Odpowiedź:
"Zrzędzenie" to sposób, w jaki opisujemy uporczywe źródło irytacji lub rozproszenia. Możemy mieć dokuczliwy ból głowy lub dokuczliwy kaszel, co oznacza, że te dolegliwości nie ustępują. W odniesieniu do opisów ludzi, zrzędzenie oznacza "dokuczanie, ciągłe besztanie lub naciskanie". Dzieci, które nie nauczyły się dobrych manier, mogą zrzędzić rodzicom na temat zasad lub listy życzeń. Szefowie mogą dokuczać swoim pracownikom z powodu niedokończonych zadań. A małżonkowie mogą narzekać na siebie nawzajem w związku z obowiązkami domowymi. Zrzędzenie może stać się nawykiem, a nawet cechą charakteru, która sprawia, że inni nas unikają. Zrzędzenie to negatywne zachowanie, którego Biblia nakazuje nam unikać.
Najbardziej znane przykłady zrzędzenia można znaleźć w historii Samsona. Choć przeznaczony do wielkości (Ks. Sędziów 13.1-5), Samson był nierozsądny w kwestii kobiet. Dwukrotnie dał się złapać w pułapkę swoim wrogom przez zrzędzenie kobiet, z którymi był związany. Ks. Sędziów rozdział 14 opowiada historię Samsona, który poślubił Filistynkę i wpadł w pułapkę zastawioną przez niegodziwych ludzi, "gdyż mu się naprzykrzała" (Ks. Sędziów 14.17). Dwa rozdziały później Samson spotyka Delilę, kolejną Filistynkę. Ona również została wykorzystana przez swoich niegodziwych rodaków do oszukania Samsona. Samson uległ prośbie Delili, która chciała poznać sekret jego siły, a Ks. Sędziów 16.16 mówi nam, w jaki sposób zwyciężyła: "… naprzykrzała mu się przez codzienne swoje gadanie i dała mu się we znaki tak, że życie mu już zbrzydło" (tłum. Biblia Warszawska). Dręczenie doprowadziło do tragicznego końca człowieka, który miał ogromny potencjał do tego, by zostać wykorzystanym przez Boga (wersety 21 i 30).
Ks. Przyp. Salomona ma wiele do powiedzenia na temat życia ze zrzędliwą żoną (np. Ks. Przyp. Salomona 19.13; 21.19). Ks. Przyp. Salomona 25.24 mówi: "Lepiej jest mieszkać kątem na poddaszu niż z kobietą swarliwą we wspólnym domu". Ks. Przyp. Salomona 27.15 mówi: "Stale cieknąca rynna na dachu w dzień słotny i kobieta kłótliwa są jednakowe" (tłum. Biblia Warszawska). Jednym z powodów, dla których zrzędzenie jest często kojarzone z żonami, jest sposób, w jaki mężczyźni i kobiety są skonstruowani. Kobiety są bardziej werbalne niż mężczyźni i rozwiązują problemy, konflikty i burze mózgów, rozmawiając o nich. Mężczyźni są często mniej werbalni i bardziej zorientowani na zadania i nie reagują dobrze na kobiece próby instruowania ich. Kiedy ich żony proszą o wykonanie jakiegoś zadania, mężowie czasami odbierają to jako dyktowanie lub próbę kontroli, więc albo nie reagują, albo starają się wykonać zadanie we własnym czasie. Żona, od czasu do czasu wspomina o tym, co staje się podstawą do budowania relacji opartej na zrzędzeniu/oporze.
Zrzędzenie może stać się nawykiem, zanim zdamy sobie z tego sprawę, ale zarówno zrzędzący, jak i sprzeciwiający się mają pewną odpowiedzialność za zmianę tej dynamiki. W przypadku Samsona, zamiast jasno wyrazić swoje intencje i ich powody, pozwolił kobietom w swoim życiu na dalsze dokuczanie mu. Ich zrzędzeniu sprzyjał brak jasnych granic, co doprowadziło je do przekonania, że jeśli będą się upierać, to Samson ulegnie. Miały rację. Dzieci uczą się zrzędzić z tych samych powodów. Rodzic może łatwo zerwać z nawykiem zrzędzenia, wyznaczając jasne granice i zawsze wyciągając konsekwencje (Ks. Przyp. Salomona 13.24; 19.18; 23.13). Małżonkowie mogą przerwać cykl zrzędzenia poprzez rozpoznanie tego, co nie działa i ustanowienie lepszych wzorców komunikacji.
Powinniśmy uważać na nasze słowa i mówić "tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają" (Efezjan 4.29; tłum. Biblia Warszawska). Zrzędzenie nie jest pomocne, nie buduje i nie przynosi żadnych korzyści słuchaczom.
