Pytanie: Kto tak naprawdę "bawi się w Boga"- lekarz, który dopuszcza się eutanazji wobec umierającego pacjenta czy lekarz, który wydłuża życie nieuleczalnie choremu pacjentowi?
Odpowiedź:
"Miłosierne zabijanie" jest aktem okazanym osobie lub zwierzęciu poprzez bezbolesne uśmiercenie lub pozwolenie by umarło poprzez zaprzestanie świadczenia pomocy medycznej, zazwyczaj z powodu bolesnej i nieuleczalnej choroby. Miłosierne zabijanie jest również inaczej zwane eutanazją.
Greckie słowo eutanazja tłumaczy się jako "dobra śmierć", a pojęcie miłosiernego zabijania może być pocieszeniem w obliczu trudnej medycznej sytuacji. Gdy jakaś osoba, szczególnie członek rodziny lub bliski przyjaciel, doświadcza bólu, degeneracji psychicznej/stopniowej utraty zdolności poznawczych lub innych trudnych stanów, nasz instynkt podpowiada, by ulżyć tej osobie w każdy możliwy sposób. Czasami to pragnienie złagodzenia bólu może stać się tak silne u opiekuna lub pacjenta, że zastępuje go jeszcze głębszy impuls do zachowania życia i przetrwania.
Ta walka pomiędzy pragnieniem zakończenia cierpienia i pragnieniem przetrwania nie jest niczym nowym w ludzkości. W rzeczywistości, jedna z najstarszych historii biblijnych opowiada o utęsknionym wyczekiwaniu Joba na śmierć w czasie gdy doświadczał cierpienia. Job ubolewa nad swoim życiem, nawet prosząc Boga, aby go zabił aniżeli pozwolił aby jego cierpienie trwało- emocjonalne, fizyczne i duchowe (Ks. Joba 6.8-11). Najdobitniej Job to stwierdza gdy mówi "wolałbym być uduszony i raczej ujrzeć śmierć niż moje boleści. Uprzykrzyło mi się życie, nie chcę żyć dłużej. Zaniechaj mnie, bo moje dni są tylko tchnieniem!" (Ks. Joba 7.15-16).
Czy Biblia aprobuje uczucia Joba? Z pewnością rozpoznaje, że takie uczucia istnieją. Inne osoby z Pisma Świętego w swojej rozpaczy, prosiły o wcześniejsze zakończenie ich życia, włączając w to Eliasza (1 Ks. Królewska 19.4) i Saula (1 Ks. Kronik 10.4). Pismo uznaje tę emocję, a logika może podtrzymywać koncepcję "miłosiernego zabijania." Jednak, nie żyjemy emocją czy logiką ale wiarą (Rzymian 1.17). Bóg ma plan i zrozumienie/ poznanie, którego nigdy nie będziemy w stanie uchwycić. On stworzył życie i On utrzymuje przy życiu (Ks. Nehemiasza 9.6), i nie mamy prawa uzurpować sobie jego władzy. Pod koniec historii Joba, jego przyjaciel Elihu ostrzegł go, "Strzeż się, abyś się nie zwracał ku niegodziwości, gdyż z powodu niej znosisz cierpienie." (Job 36,21) To nie do nas należy, aby decydować o czasie i sposobie śmierci. Miłosierne zabijanie jest grzechem przeciwko Bożemu planu i mocy.
Dietrich Bonhoeffer był niemieckim teologiem, który miał duże osobiste doświadczenia z cierpieniem. Został uwięziony i ostatecznie stracony przez Trzecią Rzeszę podczas II Wojny Światowej. Będąc w więzieniu, napisał w swoim dziele "Etyka", wydanej pośmiertnie: "Prawo zakończenia życia jest zarezerwowane dla Boga, ponieważ tylko Bóg wie jaki jest cel w którym to życie jest prowadzone. Bóg sam pragnie być jedynym, który usprawiedliwia lub odrzuca życie."
