Pytanie
Co Biblia mówi o radach "bądź sobą" i "rób swoje"?
Odpowiedź
"Bądź sobą" i "Ty to Ty". Są to znane rady oferowane dzisiaj. Ale dla wielu skłonność do "bycia sobą" oznacza wybieranie grzesznych wyrażeń, robienie tego, co się chce i życie bez względu na prawdę Pisma Świętego, ponieważ "taki już jestem". Dla odkupionego wierzącego napomnienie "bądź sobą" nabiera zupełnie innego znaczenia.
Wiele niepewnych siebie osób stara się być kimś, kim nie są. Chwalą się swoimi osiągnięciami, wykształceniem lub stowarzyszeniami, aby zaimponować innym. Wierzący są powołani do bycia autentycznymi (zob. Rz 12:2). To w porządku, aby ludzie wiedzieli, że jesteśmy niedoskonali i wciąż zmagamy się z grzechem (zob. Rz 7:14-25). Paweł ostrzega każdego z nas: "by nie rozumiał o sobie więcej, niż należy rozumieć, lecz by rozumiał z umiarem stosownie do wiary, jakiej Bóg każdemu udzielił." (Rzymian 12:3). Ryzykujemy, że staniemy się hipokrytami, przechwalaczami (jak faryzeusze), jeśli będziemy udawać, że jesteśmy super chrześcijanami (zob. Ew. Mateusza 6:5, 16; 23:13-29; 24:51). Bóg chce, byśmy byli pokorni i bezinteresowni (Mateusza 11:29; Filipian 2:3-8). Zamiast starać się być kimś, kim nie jesteśmy, powinniśmy starać się być osobą, którą stworzył nas Bóg.
Bóg stworzył nas na swój obraz (Rdz 1:26-27), abyśmy stali się Jego unikalnymi arcydziełami (Ef 2:10; Ps 100:3) i zostali przekształceni na obraz Jego Syna (Rz 8:28-30; Kol 3:10; 2 Kor 3:18). Nasza tożsamość jako wierzących jest zakorzeniona w Jezusie Chrystusie. Rada "bądź sobą" jako chrześcijanin oznacza życie jako kochane dziecko Boże, ponieważ tym właśnie jesteśmy w Chrystusie (1 Jana 3:1).
Aby być sobą, musisz najpierw wiedzieć, kim jesteś. Wierzący ma do rozważenia dwa wybory lub dwa "ja": "starego człowieka" i "nowego człowieka" w Jezusie Chrystusie. Możesz "być sobą" w swojej starej, grzesznej naturze, czyli naturalnym "ja". Możesz też "być sobą" w Chrystusie i być posłusznym prowadzeniu swojej nowej, odkupionej natury. Stare, przedchrześcijańskie "ja" wywodzi się od Adama, kiedy to byliśmy niewolnikami grzechu i przeznaczeni na śmierć (zob. List do Rzymian 5:12-17; zob. także Księga Rodzaju 2:17; 1 List do Koryntian 15:21-22; Psalm 51:5).
Kiedy żyjemy zgodnie z nakazami naszego starego "ja", staramy się zadowolić naszą grzeszną naturę (Rz 7:18). Paweł ostrzega: "Jawne zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta, (20) bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie, odszczepieństwo, (21) zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne; o tych zapowiadam wam, jak już przedtem zapowiedziałem, że ci, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą." (Galacjan 5:19-21, NLT).
Duch Święty pozwala chrześcijanom być nowymi sobą: "A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje wraz z namiętnościami i żądzami. (25) Jeśli według Ducha żyjemy, według Ducha też postępujmy." (Galacjan 5:24-25). Kiedy jesteśmy połączeni z Chrystusem poprzez Jego śmierć i zmartwychwstanie, "Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe" (2 Koryntian 5:17). Tylko odkupione dziecko Boże może naprawdę wiedzieć, co to znaczy "być sobą" w sposób zamierzony przez naszego niebiańskiego Ojca, gdy Duch Święty zaczyna pozbywać się starej natury z jej grzesznymi pragnieniami, a my "przyoblekamy się w nowe "ja", które odnawia się w poznaniu na obraz swego Stwórcy" (Kolosan 3:9-10).
Paradoksalnym sekretem odkrywania naszego prawdziwego "ja" nie jest patrzenie do wewnątrz, ale na zewnątrz, "wpatrując się w Jezusa, pioniera i budowniczego wiary" (List do Hebrajczyków 12:2). Gdy kontemplujemy Jego chwałę, "Pan - który jest Duchem - czyni nas coraz bardziej podobnymi do siebie, gdy zmieniamy się na Jego chwalebny obraz" (2 Koryntian 3:18).
Jako członkowie ciała Chrystusa, Duch Święty wyposaża nas w wyjątkowe dary duchowe (Efezjan 4:4-7, 11; 1 Koryntian 12:28). Możemy "być sobą", wykorzystując nasze indywidualne dary, aby zachęcać i budować naszych braci i siostry w Panu (1 Koryntian 12:4-11; Efezjan 4:15-16). Wyjątkowość naszych darów powinna być doceniana, a nie przedmiotem zazdrości. Nie każdy może nauczać Słowa Bożego lub prowadzić uwielbienie. Niektórzy muszą po cichu służyć za kulisami, aby rodzina Boża mogła prawidłowo funkcjonować. Kiedy wszystkie zróżnicowane części łączą się w jedno, kościół działa w sile i jedności (1 Koryntian 12:12-30). "Bycie sobą" jako chrześcijanin oznacza zrozumienie, że jest się częścią całego ciała Chrystusa.
Ostateczne objawienie tego, kim jesteśmy w Chrystusie, jest zasugerowane w Księdze Objawienia, kiedy Pan wypisze na nas swoje nowe imię (Obj 2:17; 3:12; 22:4; zob. także Iz 62:2; 65:15). To nowe imię będzie unikalnym wyrazem nas samych jako dzieci Bożych, które zostanie w pełni odsłonięte, gdy staniemy w Jego obecności (zob. 1 Jana 3:2; 1 Koryntian 13:12; 2 Koryntian 3:18). Wtedy będziemy prawdziwymi sobą na całą wieczność.
English
Co Biblia mówi o radach "bądź sobą" i "rób swoje"?
