Pytanie
Czy Żydzi wierzą w piekło?
Odpowiedź
Wśród Żydów nie ma jednego zdania na żaden temat, w tym na temat nieba i piekła. Niektórzy Żydzi wierzą w piekło, większość nie. Większość Żydów była pod większym wpływem wschodniego mistycyzmu i liberalnego sekularyzmu niż zasad judaizmu. Koncepcja nieba i piekła jest nie tylko negowana przez świat świecki i intelektualny, ale jest wyśmiewana. Innym powodem, dla którego większość Żydów nie wierzy w piekło, jest fakt, że chrześcijaństwo naucza doktryny piekła. Wszystko, co jest utożsamiane z myślą chrześcijańską, jest często odrzucane jako nieżydowskie.
Wiara w ostateczne zmartwychwstanie umarłych jest fundamentalnym przekonaniem tradycyjnego judaizmu. Wiara w zmartwychwstanie odróżniała faryzeuszy (judaizm rabiniczny) od saduceuszy (zob. Dz 23:8). Boska nagroda i kara są tak podstawowe dla judaizmu, że są nauczane w Trzynastu zasadach judaizmu Majmonidesa. Zaprzeczanie piekłu jest żywym przykładem tego, w jakim stopniu współcześni Żydzi ulegli wpływom sekularyzmu.
Tak więc to, w co "Żyd" wierzy na temat nieba lub piekła, znanego jako Olam Ha-Ba ("przyszły świat"), zależy od tego, w co wierzy na temat Boga. Świeccy Żydzi, podobnie jak świeccy poganie, zwykle wierzą, że po prostu idą do ziemi i życie się kończy. Żydzi o skłonnościach mistycznych wierzą w reinkarnację, a inni w zmartwychwstanie.
Tradycyjny judaizm naucza, że po śmierci nasze ciała idą do grobu, ale nasze dusze idą przed oblicze Boga, aby zostać osądzone. Bóg, jak stwierdza Pismo Święte, jest jedynym, który zna nasze motywy, a także nasze uczynki - Bóg widzi serce, podczas gdy człowiek patrzy na to, co zewnętrzne (1 Samuela 16:7). Stojąc przed jedynym prawdziwym Sędzią, otrzymujemy miejsce w niebie zgodnie z systemem zasług opartym na Bożym rozliczeniu wszystkich naszych działań i motywów. Tradycyjna myśl żydowska głosi, że tylko bardzo sprawiedliwi idą bezpośrednio do nieba; wszyscy inni muszą zostać oczyszczeni z pozostałego grzechu.
Zgodnie z tradycyjnym judaizmem, grzechy, które nie zostały oczyszczone przed śmiercią, są usuwane po śmierci w miejscu zwanym Szeol lub Gehinnom (pisane również Gehinom i Gehenna). Nazwa tego miejsca pochodzi od doliny (Gei Hinnom) na południe od Jerozolimy, niegdyś używanej do składania ofiar z dzieci przez pogańskie narody Kanaanu (2 Krl 23:10). Niektórzy Żydzi postrzegają Gehinnom jako miejsce tortur i kary, ognia i siarki. Inni wyobrażają je sobie mniej surowo, jako miejsce, w którym dokonuje się przeglądu swoich życiowych czynów i pokutuje za przeszłe występki. "Piekło" w judaizmie to miejsce, w którym dusza zostaje oczyszczona lub udoskonalona (zob. Zachariasza 13:9). Wyjątkowo sprawiedliwi i ci, którzy pokutują przed śmiercią, mogą uniknąć "oczyszczenia" w piekle. Doktryna ta wykazuje pewne podobieństwo do katolickiej nauki o czyśćcu.
W przeciwieństwie do chrześcijańskiego poglądu o wiecznym potępieniu w Hadesie lub piekle, "kara" Szeolu jest tymczasowa. Judaizm opiera swoją doktrynę tymczasowego piekła na Psalmie 16:10, 1 Księdze Samuela 2:6 i Księdze Jonasza 2:3. Zgodnie z naukami rabinicznymi, wyrok duszy w Gehinnom jest zwykle ograniczony do dwunastomiesięcznego okresu oczyszczenia, zanim dusza zajmie swoje miejsce w Olam Ha-Ba (Mishnah Eduyot 2:9, Shabbat 33a). Ten dwunastomiesięczny limit znajduje odzwierciedlenie w rocznym cyklu żałoby i recytacji kadiszu, modlitwy żałobnej za zmarłych. Judaizm Drugiej Świątyni wierzył, że dopóki nie nadejdzie Mesjasz, wierni nie będą mogli wejść do nieba. Pozostawali oni w Szeolu, czekając.
W żydowskiej wizji piekła ból, jakiego doświadcza dusza, nie jest fizyczny; jest to raczej psychologiczna udręka - wstyd i hańba, które odczuwa się po przejrzeniu osobistej historii życia w ciele i zobaczeniu, jak wiele okazji do służenia Bogu zostało zmarnowanych. Prawie każdy, w tym nie-Żydzi, może zasłużyć na udział w przyszłym świecie. Niektórzy jednak nie otrzymają szansy na niebo: "A wielu z tych, którzy śpią w prochu ziemi, obudzą się, jedni do żywota wiecznego, a drudzy na hańbę i wieczne potępienie." (Daniela 12:2). "Wieczna pogarda", według żydowskiego poglądu, jest zarezerwowana dla całkowicie złych, nieodkupionych ludzi, takich jak król Achab, mieszkańcy Sodomy i Adolf Hitler.
Tak jak chrześcijanie nie zgadzają się ze sobą co do eschatologii, tak Żydzi nie zgadzają się co do życia pozagrobowego. Biblia wyraźnie naucza, że grzech wymaga ceny, którą ktoś musi zapłacić, istnieje życie pozagrobowe, a w Chrystusie zarówno Żydzi, jak i poganie mogą mieć miejsce w Olam Ha-Ba, przyszłym świecie.
English
Czy Żydzi wierzą w piekło?
