Pytanie: Jak kreacjonizm młodej Ziemi radzi sobie z dowodami na miliony lat w zapisie kopalnym?
Odpowiedź:
"Zapisem kopalnym" paleontolodzy nazywają całkowitą liczbę odkrytych skamieniałości, a także informacje uzyskane na ich podstawie. Nieco niesprawiedliwy i nieuzasadniony błąd jest często popełniany, gdy zapis kopalny odnosi się do takich kwestii jak wiek Ziemi czy ewolucja. Większość paleontologów podpisuje się pod ateistyczną wersją teorii ewolucji. W związku z tym interpretują zapis kopalny zgodnie z tym światopoglądem, sprawdzają interpretację i stwierdzają, że potwierdza ona teorię. Jest to więcej niż tylko trochę okrężne. To samo podejście jest również używane do sugerowania, że wszystko, co dowodzi starszej Ziemi, dowodzi również ewolucji, co nie jest prawdą. Te dwie kwestie są odrębne, zarówno pod względem naukowym, jak i biblijnym.
Pytanie zatem brzmi: jak kreacjoniści interpretują zapis kopalny? Nie jest możliwe, aby Biblia była sprzeczna z prawdziwą nauką, ponieważ Bóg jest autorem wszelkiej prawdy i wiedzy. Pismo Święte może być źle zinterpretowane, ale nigdy nie będzie błędne. Kiedy zawodna nauka nie zgadza się z zawodną teologią, nie możemy winić Biblii. Założenia naukowe mogą być błędne lub interpretacje biblijne mogą być błędne, lub oba - ale Pismo Święte nigdy nie jest błędne. Inną niefortunną tendencją we współczesnym ateizmie jest porównywanie nauki do jednej interpretacji Biblii, a następnie ogłaszanie, że nauka "udowodniła", że Biblia jest niepoprawna. To, oczywiście jest nielogiczne. Co najwyżej obalona może zostać tylko ta konkretna interpretacja Pisma Świętego.
Spisane Słowo Boże jest ostatecznym autorytetem we wszystkich sprawach, do których się odnosi. Jednak Biblia nie zawsze jest konkretna we wszystkich kwestiach. Dokładny wiek Ziemi i subtelne szczegóły dotyczące stworzenia przez Boga należą do tych kwestii, które Pismo Święte pozostawia niejasne.
Biorąc to wszystko pod uwagę, ci którzy wyznają Kreacjonizm młodej Ziemi (YEC) uważają, że są powody, aby wątpić w dominujące poglądy na temat zapisu kopalnego. Dziedziny paleontologii i skamieniałości są bardzo podatne na błędy. W ostatnim stuleciu byliśmy świadkami niezliczonych przykładów "przełomowych" odkryć, które ostatecznie okazały się mylne.
Jednym ze słynnych przykładów jest koelakant. Uważana za wymarłą od około 70 milionów lat, ryba ta była uważana przez naukowców za jedną z pierwszych, które wyszły z oceanu będąc formą pośrednią w drodze do stania się potomkiem współczesnego człowieka. W środowisku naukowym panowało wielkie poruszenie i zaskoczenie, gdy w 1938 roku rybak złapał żywego koelakanta u wybrzeży wyspy Madagaskar. Wielu ewolucjonistów uważało, że powodem, dla którego ta ryba zniknęła z zapisu kopalnego, jest fakt, że wyewoluowała ona do żyjących na lądzie tetrapodów.
Jest to o tyle ważne, że wiele skamieniałości datowano na około 70 milionów lat, głównie dlatego, że ich szczątki znaleziono w tej samej warstwie co szczątki koelakanta. A przecież żyją dziś koelakanty, które wyglądają dokładnie tak samo jak te skamieniałości - więc używanie skamieniałości koelakantów do datowania innych skamieniałości, jak się okazuje, nie jest wcale dokładne.
Skamieliny reprezentują śmierć, a zapis kopalny jest katalogiem śmierci. W sensie teologicznym wiemy, że grzech i śmierć powstały w wyniku nieposłuszeństwa Adama: "Przeto jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć" (1 Ks. Mojżeszowa 5.12; tłum. Biblia Warszawska). Obecnie trwa dyskusja, czy "śmierć", o której mowa w 5 rozdziale Rzymian, obejmuje śmierć roślin i zwierząt, czy też ogranicza się do śmierci człowieka. W przeciwieństwie do tego, kreacjoniści młodej Ziemi twierdzą, że obszerny zapis kopalny jest zgodny z globalnym potopem, którego Bóg użył, aby zesłać sąd na ziemię. Potop był gwałtownym wstrząsem geologicznym o ogromnej sile niszczenia, który nie tylko zniszczył życie wszystkiego, co żyło na lądzie i oddychało powietrzem (1 Ks. Mojżeszowa 7.21- 23), ale także zmienił globalny krajobraz.
W opinii Kreacjonizmu młodej Ziemi linie genealogiczne podane nam w 1 Ks. Mojżeszowej w rozdziałach 5 i 11 ujawniają, że Ziemia ma około 6000 lat. W związku z tym Kreacjonizm młodej Ziemi interpretuje te dowody w taki sposób, że obszerny i bogaty zapis skamielin, który mamy dzisiaj, został utworzony w ciągu ostatnich 6 000 lat. W istocie każda skamielina, jaką kiedykolwiek znaleziono, musiała rozpocząć proces skamieniałości po tym, jak grzech Adama wprowadził do naszego świata śmierć i rozkład. Wielu naukowców, w tym niektórzy spośród tych, którzy uznają Biblię za natchnioną i nieomylną, nie zgodzi się z tym. Kluczowa różnica polega na różnych założeniach przyjmowanych w procesie interpretacji.
