Odpowiedź:
Wykroczenie to przekroczenie czyjegoś prawa poprzez naruszenie granicy lub prawa. Kiedy wkraczamy na czyjąś własność, naruszamy jej fizyczne granice. W podobny sposób naruszamy Boże prawo moralne lub prawa innych ludzi. List do Efezjan 2:1 pokazuje, jak poważne jest wykroczenie przeciwko Bożym przykazaniom: "Byliście umarłymi w występkach i grzechach waszych". Słowa występek i grzech mogą być używane zamiennie i możliwe jest, że Paweł używa tutaj obu terminów dla podkreślenia lub w odniesieniu do wszelkiego rodzaju grzechów. Może być również tak, że w Liście do Efezjan 2:1 chodzi o to, że chociaż wszyscy jesteśmy winni grzechu odziedziczonego po Adamie (Rzymian 5:12), to jesteśmy również winni indywidualnych wykroczeń przeciwko prawu Bożemu. Jakkolwiek byśmy tego nie interpretowali, Pismo Święte mówi, że wszyscy jesteśmy winowajcami.
Greckie słowo najczęściej tłumaczone jako "występek" w Nowym Testamencie dosłownie oznacza "fałszywy krok". Oznacza upadek po tym, jak było się blisko. Jest to potknięcie się, zboczenie z kursu, potknięcie się z dala od prawdy lub pewnego rodzaju upadek. Wykroczenia mogą być umyślne lub nieumyślne. W Starym Testamencie ofiara za przewinienie (lub ofiara za winę) była składana przez tych, którzy zdawali sobie sprawę, że nieumyślnie popełnili grzech przeciwko uświęconym przedmiotom przybytku (Kpł 5).
"Wszyscy potykamy się na wiele sposobów" (Jakuba 3:2). Wszyscy popełniamy wykroczenia. Mąż może wykroczyć przeciwko swojej żonie, postępując z nią surowo, powodując jej odtrącenie (Kolosan 3:19). Przyjaciel może wykroczyć przeciwko innemu przyjacielowi, łamiąc zaufanie lub zdradzając zaufanie (Przysłów 18:19). Przewinienia potrafią złapać nas w pułapkę (List do Galacjan 6:1).
Jezus nauczył nas, jak radzić sobie z przewinieniami i przestępstwami w Ewangelii Mateusza 18:15-17. Nauczał również, że mamy przebaczać tym, którzy zawinili przeciwko nam, aby nasz Ojciec przebaczył nam (Mt 6:12; 18:23-35).
Wszyscy wykraczamy przeciwko Bogu, ponieważ wszyscy jesteśmy grzeszni (Rz 3:23). Bóg umieścił swoje znaki "Zakaz wstępu", a my naruszyliśmy Jego granice. Bóg jest jednak gotów przebaczyć nam nasze winy, gdy wyznajemy je przed Nim i pokładamy wiarę w Chrystusie (1 Jana 1:9; Dzieje Apostolskie 3:19). Jezus wziął na siebie nasze winy na krzyżu (2 Koryntian 5:21). Jego śmierć i zmartwychwstanie usunęły barierę, którą nasze winy i grzechy stworzyły między nami a Bogiem (Kolosan 2:14). Kiedy żałujemy za nasze grzechy i przyjmujemy Chrystusa przez wiarę, Jego krew anuluje nasze winy, a Bóg ogłasza nas sprawiedliwymi.
