Pytanie
Co to jest przypowieść?
Odpowiedź
Przypowieść jest dosłownie "rzucaniem obok" czegoś innego. Przypowieści Jezus były historiami, które były "rzucane obok" prawdy po to, aby zilustrować prawdę. Jego przypowieści były pomocami w nauczaniu i mogą być uważane za rozwinięte analogie czy inspirujące porównania. Powszechny opis przypowieści jest taki, że jest to historia przyziemna z niebiańskim znaczeniem.
W czasie Jego służby, Jezus mocno opierał się na przypowieściach. Powiedział wiele z nich; w rzeczywistości, zgodnie z Ew. Marka 4.34, "A bez podobieństwa nie mówił do nich." Istnieje około 35 przypowieści Jezusa zapisanych w Ewangeliach Synoptycznych.
Nie zawsze było w ten sposób. Na wczesnym etapie Jego służby, Jezus nie używał przypowieści. Nagle, zaczął wyłącznie mówić w przypowieściach, ku dużemu zaskoczeniu Jego uczniów, którzy pytali Go, "Dlaczego mówisz do nich w podobieństwach?" (Ew. Mateusza 13.10).
Jezus wyjaśnił, że Jego użycie przypowieści ma dwojaki cel: aby objawić prawdę tym, którzy chcieli ją poznać i aby ukrywać prawdę przed tymi, którzy byli obojętni. W poprzednim rozdziale (Ew. Mateusza 12), faryzeusze publicznie odrzucili Swojego Mesjasza i mówili przeciwko Duchowi Świętemu (Ew. Mateusza 12.22-32). Wypełnili proroctwo Izajasza o zatwardziałości serc, duchowo martwych ludzi (Ks. Izajasza 6.9-10). Odpowiedzią Jezusa było rozpoczęcie nauczania w przypowieściach. Ci, którzy- podobnie jak faryzeusze- mieli z góry przyjęte uprzedzenie wobec nauki Pana, odrzucą przypowieści jako nieistotny nonsens. Jednak ci, którzy prawdziwie szukali prawdy mogli lepiej ją zrozumieć.
Jezus upewniał się, że Jego uczniowie rozumieli znaczenie przypowieści: "Na osobności zaś wykładał uczniom swoim wszystko" (Ew. Marka 4.34b).
Interpretacja przypowieści może przedstawiać pewne wyzwania dla studiujących Biblię. Czasami, interpretacja jest łatwa, ponieważ sam Pan podał interpretację- Przypowieść o siewcy i Przypowieść o pszenicy i kąkolu są obie wyjaśnione w 13 rozdziale Ew. Mateusza. Tutaj są niektóre zasady, które pomagają interpretować inne przypowieści:
1) Określ zakres duchowej prawdy, która jest prezentowana. Czasami przypowieść jest poprzedzona kilkoma słowami wprowadzającymi, które zapewniają kontekst. Na przykład, Jezus często poprzedzał swoje przypowieści słowami, "a królestwo niebios podobne jest..." Również przed Przypowieścią o faryzeuszu i poborcy podatkowym czytamy: "I powiedział także do tych, którzy pokładali ufność w sobie samych, że są usprawiedliwieni, a innych lekceważyli, to podobieństwo" (Ew. Łukasza 18.9). Ten wstęp nakreśla ilustrowany temat (obłuda i duma duchowa).
2) Rozróżnij główny punkt historii od tego, co może wspierać opowiadanie historii. Innymi słowy, nie każdy szczegół przypowieści ma głębokie znaczenie duchowe. Niektóre szczegóły są po prostu po to, aby historia wydawała się bardziej realistyczna. Na przykład we własnej interpretacji przypowieści o siewcy Jezus nie komentuje faktu, że istnieją cztery (i tylko cztery) różne rodzaje gleby. Ten szczegół był bez znaczenia dla ogólnego punktu, o którym mówił Jezus.
3) Porównaj Pismo Święte z Pismem Świętym. Ta prosta zasada hermeneutyki jest nieoceniona, gdy studiujemy przypowieści. Przypowieści Jezusa nigdy nie będą zaprzeczać pozostałej części Słowa Bożego, którą przyszedł wyrazić (Ew. Jana 12.49). Przypowieści były przeznaczone, aby zilustrować doktrynę, a nauki przedstawiane przez Jezusa są wyraźnie nauczane w innych miejscach Biblii.
Są przypowieści w Biblii inne niż te znajdujące się w Ewangeliach. Ks. Przyp. Salomona jest pełna analogii- za każdym razem, gdy Salomon używał porównań, aby nauczać prawdy, zwłaszcza w symbolicznym paralelizmie, efektem była zwykła przypowieść. Na przykład, Ks. Przyp. Salomona 20.2 mówi, "Gniew króla jest jak pomruk lwa; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko własnej duszy." Ryk lwa jest "rzuceniem obok" gniewu króla w celu porównania. To jest istota języka parabolicznego.
Po opowiedzeniu niektórych ze Swoich przypowieści, Jezus powiedział, "Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha" (Ew. Marka 4.9, 23). To było wezwanie, aby słuchać przypowieści, nie tylko tak jak ktoś słucha zwyczajnej historii, ale jak ktoś, kto poszukuje Bożej prawdy. Niech Bóg da nam wszystkim uszy, abyśmy naprawdę „słyszeli”.
English
Co to jest przypowieść?
