Odpowiedź:
Koncepcja yin yang jest chińską koncepcją filozoficzną używaną do wyjaśnienia, jak przeciwne siły są ze sobą połączone i wzajemnie od siebie zależne. Innymi słowy, czerń nie mogłaby istnieć bez bieli, ciemność bez światła, zimno bez ciepła itp. Koncepcja yin yang jest podstawą wielu dziedzin klasycznej chińskiej nauki i filozofii, tradycyjnej chińskiej medycyny oraz różnych form chińskich sztuk walki i ćwiczeń, w tym tai chi.
Jak w przypadku dużej części chińskiej filozofii i kultury, koncepcja yin yang jest zagadkowa i zawiła, a jej pełne omówienie nie jest tutaj możliwe. Związek między yin yang a taoizmem jest jednak niezaprzeczalny. Tao zajmuje się płynnością wszechświata, czyli siłą stojącą za naturalnym porządkiem, która utrzymuje wszystkie rzeczy w równowadze i porządku. Jest uważane za źródło istnienia i "nieistnienia". Większość wyznawców taoizmu wierzy w dowolne rzeczy od politeizmu (wiara w wielu bogów) do kultu przodków. Taoiści mają tendencję do oddawania czci głównie w święta w ich kalendarzu, kiedy jedzenie jest wystawiane jako ofiara dla bogów lub duchów zmarłych przodków. Inne formy składania ofiar to palenie papierowych pieniędzy, które rematerializują się w świecie duchów i mogą być wykorzystane przez zmarłego przodka. Wiele dyscyplin sztuk walki, takich jak T'ai Chi Ch'uan i Bagua Zang ma swoje korzenie w taoizmie.
Taoizm i koncepcja yin yang są bezpośrednio sprzeczne z biblijnym chrześcijaństwem. O ile prawdą jest, że zło nie istniałoby bez dobra, to odwrotność nie jest prawdziwa. Dobro może istnieć i istnieje bez zła. Zło nie jest wymagane do zrozumienia dobra lub istnienia dobra. Lekarz nie musi mieć astmy, aby wiedzieć jak ją leczyć. Gwałt nie musi istnieć, aby zrozumieć radość i intencję, jaką Bóg ma dla seksu. Mural DaVinci'ego Ostatnia Wieczerza jest przykładem wspaniałego wykonania, ale dzisiaj jest wyblakły, wyszczerbiony i zniszczony przez proces rozkładu. Czy rozkład musi istnieć, aby docenić piękno sztuki? Wcale nie.
Świętość Boga jest wieczna, pełna i niepodzielna. Boża sprawiedliwość nie dopuszcza żadnej domieszki grzechu; nie ma "równowagi", "integracji" czy "współzależności" pomiędzy świętością Boga a złem istniejącym w świecie.
