Pytanie
Kim jest osoba poszukująca?
Odpowiedź
Termin "poszukujący" jest używany do określenia kogoś, kto uczęszcza do kościoła, ale nie jest chrześcijaninem. Kościoły, które dostosowują elementy swoich nabożeństw, aby dotrzeć do niechrześcijan, są czasami nazywane "wrażliwymi na poszukujących". Zwolennicy tej terminologii argumentują, że etykieta "poszukujący" przekazuje pozytywną i optymistyczną perspektywę niechrześcijan, w przeciwieństwie do określeń, które identyfikują ich jedynie poprzez brak wiary, takich jak niewierzący.
Podczas gdy każdy poszukujący ma unikalną historię i powód uczęszczania do kościoła, badania sugerują, że wielu ma podobne doświadczenia i perspektywy. Niektórzy poszukujący mają negatywne doświadczenia z chrześcijanami lub kościołami, podczas gdy inni są sceptycznie nastawieni do tego, co niektórzy nazywają "zorganizowaną religią" lub "kościołem instytucjonalnym". Ponadto wielu poszukujących uważa tradycyjne elementy nabożeństw, takie jak kazania i hymny, za przestarzałe lub odpychające. Aby dotrzeć do poszukujących z ewangelią, niektóre kościoły przekształciły swoje nabożeństwa - zwłaszcza kazania i muzykę.
Głoszenie, które jest wrażliwe na poszukujących, często wykorzystuje metody, które zdaniem jego zwolenników skutecznie rezonują z takimi uczestnikami. W przeciwieństwie do tradycyjnych nabożeństw, które mogą zawierać kazania ekspozycyjne, które mają na celu interpretację i wyjaśnienie fragmentu Pisma Świętego, wiele nabożeństw wrażliwych na poszukujących zawiera aktualne przesłania, które koncentrują się bardziej na indywidualnym wzmocnieniu niż na doktrynie. Przesłania te, celowo pozbawione bogatej refleksji teologicznej, mają na celu zajęcie się indywidualnymi obawami znanymi jako "odczuwane potrzeby". Na przykład, kazania wrażliwe na poszukujących mogą obejmować tematy takie jak finanse osobiste lub rodzicielstwo, a nie grzech pierworodny lub Jezus jako jedyna droga do nieba.
Inną cechą charakterystyczną nabożeństw wrażliwych na poszukiwaczy jest transformacja muzyki i oświetlenia w celu dostosowania ich do współczesnych trendów. Obejmuje to zastąpienie tradycyjnych chórów zespołami uwielbienia, hymnów chórami pochwalnymi, a organów gitarami elektrycznymi i perkusją. Teksty piosenek są wyświetlane na dużych ekranach, co eliminuje potrzebę używania śpiewników. Dodatkowo, oświetlenie nad kongregacją jest przyciemnione, podczas gdy przód sali jest oświetlony, naśladując atmosferę panującą podczas wydarzeń rozrywkowych na żywo.
Priorytetowe traktowanie wrażliwości na osoby poszukujące doprowadziło również do zmian w innych aspektach życia kościelnego, takich jak ubiór, miejsca siedzące i darowizny finansowe. W posługach wrażliwych na poszukujących, strój duchownych często odzwierciedla współczesną modę, z dżinsami, trampkami i swobodnymi koszulami zastępującymi garnitury i krawaty. Ponadto wiele kościołów zamieniło drewniane ławki na wyściełane krzesła, aby poprawić komfort. Ponadto widoczna jest integracja nowoczesnych udogodnień technologicznych z praktykami kościelnymi, takimi jak korzystanie z aplikacji na smartfony do przekazywania darowizn finansowych zamiast podawania talerza ofiarnego.
Unowocześnianie elementów nabożeństw było niegdyś charakterystycznym znakiem rozpoznawczym ruchu wrażliwego na poszukiwanie. Dziś jednak praktyki te stały się powszechne w wielu kościołach, wykraczając daleko poza te, które nazywają siebie wrażliwymi na poszukujących.
Kościoły zastanawiały się nad tym, jak komunikować się z "poszukującymi" lub niechrześcijańskimi gośćmi od pierwszego wieku. Apostoł Paweł wspomniał o obecności niechrześcijan na nabożeństwach w Koryncie. Poradził kościołowi, aby przedkładał proroctwa nad mówienie językami, aby niechrześcijanie obecni na nabożeństwie mogli je zrozumieć: "Stąd jeśli się gromadzi cały kościół i wszyscy zaczynają mówić językami, a pojawią się ludzie nie obeznani z tym lub niewierzący, to czy nie powiedzą, że poszaleliście? (24) Jeśli natomiast wszyscy prorokują, a wejdzie niewierzący lub słabo obeznany i wszyscy się na nim skupią, dokładnie zbadają" (1 Koryntian 14:23-24).
Pomimo instrukcji Pawła, temat tego, jak najlepiej przyjmować niechrześcijan podczas nabożeństw, wywołał znaczną debatę wśród współczesnych chrześcijan. Sedno nieporozumień leży w różnych poglądach na temat tego, co powinna pociągać za sobą wrażliwość na niechrześcijan i jak bardzo nabożeństwa powinny koncentrować się na przemawianiu do takich gości.
Ci, którzy twierdzą, że usługi kościelne powinny być skierowane do osób poszukujących, podkreślają gościnność i ewangelizowanie zagubionych (Rzymian 12:13; Mateusza 28:19-20). Alternatywnie, zwolennicy usług mających na celu budowanie chrześcijan podkreślają, jak ważne jest, aby nie narażać ewangelii ani nie osłabiać biblijnego nauczania (Galacjan 1: 6-7; 2 Koryntian 11: 4).
Wrażliwe na poszukujących podejście do posługi jest zakorzenione w ruchu wzrostu kościoła z połowy XX wieku. Skupienie się Roberta Schullera na pozytywnym głoszeniu w Crystal Cathedral jest często postrzegane jako prekursor podejścia do służby opartego na odczuwaniu potrzeb, chociaż Bill Hybels z Willow Creek Community Church jest uważany za pioniera ruchu wrażliwego na poszukujących. Inni znaczący liderzy to pastorzy Rick Warren, Andy Stanley i Joel Osteen.
Wszyscy naśladowcy Jezusa, którzy są zobowiązani do przestrzegania Jego instrukcji, są oddani czynieniu uczniów ze wszystkich narodów (Mt 28:19-20; Dz 1:8). Jednak czasami nie zgadzają się co do najskuteczniejszych metod przekonywania niechrześcijan do pójścia za Jezusem i roli, jaką w tym przedsięwzięciu powinny odgrywać nabożeństwa kościelne. Niemniej jednak, jeśli kościoły o różnym podejściu do ewangelizacji podzielają serce Pawła dla niewierzących (zob. Rz 10:1), istnieje optymizm, że poszukujący usłyszą ewangelię i będą mieli szansę na nią odpowiedzieć, czy to w kościele, czy poza nim.
English
Kim jest osoba poszukująca?
