Pytanie
Jak mogę otrzymać boskie przewodnictwo?
Odpowiedź
Pragnienie wskazówek i boskiego przewodnictwa jest uniwersalne. W każdej kulturze mądrzy i uczeni są czczeni, a ich odpowiedzi szukają ci, którzy zmagają się z decyzjami. Niestety, ta mądrość jest często stworzona przez człowieka i może prowadzić do katastrofy, ponieważ każda istota ludzka jest omylna, a nasza mądrość często wątpliwa (1 Koryntian 1:20). Kiedy człowiek szuka nadprzyrodzonej mądrości, często zwraca się do świata duchów, konsultując się z mediami, czarownicami lub innymi sposobami zakazanymi przez Boga (Kpł 19:31; 20:6; Pwt 18:14). Jednakże Księga Izajasza 8:19 mówi: "Gdy ktoś każe wam zasięgać rady medium i spirytystów, którzy szepczą i mamroczą, czyż lud nie powinien pytać swego Boga? Po co konsultować się ze zmarłymi w imieniu żywych?"
Jak więc otrzymujemy odpowiedzi od Boga? Jeśli nasze serca są nastawione na prawdziwe poszukiwanie Jego mądrości, jak możemy ją znaleźć? Księga Jeremiasza 29:13 mówi: "Będziecie Mnie szukać i znajdziecie Mnie, gdy będziecie Mnie szukać z całego serca". Bóg obiecuje więc, że ci, którzy szukają Jego rady z całego serca, znajdą ją. Istnieje jednak kilka czynników, które muszą być spełnione, zanim będziemy mogli skorzystać z tej obietnicy:
1. Musimy to robić po Bożemu. Pan Bóg Wszechmogący nie jest automatem do gry ani dżinem spełniającym życzenia. Ale często taka jest podświadoma postawa tych, którzy twierdzą, że chcą Jego przewodnictwa. Wielu z nich prowadzi życie jak własny szef, ale w obliczu tragedii lub bólu serca chwilowo interesują się Bogiem. Jeśli chcemy wskazówek od Boga, musimy przyjść do Niego w jedyny sposób, jaki On zapewnia dla takiej relacji - przez Jego Syna. Jezus powiedział: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie" (J 14:6). Nasz jedyny dostęp do Ojca jest wtedy, gdy przychodzimy przez ofiarną śmierć i zmartwychwstanie Jego Syna. Kiedy uznajemy Jezusa Panem naszego życia, stajemy się dziećmi Bożymi (J 1:12; Rz 10:9-10). Boże obietnice zawarte w Piśmie Świętym dotyczą Jego dzieci. Kiedy więc przychodzimy do Niego w sposób przez Niego przewidziany, możemy ubiegać się o Jego obietnice dotyczące mądrości i przewodnictwa (Przysłów 3:5-6; Jakuba 1:5).
2. Musimy wiedzieć, co mówi Słowo Boże. Wiele wskazówek zostało nam już udzielonych i wystarczy, że przeczytamy je w Biblii. Nie musimy szukać wskazówek dotyczących tego, czy grzeszyć, czy nie. Jeśli Bóg powiedział już coś w swoim Słowie, nie zaprzeczy temu. Nie poinstruuje nas, byśmy kogoś zamordowali, kradli lub cudzołożyli. Zakazy dotyczące takich rzeczy są już jasno określone w Jego Słowie i oczekuje On, że będziemy ich przestrzegać (Mk 10:19; Łk 18:20). Na przykład, wiele niezamężnych par próbuje twierdzić, że "Bóg rozumie" fakt, że sypiają ze sobą przed ślubem. Niektórzy nawet twierdzą, że "modlili się o to i czują, że jest to w porządku". Takie myślenie jest wyraźnym zaprzeczeniem Bożych nakazów przeciwko niemoralności seksualnej (Hebrajczyków 13:4). Usprawiedliwianie grzechu przez mówienie, że Bóg uczynił wyjątek od swoich własnych przykazań, jest ujawnieniem, że ktoś tak naprawdę nie chce Bożego przewodnictwa.
3. Musimy być w ciągłej społeczności z Duchem Świętym. Bóg przemawia nie tylko przez swoje Słowo, ale także przez potwierdzenie swojego Ducha w nas. List do Rzymian 8:16 mówi: "Sam Duch świadczy w duchu naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy". W jaki sposób On "daje świadectwo naszym duchem"? Kiedy rodzimy się na nowo (Jana 3:3), Duch Święty wkracza do naszych serc i przemienia nas w "nowe stworzenia" (2 Koryntian 5:21). Nasz ludzki duch, który kiedyś był martwy i znajdował się pod kontrolą naszego ciała, zostaje ożywiony nową mocą i pragnieniem, które pochodzą od samego Boga (Kolosan 2:13; Efezjan 2:5). Gdy oddajemy Mu większą kontrolę nad każdym obszarem naszego życia, On przemawia w naszym duchu, przekonując o grzechu, prowadząc ku mądrości i potwierdzając swoje zadowolenie z naszego posłuszeństwa (Psalm 16:11; 2 Koryntian 5:9; Kolosan 1:10; Galacjan 5:22).
4. Musimy prosić o boskie przewodnictwo. List Jakuba 4:2 mówi: "Nie macie, bo nie prosicie". Kiedy nasze serca są we właściwej relacji z Bogiem, Jakub 1:5 zapewnia nas, że możemy prosić o mądrość i wierzyć, że ją otrzymaliśmy. Możemy prosić, by Bóg wprowadził nas we wszelką prawdę (Jana 16:13; Psalm 25:5). Kiedy prosimy z wiarą, możemy iść naprzód z ufnością w kierunku, który wydaje się najmądrzejszy, cały czas prosząc Boga, aby zamknął wszystkie drzwi, których nie otworzył. Idziemy naprzód z szeroko otwartymi oczami, pozostając w modlitwie i szukając Bożej odpowiedzi z sercem posłusznym.
5. Musimy być posłuszni, gdy Bóg daje nam wskazówki. Często, gdy ludzie mówią, że chcą poznać wolę Bożą, tak naprawdę mają na myśli to: "Chcę poznać wolę Bożą, a potem zdecyduję, czy ją spełnię". Bóg już zna najgłębsze zakamarki naszych serc i często nie objawia swojego planu upartemu sercu, które nie chce być posłuszne (Psalm 51:10-12; Przysłów 1:28-29; Jana 14:24; Izajasza 1:15-16). Poddanie się musi towarzyszyć każdej prośbie modlitewnej. On nie istnieje po to, by wykonywać nasze polecenia; istniejemy dla Jego przyjemności i Jego chwały. On pragnie działać w naszym życiu, aby osiągnąć swoje cele dla nas (Filipian 2:13; Kolosan 1:16).
Pan jest Bogiem komunikującym się i lubi udzielać boskiego przewodnictwa tym, którzy Go szukają (Przysłów 20:24). On chce kierować sercem, które jest Mu poddane. Kiedy przychodzimy do Niego w sposób, który dla nas przewidział, kiedy szukamy Jego mądrości z sercem posłusznym (Prz 3:13), wtedy możemy chodzić w zaufaniu, że On kieruje naszymi ścieżkami (Prz 3:5-6).
English
Jak mogę otrzymać boskie przewodnictwo?
