Pytanie
Czym jest Pascha?
Odpowiedź
Pascha (Pesach po hebrajsku) to żydowskie święto upamiętniające wyjście z Egiptu i uwolnienie Izraelitów z niewoli egipskiej. Święto Paschy, wraz ze Świętem Przaśników, było pierwszym ze świąt, które Bóg nakazał obchodzić Izraelitom (zob. Wj 12). Dzisiejsze obchody obejmują specjalny posiłek zwany sederem, obejmujący przaśny chleb i inne produkty spożywcze symbolizujące różne aspekty exodusu.
Pascha jest jednym z najczęściej obchodzonych świąt żydowskich. Wraz z Szawuot (Świętem Tygodni lub Pięćdziesiątnicą) i Sukkot (Świętem Namiotów), Pascha jest jednym z trzech świąt "pielgrzymkowych" w Piśmie Świętym, podczas których Żydzi mieli podróżować do Jerozolimy i wspólnie obchodzić święta. Pascha odbywa się wiosną, podczas hebrajskiego miesiąca Nisan. W krajach zachodnich Pascha obchodzona jest od początku do połowy kwietnia i zawsze w pobliżu Wielkanocy.
Księga Wyjścia opowiada o pochodzeniu Paschy. Bóg obiecał wykupić swój lud z niewoli faraona (Wj 6:6). Bóg wysłał Mojżesza do egipskiego króla z poleceniem, aby faraon "wypuścił mój lud" (Wj 8:1). Gdy faraon odmówił, Bóg sprowadził dziesięć plag na ziemię egipską. Dziesiątą i najgorszą z plag była śmierć wszystkich pierworodnych w Egipcie.
Noc pierwszej Paschy była nocą dziesiątej plagi. Tej pamiętnej nocy Bóg nakazał Izraelitom złożyć w ofierze nieskazitelnego baranka i oznaczyć jego krwią odrzwia i nadproża (Wj 12:21-22). Następnie, gdy Pan przechodził przez naród, "przechodził" nad domostwami, w których pojawiła się krew (werset 23). W bardzo realny sposób krew baranka uchroniła Izraelitów przed śmiercią, ponieważ powstrzymała niszczyciela przed wejściem do ich domów. Izraelici zostali ocaleni od plagi, a ich pierworodne dzieci pozostały przy życiu. Od tego momentu każdy pierworodny syn Izraelitów należał do Pana i musiał być wykupiony ofiarą (Wj 13:1-2, 12; por. Łk 2:22-24).
Dzieci Izraela w Egipcie postąpiły zgodnie z Bożym przykazaniem i zachowały pierwszą Paschę. Jednak żaden z Egipcjan tego nie uczynił. W całym Egipcie, za nieoznakowanymi, bezkrwawymi drzwiami Egipcjan, pierworodne dzieci umierały o północy (Wj 12:21-29). "W Egipcie rozległo się głośne zawodzenie, bo nie było domu, w którym by ktoś nie umarł" (werset 30). Ten straszny wyrok ostatecznie odmienił serce egipskiego króla, który uwolnił izraelskich niewolników (wersety 31-32).
Wraz z instrukcją nakładania krwi baranka paschalnego na odrzwia i nadproża, Bóg ustanowił pamiątkowy posiłek: pieczone na ogniu jagnię, gorzkie zioła i przaśny chleb (Wj 12:8). Pan powiedział Izraelitom, aby "przestrzegali tego obrzędu jako ustawy dla was i dla waszych synów na zawsze" (Wj 12:24), nawet gdy przebywali w obcym kraju.
Do dziś Żydzi na całym świecie świętują Paschę w posłuszeństwie temu nakazowi. Pascha i historia exodusu mają również wielkie znaczenie dla chrześcijan, ponieważ Jezus Chrystus wypełnił Prawo, w tym symbolikę Paschy (Mt 5:17). Jezus jest naszą Paschą (1 Koryntian 5:7; Objawienie 5:12). Został zabity w czasie Paschy, a Ostatnia Wieczerza była posiłkiem paschalnym (Łk 22:7-8). Poprzez (duchowe) zastosowanie Jego krwi w naszym życiu przez wiarę, ufamy Chrystusowi, że wybawi nas od śmierci. Izraelici, którzy z wiarą stosowali krew baranka paschalnego w swoich domach, stają się dla nas wzorem. To nie pochodzenie Izraelitów, ich dobra pozycja czy sympatyczna natura ich ocaliły; to jedynie krew baranka uczyniła ich wolnymi od śmierci (zob. Ew. Jana 1:29 i Obj. 5:9-10).
English
Czym jest Pascha?
