Pytanie
Co to znaczy być człowiekiem?
Odpowiedź
Bóg uczynił ludzi odmiennych od wszystkich innych stworzeń. Ludzie mają ciała fizyczne i duchowy element: duszę i/lub ducha. Częścią tego niematerialnego aspektu jest posiadanie intelektu, emocji i woli. Istoty ludzkie są stworzone na podobieństwo Boga (1 Ks. Mojżeszowa 1.27). Istoty ludzkie są odmienne od aniołów, które nie mają ciała fizycznego, i zwierząt, które nie odzwierciedlają imago dei.
Istnieje wiele niebiblijnych poglądów na temat tego co to znaczy być człowiekiem. Klasyczny gnostycyzm na przykład przyjmuje pogląd, że ludzkość jest zasadniczo czysta, istota duchowa jest uwięziona przez nieporęczne, zepsute ciało. Inne poglądy, takie jak naturalizm postrzega ludzkość jako skomplikowaną fizyczną maszynę, zupełnie bez ducha- wszelkie uczucia, myśli czy inspiracje jakich doświadczamy są wyłącznie produktem ubocznym reakcji chemicznych w naszych umysłach. Żadne z tych ekstremów nie ma biblijnego poparcia.
Bycie człowiekiem oznacza noszenie obrazu Boga. Nie jesteśmy bogami, ale odzwierciedlamy boskość. Bóg ma umysł, emocje i wolną wolę. Jako ci, którzy noszą obraz Boga w sobie, my także mamy intelekt, emocje i wolę. Posiadamy kreatywność, zdolność do wymyślania, fabrykowania, syntezy, tworzenia muzyki i wszelkiego rodzaju dzieł sztuki. Posiadamy dar języka, przenoszenia myśli z jednego świadomego umysłu do drugiego, uczenia się tysięcy słów i tworzenia nowych słów, gdy ich potrzebujemy. Jesteśmy popychani do nazywania i klasyfikowania zwierząt, tak jak czynił to praojciec Adam (1 Ks. Mojżeszowa 2.19-20). Ponieważ jesteśmy stworzeni na obraz Boga, mamy podstawową godność i dziedziczymy znaczenie.
Bycie człowiekiem oznacza posiadanie celu. Bóg wyznaczył zadanie Adamowi i Ewie "rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi zwierzętami, które się poruszają po ziemi!" (1 Ks. 1.28). Nadal spełniamy ten cel gdy udomawiamy zwierzęta, wykorzystujemy naturalne zasoby, kształtujemy naturę dzięki temu potrafimy żyć nawet w najtrudniejszych warunkach. Ale jesteśmy czymś więcej niż opiekunami planety. Nasz cel dotyczy poznania Boga i posiadania z Nim relacji. Naszym najwyższym celem jest wielbić Boga: "ponieważ w nim zostało stworzone wszystko [...] wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone" (Kolosan 1.16).
Bycie człowiekiem wiąże się z posiadaniem potrzeb. Jedynie Bóg jest samowystarczalny. Mamy potrzeby związane z ciałem, duszą i duchem. Nasze ciała muszą otrzymać jedzenie, picie i odpoczynek, aby przetrwać. Nasze dusze muszą mieć relacje z innymi, przestrzeń na kreatywność i czas na mentalne, emocjonalne czy estetyczne bodźce, aby zachować zdrowie. Nasz duch musi być karmiony Słowem Bożym i mieć relację z Chrystusem (Ew. Łukasza 4.4; Ew. Jana 6.35). Każdy, kto wypiera swoje potrzeby w którejkolwiek z trzech obszarów odmawia uznania części swojego człowieczeństwa.
Bycie człowiekiem oznacza bycie moralnie odpowiedzialnym. Mamy zdolność do rozróżniania tego co jest właściwe od tego co złe. Nasz ojciec Adam miał wolną wolę i był odpowiedzialny za moralny wybór jakiego dokonał aby być posłusznym lub nieposłusznym Swojemu Stworzycielowi; niestety wybrał nieposłuszeństwo Bogu (1 Ks. Mojżeszowa 2.16-17). Cała ludzkość ponosi tą samą moralną odpowiedzialność i każdy z nas jest pod tym samym nakazem, aby być posłusznym Bogu. "Sprawiedliwego spotka sprawiedliwość, a niegodziwość przypadnie w udziale grzesznikowi" (Ks. Ezechiela 18.20; tłum. Biblia Poznańska).
Bycie człowiekiem oznacza bycie grzesznikiem, przynajmniej teraz. Niestety wszyscy jesteśmy grzesznikami (Rzymian 3.23; 5.12). Przekroczyliśmy Boże prawa i poszliśmy zamiast tego swoją drogą (Ks. Izajasza 53.6; 1 Jana 3.4). Nasz grzech oddzielił nas od naszego Stworzyciela i spowodował, że staliśmy się duchowo martwi (Efezjan 2.1-10). Jesteśmy zniewoleni grzechem, niezdolni do uwolnienia się od spustoszenia które sieje (Rzymian 6.23). Bez interwencji z zewnątrz, jesteśmy skazani na wieczne oddzielenie od Boga (Ew. Jana 3.16-17). Dla chwały i uwielbienia Boga nie mamy pozostać w tym stanie. Istnieje odkupienie dostępne w Jezusie Chrystusie. Ze względu na ofiarę Jezusa na krzyżu, nasze grzechy zostaną przebaczone i możemy doświadczyć odnowienia do relacji z Bogiem (Ew. Jana 3.16-18; Efezjan 2.8-9). Bycie człowiekiem oznacza bycie kochanym przez Boga i otrzymanie szansy stania się dzieckiem Boga (Ew. Jana 1.12; 3.16).
Biblia mówi, że Syn Boży przyjął ciało ludzkie i stał się również Synem Człowieczym. Jezus Chrystus przyszedł z nieba, żył bezgrzesznym życiem, umarł na krzyżu jako ofiara za nasze grzechy i powstał z martwych. Każdy, kto zaufa przez wiarę w Chrystusa otrzyma Jego sprawiedliwość (2 Koryntian 5.21). Stajemy się nowym stworzeniem (2 Koryntian 5.17), a Duch Święty w nas zamieszkuje (Efezjan 1.13-14). To śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, czyni różnicę dla ludzkości.
W końcu nie wystarczy być człowiekiem. Ludzkość skażona jest grzechem i spotka się z pewnym sądem Bożym. Jedynie odkupieni ludzie ujrzą Boga i będą żyli z Nim na wieki. Tylko ci w Chrystusie doświadczą usunięcie zepsucia i otarcia każdej łzy. "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego" (Ew. Jana 3.3).
English
Co to znaczy być człowiekiem?
