Pytanie: Dlaczego powinienem wierzyć w zorganizowaną religię?
Odpowiedź:
Słownik dostarcza nam następującej definicji słowa „religia”: „Wiara w Boga lub w bogów, których należy uwielbiać, zazwyczaj w obrzędach i rytuałach religijnych; jakikolwiek konkretny system wiary, uwielbienia, itp., często związany z nakazami etycznymi”. W świetle tej definicji Biblia mówi o zorganizowanej religii, a w wielu przypadkach powód powstania i wpływ „zorganizowanej religii” nie podobają się Bogu. Oto kilka przykładów opisów zorganizowanej religii.
Księga Rodzaju 11:1-9 mówi o być może pierwszej zorganizowanej religii. Potomkowie Noego organizują budowę wieży, twierdząc, że jeśli zbudują wystarczająco wysoką wieżę, będą uratowani. Wierzyli, że ich jedność była ważniejsza niż relacja z Bogiem. Bóg zainterweniował i pomieszał im języki, niszcząc tę religię.
Księga Wyjścia 6 i dalej, opowiada o tym, jak Bóg daje Abrahamowi obietnicę, iż zawsze szczególną relację z jego potomkami. Widzimy, że dzięki tej zorganizowanej religii w trakcie wyjścia z Egiptu powstaje naród, i Bóg zaczyna działać w historii Izraela. Dziesięć Przykazań, Tabernakulum, system ofiar, itp. zostały stworzone przez Boga, by Izraelici się do nich stosowali. Głębsze przestudiowanie Nowego Testamentu pozwala zrozumieć, że końcowym celem religii było doprowadzenie wierzących do Chrystusa (List św. Pawła do Galacjan 3; List do Rzymian 7). Jednak wielu nie zrozumiało tego celu, i uwielbiło bardziej cząstki Boga, niż Jego prawdzią Osobę.
Księga Sędziów i dalsze księgi: Mowa tu o konfliktach, których doświadczali Izraelici, spośród których wiele dotyczyło zorganizowanej religii. Przykładowe dotyczą Baala (Księga Sędziów 6:1; 1 Księga Królewska 18); Dagona (1 Księga Samuela 5); Molecha (2 Księga Królewska 23:10). Bóg użył tych religii, by pokazać, jak wielką ma moc pokonując je.
Ewangelie: Faryzeusze i Saduceusze byli reprezentantami zorganizowanej religii za czasów Chrystusa. Jezus ustawicznie konfrontował ich z ich fałszywym nauczaniem i pełnym hipokryzji stylem życia. Wielu z nich zrezygnowało ze zorganizowanej struktury religijnej, uczynił to na przykład apostoł Paweł.
Listy Apostolskie: Pewne zorganizowane grupy uważają, że Ewangelię należy wzbogacić o nauczanie o uczynkach, które należy wykonywać, by być zbawionym. Chcieli oni także wywrzeć presję na wierzących, by ci zmienili swoje myślenie i uznali tę religię. List do Galatów i Kolosan ostrzega przed takimi grupami.
Apokalipsa: Nawet w czasach ostatecznych zorganizowane struktury religijne będą miały wpływ na świat. Antychryst ma stworzyć nową religię, która będzie jedyną religią na świecie.
W większości przypadków ostatecznym wynik istnienia „zorganizowanych struktur religijnych” jest przeciwny Bożej woli. Jednak Biblia mówi o zorganizowanych grupach chrześcijańskich (wierzący), które stanowią część Bożego planu. Nazywa je kościołami. Z opisów w Dziejach Apostolskich i z Listów wynika, że kościół powinien być zorganizowany i współzależny. Organizacja prowadzi do ochrony, produktywności, i większego zasięgu (Dzieje Apostolskie 2:41-47).
W przypadku kościoła lepsza nazwa dla tej jednostki to „zorganizowana relacja”. W tej organizacji nie istnieje żaden ludzki plan, służący temu, by dosięgnąć Boga (Gdyż to Bóg sam zniżył się do człowieka). Nie można być z niej dumnym (gdyż wszystko zawdzięczamy Bogu). Nie powinno być też żadnych sprzeczek co do przywództwa (Gdyż to Chrystus jest głową Kościoła - List św. Pawła do Kolosan 1:18). W kościele nie powinno być żadnych uprzedzeń (Wszyscy jesteśmy jedno w Chrystusie - List św. Pawła do Galatów 3:28). To, że kościół będzie zorganizowany, nie powinno stanowić problemu. To religijność jest problemem.
