Pytanie
Jak chrześcijanie powinni reagować na kulturę anulowania (cuncel)?
Odpowiedź
Kultura anulowania to współczesna postawa społeczna, zgodnie z którą kontrowersyjne wypowiedzi lub zachowania muszą być karane poprzez publiczne zawstydzanie, uciszanie, bojkotowanie, zwalnianie, bankructwo, deplatformowanie itp. W rezultacie wpływ, obecność i/lub reputacja sprawcy są "anulowane".
Właściwe jest, aby sygnaliści ujawniali korupcję i nielegalność lub aby maltretowane kobiety zgłaszały się, konfrontowały ze swoim oprawcą i upewniały się, że zostanie on pociągnięty do odpowiedzialności. Ale kultura anulowania wykracza daleko poza to, ustanawiając nowe zasady odwetu za wypowiedzi, zachowania, a nawet myśli, które zostały z góry ocenione jako "obraźliwe" lub nawet po prostu kontrowersyjne. W kulturze cancel ludzie mogą zostać wykluczeni, ich reputacja zniszczona, a kariera zrujnowana, mimo że nie złamali prawa ani nie zaangażowali się w żadne złośliwe zachowanie.
Kultura cuncel jest wytworem dwóch innych, równie niebezpiecznych rzeczy: politycznej poprawności i postmodernizmu. Poprawność polityczna to próba zminimalizowania społecznego i instytucjonalnego obrażania poprzez kontrolowanie mowy (a zatem i myśli), wymuszanie używania pewnych słów i zakazywanie innych. Postmodernizm twierdzi, że wszystkie twierdzenia dotyczące prawdy są subiektywne. Prawda staje się kwestią preferencji, a "tolerancja" jest promowana jako najwyższa wartość. Jednak im bardziej "tolerancyjna" staje się kultura, tym bardziej jest nietolerancyjna wobec każdego, kogo postrzega jako nietolerancyjnego. Ludzie uznani za "nietolerancyjnych" lub potencjalnie obrażających muszą zostać uciszeni - a rezultatem jest kultura cuncel.
Kultura anulowania wiąże się z kilkoma problemami, które można rozwiązać biblijnie:
1) Kultura anulowania jest pochopna. Niewiele uwagi poświęca się należytemu procesowi, a w jego miejsce pojawia się natychmiastowe oburzenie i błyskawiczne osądy. Kontrowersje podsycane są częściowymi, często stronniczymi informacjami. Biblia nakazuje: "Zastanów się dobrze nad ścieżkami dla twoich stóp" (Przysłów 4:26), my mamy "żyć rozsądnie" (Tytusa 2:12). Irracjonalne myślenie i mentalność tłumu nie mogą mieć miejsca w życiu chrześcijanina.
2) Kultura anulowania jest złośliwa. Jadowita pogarda płynąca z tłumu anulujących jest często szokująco brzydka. Wybór osoby do "anulowania" wydaje się być równoznaczny z uznaniem jej za godną nienawiści, a wraz z tym przychodzi przyzwolenie na oczernianie jej. W przeciwieństwie do promowania złośliwości kultury anulowania, Jezus nakazuje nam "miłować nieprzyjaciół, czynić dobrze tym, którzy was nienawidzą, błogosławić tym, którzy was przeklinają, modlić się za tych, którzy się nad wami znęcają" (Łk 6:27-28). Nasza mowa powinna być "uprzejma, zaprawiona solą" (Kolosan 4:6). W życiu chrześcijanina nie ma miejsca na złośliwą, obsceniczną czy pełną nienawiści mowę.
3) Kultura anulowania jest osądzająca. Samozwańczy egzekutorzy "akceptowalnej" mowy zadali sobie wiele trudu, aby znaleźć materiał, za który można "anulować" innych. Ludzie stracili pracę z powodu artykułów napisanych trzy dekady temu, dowcipów opowiadanych w młodości, czytania na głos klasyki literatury i publikowania przeciwnych artykułów redakcyjnych. Nie ma miejsca na nonkonformizm - ani na wolność słowa. Gdyby policja językowa była oceniana według własnych surowych standardów, ilu z nich pozostałoby bez "anulowania"? Pismo Święte ostrzega przed obłudnym, zadufanym w sobie osądzaniem (Mateusza 7:1). W życiu chrześcijanina nie ma miejsca na hipokryzję czy hiperkrytycyzm.
4) Kultura anulowania jest niewybaczająca. W kulturze anulowania nie wybacza się wcześniejszych przypadków niewłaściwych lub krzywdzących wypowiedzi lub działań, bez względu na to, jak dawno temu miały one miejsce. Gdy dana osoba zostanie anulowana, nie ma możliwości przywrócenia jej do łask społeczeństwa - nie ma łaski. Nie ma szansy na odkupienie. Rehabilitacja i przywrócenie nie są celem, podobnie jak uczenie się na własnych błędach. Celem jest oczernianie, zniesławianie i poniżanie. Biblia wskazuje na pokutę i nakazuje nam wybaczać sobie nawzajem: "znosząc jedni drugich i przebaczając sobie nawzajem, jeśli kto ma powód do skargi przeciw komu: Jak Chrystus odpuścił wam, tak i wy." (Kolosan 3:13). W życiu chrześcijanina nie ma miejsca na bezlitosną, pozbawioną miłości postawę.
Pośród anulowanej kultury musimy mądrze używać naszych słów. Wierzący mają "dążyć do sprawiedliwości, pobożności, wiary, miłości, wytrwałości i łagodności" (1 Tymoteusza 6:11). Mamy "mówić prawdę w miłości, pod każdym względem coraz bardziej upodabniając się do Chrystusa" (Efezjan 4:15). I musimy nadal odrzucać nienawiść i kochać innych, nawet naszych wrogów (1 Jana 4:7; Mateusza 5:43-48).
Kultura anulowania postrzega ludzi, z którymi większość się nie zgadza, jako niegodnych odkupienia i godnych złośliwości. Kultura chrześcijańska nie postrzega nikogo jako niegodnego odkupienia. Nawrócenie i zmiana są zawsze możliwe, a przebaczenie jest dostępne. Kultura chrześcijańska nie postrzega nikogo jako obiektu złośliwości. Boża miłość jest zawsze dostępna. Nie ma przegranych spraw.
English
Jak chrześcijanie powinni reagować na kulturę anulowania (cuncel)?
