Pytanie: Czy grzech Adama i Ewy rzeczywiście dotyczył zjedzenia zakazanego owocu?
Odpowiedź:
Wyrażenie „zakazany owoc” odnosi się do historii Adama i Ewy w Ogrodzie Eden. Bóg zakazał im spożywania owocu z drzewa poznania dobra i zła (1 Księga Mojżeszowa 2.9, 3.2). Biblia nic nie mówi o rodzaju tego owocu. Tradycyjnie przyjęło się wskazywać, że tym owocem było jabłko, ale nie jest możliwe jednoznaczne określenie rodzaju tego owocu. Z tekstu z 1 Księgi Mojżeszowej, każda informacja wskazuje, że dotyczy to dosłownie drzewa i dosłownie owocu.
Kluczowym elementem w tym fragmencie nie jest samo drzewo, ale zakaz jego spożywania. Bóg nałożył na Adama i Ewę tylko jeden zakaz w swoich instrukcjach. Czy dotyczyło to jakiejś duchowej własności tego owocu, nie wiemy i nie ma to większego znaczenia. Grzechem było nieposłuszeństwo względem Bożego polecenia. Poprzez zjedzenie owocu (akt nieposłuszeństwa), Adam i Ewa zdobyli osobiste poznanie zła. Do tej pory poznali już Dobro, a teraz mieli zupełnie odmienne doświadczenie zła związanego z nieposłuszeństwem, poczuciem winy i wstydu, które wraz z grzechem stały się ich udziałem. Kłamstwem szatana było twierdzenie, że poznanie dobra i zła sprawi, że będą jak bogowie (1 Księga Mojżeszowa 3.5). W rzeczywistości, już byli na obraz Boga i doświadczali wspaniałego Jego błogosławieństwa.
Lekcja jaka dzisiaj płynie z tego dla nas dotyczy tego, że gdy Bóg czegoś zakazuje, to czyni tak dla naszego doba. Nieposłuszeństwo jemu, chodzenie własnymi ścieżkami czy podejmowanie samodzielnych decyzji odnośnie tego co jest pożyteczne dla nas, a co nie zawsze przyczyni się do naszej katastrofy. Nasz Niebiański Ojciec, który nas stworzył wie dobrze, co jest dla nas najlepsze i jeśli czegoś nam zabrania, powinniśmy go słuchać. Jeśli decydujemy się wybierać własną wolę zamiast jego doskonałej i świętej woli, to nigdy nie wyjdzie to nam na dobre. Adam i Ewa dokonali tego smutnego odkrycia po zjedzeniu zakazanego owocu, a ludzkość od tej pory cierpi z powodu konsekwencji tej decyzji (Rzymian 5.12).
