Odpowiedź:
Najwyższy kapłan był najwyższym przywódcą religijnym Izraelitów. Urząd najwyższego kapłana był dziedziczny i wywodził się od Aarona, brata Mojżesza, z plemienia Lewitów (Wj 28:1; Liczb 18:7). Najwyższy kapłan musiał być "doskonały" fizycznie (bez żadnych wad fizycznych) i święty w swoim postępowaniu (Kpł 21:6-8).
Ponieważ najwyższy kapłan zajmował pozycję lidera, jedną z jego ról było nadzorowanie obowiązków wszystkich podległych mu kapłanów (2 Kronik 19:11). Chociaż arcykapłan mógł uczestniczyć w zwykłych posługach kapłańskich, tylko niektóre funkcje zostały mu powierzone. Tylko najwyższy kapłan mógł nosić Urim i Thummin (wygrawerowane kamienie przypominające kości do gry, używane do określania prawdy lub fałszu). Z tego powodu Hebrajczycy udawali się do arcykapłana, aby poznać wolę Boga (Liczb 27:21). Przykładem tego jest sytuacja, w której Jozue został upoważniony przez Eleazara, najwyższego kapłana, do przejęcia niektórych obowiązków Mojżesza (Liczb 27:21). W Nowym Testamencie znajdujemy wzmiankę o arcykapłanie posiadającym dar prorokowania (Jana 11:49-52).
Arcykapłan musiał składać ofiarę za grzech nie tylko za grzechy całego zgromadzenia, ale także za siebie (Kpł 4:3-21). Gdy arcykapłan umierał, wszyscy zamknięci w miastach schronienia za przypadkowe spowodowanie śmierci innej osoby otrzymywali wolność (Liczb 35:28).
Najważniejszym obowiązkiem najwyższego kapłana było prowadzenie służby w Dniu Pojednania, dziesiątego dnia siódmego miesiąca każdego roku. Tylko on mógł wejść do Miejsca Najświętszego za zasłonę i stanąć przed Bogiem. Po złożeniu ofiary za siebie i za lud, wnosił krew do Miejsca Najświętszego i kropił nią ubłagalnię, "tron" Boga (Kpł 16:14-15). Czynił to, aby zadośćuczynić za siebie i lud za wszystkie grzechy popełnione w zakończonym właśnie roku (Wj 30:10). To właśnie ta szczególna służba jest porównywana do posługi Jezusa jako naszego Najwyższego Kapłana (List do Hebrajczyków 9:1-28).
Rozumiejąc rolę arcykapłana, możemy lepiej pojąć znaczenie Chrystusa ofiarującego się za nasze grzechy raz na zawsze (Hebrajczyków 9:26; 10:10, 12). Dzięki ofierze Chrystusa za nas jesteśmy uświęceni i oddzieleni dla Niego. Wchodząc przed oblicze Boga w naszym imieniu, Chrystus zapewnił nam "wieczne odkupienie" (List do Hebrajczyków 9:12). Jak napisał Paweł: "Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus" (1 Tymoteusza 2:5).
