Odpowiedź:
Podczas gdy Biblia wyraźnie naucza, że Bóg wybiera ludzi do zbawienia, istnieje niezgoda w kwestii podstaw tego wyboru. Elekcja/ Wybór warunkowy jest przekonaniem, że Bóg wybiera ludzi do zbawienia w oparciu o Jego wcześniejszą wiedzę odnośnie tego, kto zaufa Chrystusowi. Wybór warunkowy mówi, że wszystkowiedzący Bóg patrzy w przyszłość i decyduje o wyborze ludzi w oparciu o przyszłe decyzje tych, którzy zaufają Chrystusowi. Jest to uznane za wybór "warunkowy", ponieważ opiera się na warunku, że człowiek uczyni coś ze swojej wolnej woli. Zgodnie z wyborem warunkowym, ci których Bóg zna, a którzy zaufają Chrystusowi, są wybranymi przez Boga, a ci, co do których Bóg wie, że nie przyjmą Chrystusa nie są wybranymi (przez Boga).
Wybór warunkowy jest jednym z Artykułów Remonstrancji, które definiują teologię Arminian, i jest rdzeniem tego światopoglądu i systemu teologicznego. Jako taka, stoi w bezpośredniej sprzeczności z wiarą wyznawców Teologii Reformowanej, która uważa, że Biblia naucza bezwarunkowego wybrania, poglądu, że Bóg wybiera ludzi na podstawie Jego suwerennej woli, a nie na podstawie jakichkolwiek przyszłych działań osoby wybranej.
Ci, którzy wierzą w wybór warunkowy często cytują takie wersety jak 1 Piotra 1.1-2, gdzie Piotr pisze "Piotr, apostoł Jezusa Chrystusa, do wychodźców rozproszonych po Poncie, Galacji, Kappadocji, Azji i Bitynii, wybranych według powziętego z góry postanowienia Boga, Ojca..." Kluczowym wyrażeniem jest wybrani...według powziętego z góry postanowienia Boga. Lub inny werset z podobnymi implikacjami z Rzymian 8.29-30: "Bo tych, których przedtem znał, przeznaczył właśnie, aby się stali podobni do obrazu Syna jego, a On żeby był pierworodnym pośród wielu braci; a których przeznaczył, tych i powołał, a których powołał, tych i usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych i uwielbił."
Jednak nie ma dyskusji czy niezgody w kwestii tego, że Bóg ze względu na to, że jest wszechwiedzący, wie z góry kto będzie zbawiony, a kto nie. Debata pomiędzy warunkowym i bezwarunkowym wyborem jest o to, czy te wersety nauczają, że ludzka "wolna wola" jest przyczyną Bożego wyboru czy uznaniem, że Bóg wie z góry kto zostanie zbawiony, a kto nie. Gdyby były to jedyne wersety w Piśmie Świętym, które poruszają kwestię wybrania, kwestia czy Biblia naucza elekcji warunkowej byłaby brana pod debatę, ale nie jest. Istnieją inne wyraźne fragmenty, które mówią nam na jakiej podstawie Bóg wybiera ludzi do zbawienia.
Pierwszy werset, który pomaga zrozumieć czy wybór warunkowy jest tym, czego rzeczywiście Biblia naucza jest Efezjan 1.4-5: "wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego; w miłości przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli swojej." Widzimy wyraźnie, że Bóg predestynował czy wybrał poszczególne osoby "według upodobania woli swojej." Gdy rozważamy koncepcję adopcji i faktu, że to Bóg jest tym, który wybiera nas do adopcji i to, że czyni to przed założeniem świata, wydaje się jasno wskazywać, że podstawą Bożego wybrania i predestynacji nie jest wybór, którego dokonamy w przyszłości, ale wyłącznie Jego suwerenna wola, którą On okazuje "w miłości."
Innym wersetem, który silnie wspiera wybranie bezwarunkowe jest Rzymian 9.11-12, gdzie Bóg opisał dzieci, które się "jeszcze nie narodziły ani też nie uczyniły nic dobrego lub złego - aby utrzymało się w mocy Boże postanowienie wybrania, oparte nie na uczynkach, lecz na tym, który powołuje." Podczas gdy niektórzy chcą odrzucić List do Rzymian 9.11-12 jako odnoszący się do wyboru zbiorowego, a nie indywidualnego, po prostu nie możemy odrzucić tego fragmentu Pisma Świętego, który wyraźnie naucza, że wybór NIE jest uzależniony od czegokolwiek, co człowiek zrobił lub zrobi, ale jest oparty wyłącznie na boskiej woli suwerennego Boga.
Innym wersetem, który naucza bezwarunkowego wybrania jest Ew. Jana 15.16, "Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali..." Poza tym w Ew. Jana 10.26-27 Jezus mówi, "lecz wy nie wierzycie, bo nie jesteście z owiec moich. Owce moje głosu mojego słuchają i Ja znam je, a one idą za mną." Wybranie warunkowe mówi, że ludzie, którzy wierzą są wybrani na Jego owce ponieważ wierzą, ale Biblia mówi coś zupełnie przeciwnego. Powodem dla którego wierzą jest to, że są Jego owcami. Wybranie nie jest warunkowe w oparciu o ludzkie przyjęcie Chrystusa jako Pana i Zbawiciela, ale jest zamiast tego przyczyną Jego przychylności.
Wybranie warunkowe jest poglądem, że ludzka "wolna wola" do podjęcia decyzji zaakceptowania Chrystusa jako Zbawiciela jest podstawą jego/ jej wybrania. Zatem, w bardzo realnym sensie, decyzja człowieka jest przyczyną zbawienia. Pogląd wybrania jest w dużej mierze konieczne ponieważ pogląd arminiański stwierdza, że to człowiek wybiera Boga zamiast Bóg wybiera człowieka. Sprowadzając się do najprostszej formy, teologia Arminian mówi, że ostatecznie zbawienie człowieka zależy wyłącznie od jego „wolnej decyzji”, a nie od woli Bożej. Wybranie warunkowe prowadzi do konkluzji, że Boże czyny w wyborze są zależne od wyborów wolnej woli człowieka. Ten pogląd na wybranie i zbawienie sprawia, że Bóg podlega kaprysom ludzi i ich decyzjom, a wola człowieka staje się zasadniczo przyczyną i skutkiem zbawienia.
Z drugiej strony w wybraniu bezwarunkowym to Boża, suwerenna wola, określa to kto jest wybrany a kto nie. Zatem, to Boża wola i Boża łaska, są całkowicie odpowiedzialne za zbawienie człowieka. Wszyscy ci, których Bóg wybrał do zbawienia zaufają Chrystusowi, a ci, których On nie wybrał nie będą zbawieni (Ew. Jana 6.37). W tym scenariuszu, to Bóg otrzymuje chwałę Swojej łaski i miłosierdzia udzielając zbawienia tym, którzy Go nie kochają i którzy nie mogą przyjść do Niego o własnych siłach (Efezjan 2.1-5).
Te dwa poglądy odnośnie wybrania nie są w ogóle ze sobą spójne. Jeden jest prawdziwy, a drugi jest fałszywy. Jeden czyni Boży wybór i ostateczne zbawienie człowieka zależne od człowieka, ostatecznie przypisując człowiekowi zasługi i chwałę, podczas gdy drugi rozpoznaje, że wybranie i zbawienie zależne są od Bożej, suwerennej woli. Jeden światopogląd głosi, że człowiek jest panem swojego przeznaczenia i, w istocie, kontroluje swoje zbawienie, podczas gdy w drugim Bóg ratuje zgubionych, beznadziejnych grzeszników nie dlatego, że na to zasługują, ale dlatego, że On tego chce. Jeden wywyższa człowieka, a drugi wywyższa Boga. Jeden jest świadectwem ludzkiej dobroci i zdolności, a drugi jest świadectwem Bożej niesamowitej łaski.
