Pytanie
Jak mogę przezwyciężyć fakt, że zmagam się z wiarą?
Odpowiedź
Wiele osób zmaga się ze swoją wiarą w różnych okresach swojego życia. Niektórzy z najbardziej zaangażowanych i pobożnych przywódców zmagali się z wątpliwościami, tak jak wszyscy inni. Istotą wiary jest wierzyć w to, czego nie widzimy (List do Hebrajczyków 11:1). Jako istoty fizyczne mamy tendencję do pokładania wiary w tym, czego doświadczamy naszymi zmysłami. Rzeczywistości duchowe nie są namacalne i muszą być doświadczane poza naszymi zmysłami. Tak więc, gdy to, co namacalne i widzialne wydaje się przytłaczające, wątpliwości mogą spowijać to, co niewidzialne.
Pierwszym aspektem, który należy rozważyć, jest przedmiot wiary. Słowo wiara stało się popularne w ostatnich latach, ale jego popularne znaczenie niekoniecznie jest takie samo jak znaczenie biblijne. Termin ten stał się synonimem jakiejkolwiek religijnej lub niereligijnej przynależności, niezależnie od tego, czy istnieje fundamentalna prawda, na której można ją oprzeć. Innymi słowy, ktoś mógłby twierdzić, że "wiara" w mniszek lekarski zapewnia duchowe uzdrowienie, a twierdzenie to zostałoby uznane za równie wiarygodne, jak twierdzenie chrześcijan, że Biblia jest natchnionym Słowem Bożym. Tak więc, gdy zmagamy się z "wiarą", ważne jest, aby zdefiniować przedmiot i racjonalność tej wiary. Wszystkie twierdzenia wiary nie są sobie równe. Zanim będziemy mogli być pewni naszej wiary, musimy odpowiedzieć na pytanie: w co wierzę?
Wielu trzyma się idei wiary w wiarę. Sama wiara jest postrzegana jako przedmiot, a nie sam Bóg. Biblijnym celem wiary jest doprowadzenie nas do obecności Boga. List do Hebrajczyków 11:6 mówi: "A bez wiary nie można podobać się Bogu, ponieważ każdy, kto do Niego przychodzi, musi uwierzyć, że On istnieje i że nagradza tych, którzy Go szczerze szukają". Możemy Go znaleźć tylko wtedy, gdy przyjdziemy do Niego przez wiarę w Jego Syna (Jana 14:6). Jeremiasz 29:13 mówi: "Będziecie Mnie szukać i znajdziecie Mnie, gdy będziecie Mnie szukać z całego serca". Bóg nie błogosławi połowicznych prób poznania Go. On pragnie, abyśmy szukali Go z pasją, w taki sam sposób, w jaki On szuka nas (1 Jana 4:19).
Jednak Bóg rozumie naszą niezdolność do praktykowania wiary, której czasami potrzebujemy. W Ewangelii Marka 9:24 pewien człowiek przyznał się Jezusowi, że potrzebuje pomocy w związku ze swoją niewiarą. Jezus nie zganił tego człowieka, ale i tak uzdrowił jego dziecko. Uszanował pragnienie tego człowieka, by wzrastać w wierze i był zadowolony, że On, Jezus, był obiektem tej wiary. Tak więc, jeśli pragniemy wierzyć w to, czego naucza Biblia, to mamy odpowiednie podstawy do dalszej walki o wiarę. Bóg dał nam niezliczone dowody swojego istnienia i charakteru (Psalm 19:1; Łukasza 19:38-40). Jezus wypełnił wszystkie proroctwa niezbędne do potwierdzenia, że jest Synem Bożym (Mt 2:15-17; 27:35; J 12:38). Od tysięcy lat Biblia wciąż potwierdza swoją prawdziwość. Mamy wszystkie dowody, których potrzebujemy, ale Bóg pozostawia nam wiarę.
Zachęcające może być pamiętanie, że kiedy zmagamy się z wiarą, jesteśmy w dobrym towarzystwie. Prorok Eliasz doświadczył takiej walki. Jeden z największych proroków wszechczasów właśnie wezwał ogień z nieba, zabił ponad 400 fałszywych proroków i wyprzedził rydwan króla Achaba - wyczyn, którego pozazdrościłby każdy złoty medalista olimpijski (1 Krl 18:36-38, 46). Jednak w następnym rozdziale Eliasz ukrywa się w jaskini, przygnębiony i prosi o śmierć (1 Krl 19:3-5). Po tych wszystkich cudach poddał się strachowi i zwątpieniu, ponieważ nienawidziła go niegodziwa kobieta (1 Krl 19:2). W czasach stresu i wyczerpania możemy łatwo zapomnieć o wszystkim, co Bóg dla nas uczynił.
Jan Chrzciciel był kolejnym, który zmagał się z wiarą, gdy znajdował się w najniższym punkcie swojego życia. Jezus nazwał Jana największym prorokiem (Mt 11:11). Jan został wybrany przez Boga jeszcze przed narodzinami, aby być zwiastunem Mesjasza (Łk 1:11-17, 76). Był wierny temu powołaniu przez całe swoje życie (Marka 1:4-8). Jednak nawet Jan, po uwięzieniu i skazaniu na śmierć, zmagał się z wątpliwościami co do tożsamości Jezusa (Łk 7:20). Wysłał posłańców, aby zapytali Jezusa, czy naprawdę jest Tym, który został posłany od Boga. Jezus nie zganił Jana za jego słabość, ale zamiast tego przesłał mu wiadomość, którą rozpoznałby tylko uczeń Pisma Świętego, jakim był Jan (Łk 7:22). Zacytował Izajasza 61 i przypomniał Janowi, że tylko On wypełnił to mesjańskie proroctwo.
Uczymy się od tych bohaterów wiary, że Bóg jest cierpliwy wobec nas, gdy pragniemy wierzyć (Psalm 86:15; 147:11). Kiedy przeżywamy chwile zwątpienia, musimy zanurzyć się w prawdzie. Możemy wzmocnić słabnącą wiarę, czytając biblijne opisy cudownych interwencji Boga, słuchając zachęcających kazań i czytając książki, które przemawiają do naszego rozumu, takich autorów jak C.S. Lewis czy Lee Strobel. Podcasty apologetów, takich jak William Lane Craig czy dr John Lennox, również mogą dodać oliwy do ognia naszej wiary.
Ale największa moc do przezwyciężenia wątpliwości pochodzi od samego Ducha Świętego, który "świadczy w duchu naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy" (Rz 8:16). Możemy wołać tak, jak ten człowiek wołał do Jezusa: "Wierzę. Panie, pomóż mojemu niedowiarstwu!" (Marka 9:24). I możemy oczekiwać, że On odpowie.
English
Jak mogę przezwyciężyć fakt, że zmagam się z wiarą?
