Pytanie
Czy Biblia nadaje jakiejkolwiek osobie duchowy autorytet nad inną osobą?
Odpowiedź
"Bądźcie posłuszni przewodnikom waszym i bądźcie im ulegli; oni to bowiem czuwają nad duszami waszymi i zdadzą z tego sprawę; niechże to czynią z radością, a nie ze wzdychaniem, gdyż to wyszłoby wam na szkodę" (Hebrajczyków 13.17). Tak, Biblia wyraźnie stwierdza, że Bóg daje niektórym osobom duchowy autorytet nad innymi. Istnieją różne poziomy autorytetu w życiu każdej osoby, a każdy z tych poziomów może obejmować różne osoby na różnych stanowiskach. Oczywiście musimy zacząć od najwyższego autorytetu, którym jest Bóg. 1 Ks. Mojżeszowa 1.1 mówi: "Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię". Wszystko, co istnieje, zostało stworzone przez Boga, a przez ten fakt Bóg ma ostateczny autorytet lub suwerenność nad wszystkimi rzeczami. Kiedy Mojżesz przekazał Izraelitom prawo, suwerenny autorytet Boga był podstawą, na której mieli się mu podporządkować (5 Ks. Mojżeszowa 4.39-40).
Kiedy Job zmagał się z problemem bólu i cierpienia w swoim życiu, przyznał, że Bóg stworzył wszystko i nikt nie jest w stanie podważyć Jego autorytetu (Ks. Joba 9.1-12). W Starym Testamencie jednym z tytułów odzwierciedlających ten autorytet jest "Bóg najwyższy" (1 Ks. Mojżeszowa 14.22), a w Nowym Testamencie jest On nazywany "Panem nieba i ziemi" (Dz. Apostolskie 17.24). Jezus Chrystus, który jest Bogiem w ciele, posiada wszelką władzę (Ew. Mateusza 28.18) i przekazał część tej władzy różnym ludziom na ziemi. Z powodu naszej grzesznej natury, a także z powodu nadużyć lub niepowodzeń związanych z autorytetem, których doświadczyliśmy, większość ludzi ma czasami trudności z poddaniem się autorytetom.
Jednym z poziomów autorytetu, który Bóg przyznał ludziom, jest władza cywilna lub rządowa. Rzymian 13.1-6 stwierdza, że "władze, które są, są ustanowione przez Boga". Niezależnie od tego, czy władcy są wierzący, czy nie, i czy uznają to, czy nie, ich władza cywilna jest w rzeczywistości rodzajem władzy duchowej, ponieważ "są sługami Bożymi", sprawującymi władzę w imieniu Boga. Kiedy opieramy się ich autorytetowi, w rzeczywistości opieramy się Bogu. Biblia przypomina nam w Kolosan 3.22-24, że nasze poddanie i służba ludzkim autorytetom powinny być czynione "z serca, jak Panu, a nie ludziom".
Innym poziomem autorytetu ustanowionego przez Boga jest dom. Efezjan 5.22-24 nakazuje żonom poddanie się mężom, tak jak poddałyby się Bogu, ponieważ mąż jest głową żony, tak jak Chrystus jest Głową Kościoła. Ta struktura władzy jest ponownie przedstawiona w 1 Koryntian 11.3, wskazując na kobietę poddającą się mężczyźnie, który poddaje się Chrystusowi, który poddaje się Ojcu. Dzieciom nakazuje się podporządkowanie rodzicom w Efezjan 6.1, a w Kolosan 3.20 dodaje się, że jest to miłe Bogu.
Tak jak Bóg ustanowił autorytet w rządzie cywilnym i w domu, tak ustanowił konkretny autorytet w kościele. Jako chrześcijanie wszyscy jesteśmy współdziedzicami Chrystusa (Rzymian 8.17) i mamy pełny dostęp do Boga przez Ducha Świętego (Efezjan 2.18). Chociaż Bóg nie ma względu na osoby (Rzymian 2.11), postanowił umieścić niektórych na stanowiskach związanych z autorytetem w celu zapewnienia porządku i wzrostu (Efezjan 4.11-13). Wczesny kościół uznawał autorytet apostołów i poddawał się ich nauczaniu i kierownictwu (Dz. Apostolskie 6.2; 15.2). Obok apostołów autorytetem cieszyli się starsi lub pastorzy zborów. Gdy Paweł i Barnaba zakładali kościoły podczas swoich podróży misyjnych (Dz. Apostolskie 14.23), wyznaczali starszych w każdym kościele. Starsi (prezbiterzy) byli odpowiedzialni za nauczanie (prowadzenie wspólnoty niczym pasterz stada), nadzorowanie (bycie biskupem) i bycie przykładem dla kościoła (1 Piotra 5.1-3). Jako duchowi przywódcy, starsi mają większą odpowiedzialność przed Bogiem (Jakuba 3.1) i muszą spełniać kwalifikacje ustanowione przez Boga (Tytusa 1.5-9; 1 Tymoteusza 3.1-7). Wierzący mają uznawać i szanować tych, którzy są nad nimi w sprawach duchowych (1 Tesaloniczan 5.12-13), a nawet wspierać ich finansowo (1 Tymoteusza 5.17-18).
W sprawach autorytetu podstawową zasadą jest uległość. 1 Piotra 5.5-6 mówi: "Podobnie młodsi, bądźcie ulegli starszym; wszyscy zaś przyobleczcie się w szatę pokory względem siebie, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje. Ukórzcie się więc pod mocną rękę Bożą, aby was wywyższył czasu swego" (tłum. Biblia Warszawska). Uniżajcie się więc pod mocną ręką Bożą, aby was podniósł we właściwym czasie". W swojej niezrównanej mądrości Bóg wybrał jednych do piastowania autorytetu, a innych do bycia pod tym autorytetem. Być może najbardziej zaskakujące jest to, że nauczał również, że jedną z najwyższych kwalifikacji dla osób na stanowiskach władzy jest pokora. "Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich" (Ew. Marka 9.35). Taki przykład dał Jezus, najwyższy duchowy autorytet, gdy stał się najpokorniejszym ze wszystkich i poddał się, by umrzeć zamiast nas (Filipian 2.7-11).
English
Czy Biblia nadaje jakiejkolwiek osobie duchowy autorytet nad inną osobą?
