Pytanie: Jeśli Żydzi nie składają ofiar ze zwierząt, to jak wierzą, że mogą otrzymać przebaczenie od Boga?
Odpowiedź:
Żydowska praktyka składania ofiar ze zwierząt skończyła się w 70 r. n.e., w roku w którym Rzymianie zniszczyli świątynię w Jerozolimie. Po zniknięciu świątyni nie ma już miejsca na składanie ofiar zgodnie z Prawem Mojżeszowym (zob. 5 Ks. Mojżeszowa 12.13–14). W Starym Testamencie wielokrotnie podkreśla się, że ofiary były wymagane, aby dokonać zadośćuczynienia za grzech (np. 2 Ks. Mojżeszowa 29.36; 3 Ks. Mojżeszowa 4.31; 9.7; 14.19; 15.15; 4 Ks. Mojżeszowa 15.25). Przelanie krwi jest tym, co uświęcało rzeczy i lud Pański (3 Ks. Mojżeszowa 16.19; por. Hebrajczyków 9.22).
Bez działającego obecnie systemu ofiarniczego, Żydzi nie mają legalnego sposobu na zadośćuczynienie za swój grzech. Nadal obchodzi się Paschę, ale bez ofiary. Jom Kipur (Dzień Pojednania) nadal jest w kalendarzu, ale nigdy nie składa się ofiary za grzech. Postanowienia Prawa Mojżeszowego pozostają niezmienione, ale Żydzi nie mogą naprawić relacji z Bogiem - nie mogą uzyskać przebaczenia - bez złożenia ofiary ze zwierząt.
Współcześni Żydzi wierzą, że przebaczenie grzechu jest uzyskiwane poprzez pokutę, modlitwę i dobre uczynki. Używają wersetów takich jak Ks. Ozeasza 6.6, aby zdewaluować potrzebę składania ofiar: "Gdyż miłości chcę, a nie ofiary, i poznania Boga, nie całopaleń." Nadal trudno jest przeoczyć takie fragmenty jak 3 Ks. Mojżeszowa 17.11, "Gdyż życie ciała jest we krwi, a Ja dałem wam ją do użytku na ołtarzu, abyście dokonywali nią przebłagania za dusze wasze, gdyż to krew dokonuje przebłagania za życie."
Faktem jest, że nie ma przebaczenia bez przelania krwi (Hebrajczyków 9.22). Ofiary ze zwierząt Starego Przymierza zostały zastąpione ofiarą złożoną raz na zawsze za grzech ludzkości przez Jezusa, Mesjasza. Kiedy Jezus ustanowił Nowe Przymierze, „poniesiona została śmierć dla odkupienia przestępstw popełnionych za pierwszego przymierza...” (Hebrajczyków 9.15).
W ciągu jednego pokolenia, po śmierci ofiarnej Chrystusa, świątynia żydowska została zniszczona; wymóg składania ofiar ze zwierząt nie był już potrzebny, ponieważ Chrystus wypełnił sprawiedliwe wymagania Prawa Bożego (Ew. Mateusza 5.17). Ofiary ze zwierząt były jedynie typem ofiary doskonałej- Baranka Bożego, który gładzi grzechy świata (Ew. Jana 1.29). Ofiara Chrystusa spłaciła dług za grzech całej ludzkości, zarówno Żydów jak i pogan (Rzymian 1.16; Hebrajczyków 9.12-15).
