające się modlitwy proroków Baala (zobacz 1 Ks. Królewska 18.25-39).
Gdy się modlimy, rozmawiamy z Bogiem i uwielbiamy go. To jest jak dialog z serca. Wiele religii- włączając w to niektóre odłamy chrześcijaństwa- mają modlitwy zapamiętane, których ciągłe powtarzanie jest zalecane. Niektóre kościoły idą jeszcze dalej i wymagają od swoich członków recytowania określonych modlitw określoną ilość razy, aby w ten sposób zostać uwolnionym od grzechu. To jest pogaństwo i przesąd; takie formuły modlitewne są "wielomównością", które nie powinny mieć miejsca w kościele. Jezus już wykupił nasze grzechy raz na zawsze (Hebrajczyków 10.10) i możemy przystępować do tronu łaski odważnie z powodu zasług ofiary Chrystusa (Hebrajczyków 4.15-16), a nie ze względu na "wiele słów" przez nas wypowiedzianych (Ew. Mateusza 6.7).
Łatwo jest złapać się w pułapkę próżnego powtarzania, powtarzając te same słowa w naszych modlitwach zamiast myśleć o naszych słowach i pozwalać im płynąć z głębi naszego serca. Powinniśmy być skupieni na Bogu w modlitwie i uwielbiać go w naszych sercach. W Ks. Izajasza 29.13 Bóg mówi, "Ponieważ ten lud zbliża się do mnie swoimi ustami i czci mnie swoimi wargami, a jego serce jest daleko ode mnie..."
Ostrzeżenie Jezusa wobec próżnego powtarzania oznacza, że powinniśmy unikać czczych i bezsensownych słów i powtórzeń w naszych modlitwach. Powtarzanie słów wypełnia czas, ale nie udowadnia naszego oddania czy też nie zwiększa szans na wysłuchanie nas przez Boga. Powinniśmy uczyć nasze dzieci od najmniejszych lat, aby modliły się w sposób naturalny, w formie rozmowy w odniesieniu do Jedynego do którego się zwracają.
Bycie wytrwałym w modlitwie nie jest tym samym co używanie próżnych powtórzeń. Nie ma nic złego w modleniu się o tą samą rzecz więcej niż jeden raz (zobacz 2 Koryntian 12.8). Ostatecznie, Jezus nauczał nas, że mamy "zawsze się modlić i nie ustawać" (Ew. Łukasza 18.1). Ale zrozumiałe jest, że nasze modlitwy płyną z naszego serca, spontanicznie i w uwielbieniu dla Boga, a nie są powtarzaniem słów zapisanych przez kogoś innego.
Biblia naucza nas, aby się modlić z wiarą (Jakuba 1.6), zwracając się bezpośrednio do Boga (Ew. Mateusza 6.9) i w imieniu Jezusa (Ew. Jana 14.13). Powinniśmy kierować nasze modlitwy z czcią i pokorą (Ew. Łukasza 18.13), z wytrwałością (Ew. Łukasza 18.1) i w poddaniu się Bożej woli (Ew. Mateusza 6.10). Biblia naucza nas, abyśmy unikali modlitw, które są obłudne, przeznaczone tylko do słuchania przez ludzi (Ew. Mateusza 6.5) lub oparte na próżnym powtarzaniu (Ew. Mateusza 6.7).
